Forum Wereldfietser

Hebben jullie dit ook (en is dit erg? )
Als ik alleen fiets krijg ik al na enige kilometers liedjes in mijn hoofd. Deze blijven een tijdje rondzingen en na wat nog meer kilometers willen ze ook naar buiten. Bijna onverwacht begin ik te zingen, neuriën (ik kan slecht teksten onthouden) en te fluiten (liefst vals). Wat mij altijd weer verrast is het liedje dat dan naar buiten komt. In sommige gevallen kan ik de verbintenis met de omgeving of mijn gevoel op dat moment ontwaren, in de meeste gevallen lijkt het of de jukebox van geheugen op random staat.

Bij afdalingen ben ik het meest vrij in mijn liedjes keuze. Dat komt waarschijnlijk omdat dan mijn concentratieniveau omhoog gaat. Ik ben nu eenmaal man en die kunnen geen twee dingen tegelijk Ik stimuleer het door dan gewoon te beginnen met een bepaalde toon te fluiten, voordat mijn adem op is heb ik al een liedje te pakken en ga ik flutend door de bochten.

Voor enkele situaties heb ik vaste liedjes:
Ik heb heel erg dorst: Tea in the Sahara (Police)
So the sisters would burn
As their eyes searched the land
With their cups full of sand
Ik ben aan het afzien maar ik wil het tempo strak houden: The distance (Cake)
He's going the distance
He's going for speed
She's all alone
In her time of need
Ik ben onverwacht gelukkig: Your lucky day in hell (Eels)
This could be your lucky day in hell
Never know who it might be at your doorbell
This could be your lucky day in hell

Ik ben benieuwd hoe dat bij jullie gaat: vul de poll in licht je keuze toe.

Sjirk

Hi Sjirk,

Ook bij mij komen er spontaan liedjes in mijn gedachte, bijvoorbeeld in Duitsland:

Ich bin wie du
ahhaha
Ich ben wie sand und meer
ahhaha
Und darum brach ich dir so sehr

Met een groep wereldfietsers, krijg ik meer het Andre Hazes gevoel;

Want zij gelooft in mij

Ja, het is vreemd hoe de mens in elkaar zit!

Groet, Rena

Ik heb vaak maar een of twee regels van een liedje in mijn hoofd (vaak een liedje wat ik voor een vakantie veel gedraaid heb) en weet dan niet meer hoe het verder gaat. Afgelopen zomer was dat vooral Bram Vermeulen rode wijn van Bram Vermeulen.
Maar nu hebben we een mp3-speler, dus ik hoop dat dat helpt!

Een ander antwoord: vaak!
En meestal inderdaad vals, en met verkeerde teksten omdat ik die inderdaad nooit kan onthouden, of ik schrijf zelf hele reqiuems (als ik die van koor niet meer precies weet), of verzin andere teksten op bestaande liedjes.
De meest geniale invallen ontstaan op de fiets! (En tis altijd weer schrikken als er iemand achter je fietst )
Groet,
Maurits

Fluiten doe ik eigenlijk nooit, maar neuriën of zingen wel. Opeens vallen me dan weer lang vergeten liederen en liedjes binnen, of ik broddel zelf wat in elkaar. Meestal is het als ik lekker zit te "peddelen", heel ontspannen, of als het regent. Op één of andere manier kom ik dan in een erg ontspannen gemoedstoestand die iets trance-erigs heeft, en dan borrelt er van alles (aan liedjes ) naar boven.

2 nummers zing ik/zingen we erg vaak:

'On a long distance highway, cool wind in my hair
warm smell of collitas, rising up to the air'...

en vervolgens de andere coupletten mét natuurlijk de gitaarsolo op het eind er ook bij van Hotel California. Vooral op eindeloze, desolate wegen een perfecte tekst.

En natuurlijk Paradisce by the Dashboardlight, doet het ook altijd goed tijdens het afzien.

Soms komt Tommy van the Who voorbij fietsen. En uiteraard Boudewijn de Groot met zijn fietser.

Tijdens het hardlopen van marathons speelt Dream Theater altijd door m'n hoofd met 'every step brings you closer to your last'. Een deel uit 'Pull me under' terug te vinden op het weergaloze album 'Images & Words'.

Ik zing in stereo, met instrumentale begeleiding, van bass tot sopraan en ook in koor, maar wel in gedachten. En mijn medereizigers zijn gelukkig
Groeten,
Leon

Leon schreef:Ik zing in stereo, met instrumentale begeleiding, van bass tot sopraan en ook in koor, maar wel in gedachten. En mijn medereizigers zijn gelukkig
Groeten,
Leon

Ah, je reist per tandem.

Groetjes,
Frank (hoe sterk is de eenzame fietser, over de long and winding road, on a horse with no name)

Solo fietsen doen we niet, maar als we even extra energie nodig hebben tijdens slecht weer of een zware beklimming dan is het eerste wat in ons opkomt:

"You never walk alone!" Oke, oke, we fietsen uiteraard, maar het is een heerlijk uithaal-nummer!

Heerlijk is het zingen! Ook bij een afdaling, dan kriebelt alles van binnen, ben je trots en kun je de longen uit je lijf zingen!

El & El

Hoi!

Ik fiets altijd alleen en meestal praat ik dan in mij zelf, hele conversaties. Of met mijn schildpad toeter Soms nog een leidje maar meestal niet.

In de woestijn: Water of Love van de Direstraits. En als het regend: Purple rain van Prince en soms Rain van Madonna.

Whisky

Het Wilhelmus. In een langzame bluesversie. Met veel gitaargeluiden erbij. Op een ligfiets met onderstuur kun je er dan meteen luchtgitaar bij spelen.

eindgebruiker schreef:Het Wilhelmus. In een langzame bluesversie. Met veel gitaargeluiden erbij. Op een ligfiets met onderstuur kun je er dan meteen luchtgitaar bij spelen.

Volgens mij ziet dat er dan heeeeeel raar uit!

Tegen de wind in: Hoe sterk is de eenzame fietser (Boudewijn de Groot, wellicht ten overvloede)

In de regen: Spetter Petter Pater (Alfred J. Kwak)

Verder de meest uiteenlopende liedjes... vaak nummer die ik niet eens goed vind (en krijg ze dan maar eens uit je systeem), maar meestal voer ik in gedachten zeer uitgebreide gesprekken. Regelmatig betrap ik mezelf erop dat ik hardop aan het praten ben.

Veelal leent de omgeving wel de aanleiding dat er weer een song door je hoofd spookt : bijv.

Tijdens onze tocht door Perú: bericht 2Bike4Kids naar Chachapoyas
Op een moment begint Bob Let's go to San Francisco te zingen, want voor ons zien we de Golden Gatebridge, in het klein, opdoemen.

Helaas komt Boudewijn te vaak voor

Ik kan het ook niet helpen gaat helemaal vanzelf...

Als ik zing gaat het vaak regenen
Maar dat is geen reden om het niet te doen, liedjes van Oasis zijn lekker relaxed.

Mieke.

Hi,

hard op zingen neit direct, maar meestal dreunt er op de achtergrond wel iets van Morbid Angel, Cannibal Corps, Nile of heel af en toe iets van Focus (yep, nummer met jodelende fluitist...) maar das dus een muziek keuze die niet echt samengaat met het kunnen zien van beestjes in het wild.....

Maar is wel ok, scheelt weer in mp3-spelers en je hoord het overige verkeer om je heen ook nog goe.

Bas

B@se schreef:Morbid Angel, Cannibal Corps, Nile

Kolere, da's muziek om met dunne bandjes door drogend beton te ploegen.

Ik heb op mijn iPod een playlist voor fietsen (ook geschikt voor 's nachts autorijden). Om een beetje een indruk te geven:
born slippy - underworld
behind the wheel - Depeche mode
nog een aantal nummers van Idlewild, Muse, oude Soundgardens, Therapy?
de onvermijdelijke fietsklassiekers:
de eenzame fietser - Boudewijn de Groot
op fiets - Skik

En een aanrader voor liefhebbers van het genre:
Biking - van de Franse les Thugs.
Nummer dat (volgens mij) klinkt als de laatste honderd meter voor een bergtop... en erover!

En ja: als de tekst en melodie het toelaat, neurie of blèr ik mee.
Vooral met Therapy? en Muse.

Hahaha, wat lees ik in de nieuwsbrief van Fietsen Eén Twee Drie, zie http://www.fietsen.123.nl/fietsnieuwsbriefno57.htm:

2. Driekwart van de fietsers zingt wel eens!
Driekwart van de fietsers zingt wel eens op de fiets. Dat blijkt uit een onderzoek, dat wij de afgelopen maand hebben gedaan onder 2.020 van onze bezoekers.

77% zingt
In totaal gaven niet minder dan 77% van de fietsers aan wel eens op de fiets te zingen. 23% daarentegen zei nadrukkelijk nooit een lied aan te heffen.

45% regelmatig
Niet alle zingende fietsers doen dat overigens even intens. 32% doet het slechts af en toe, 23% regelmatig, 12% vaak en 10% zelfs zeer vaak. Waarmee toch zo'n 45% van de fietsers minstens regelmatig zingend de pedalen rondtrapt.

Volledige uitslag
Vraag: Zingt u wel eens op de fiets?

Nooit: 23%
Af en toe: 32%
Regelmatig: 23%
Vaak: 12%
Zeer vaak: 10%

Er deden 2.020 fietsers mee aan het onderzoek.

Zouden ze gekeken hebben wat er op ons forum plaats vond? Hahaha

Groet, Rena