za 04 mar, 2023 13:37
Deze week kwamen ze van de drukker: enkele dozen met de nieuwste versie van deel 2 van Fietsen rond Het Kanaal.
De eerste editie van deze gids verscheen in 2016. In 2022 heb ik de route weer helemaal nagefietst en - waar nodig - aangepast.
De belangrijkste verandering is de komst van de Vélomaritime, het Franse deel van de EuroVelo 4, die ooit naar Kiyv moet gaan lopen. In Frankrijk is deze nu vrijwel geheel bewegwijzerd, behalve tussen Honfleur en Le Havre. Net als in vorige edities omzeilt de hoofdroute in Fietsen rond Het Kanaal de niet ongevaarlijke Pont de Normandie en de drukke havenstad Le Havre door wat meer landinwaarts met een pont de Seine over te steken.
Omdat die pont ook wel eens niet bleek te varen (in ieder geval nooit op 1 mei, maar weer wel op 14 juli), heb ik nu ook een alternatief via de brug bij Tancarville aangegeven.
Wil je toch liever via Le Havre fietsen, omdat je een liefhebber bent van de prefab-wederopbouwarchitectuur in deze stad? Of omdat je de Pont de Normandie een bloedstollende uitdaging vindt (deze brug met een hoogte van 60 m boven de Seine en een hellingpercentage van 6% is tot nu toe de enige door mensen gebouwde constructie die meegeteld heeft als een col van de vierde categorie in de Tour de France)? Dat kan en dat mag: op de brug is een moordstrookje voor fietsers. Zelf heb ik hier op een zondagmiddag met weinig wind en zonder vrachtverkeer gefietst. Dat was wel te doen. Bepakte fietsers die voor mij reden, vonden het zo relaxed dat ze zelfs hun helmen achter op de dragers lieten liggen...
In vorige edities van Fietsen rond Het Kanaal was er nog een andere bewegwijzerde fietsroute: de Tour de Manche, die een rondje om de westelijke helft van Het Kanaal maakte. Het Engelse deel hiervan heeft de Brexit niet overleefd; op het Franse stuk is de Tour-de-Manche-bewegwijzering vervangen door Vélomaritimebordjes. Die bordjes staan op de gekste plekken, maar zijn vaak wel uitstekend ingebed in het omringende landschap.
Hier en daar zijn voor de Vélomaritime nieuwe fietspaden aangelegd die een welkome aanwinst zijn. Zoals het fietspad langs de landingskust bij Grandcamp-Maisy. In vorige edities liep de hoofdroute hier nog ietsje landinwaarts over rustige binnenwegen; met een alternatieve route langs Pointe du Hoc.
De hoofdroute gaat hier nu langs het nieuwe kustpad; de oude route met wat meer heggen en struiken blijft bestaan als tegenwindalternatief. Bovendien heb ik een inzetje gemaakt met een plattegrondje van Grandcamp-Maisy; en de naam van dit plaatsje eindelijk eens goed gespeld ... behalve in het fotobijschrift
Toch loopt de Vélomaritime nog best vaak langs drukke wegen, waar de geluiden van wind, water en vogels steeds worden overstemd door voorbijrazend snelverkeer; ook als er een veilig fietspad langs zo’n weg ligt.
In dat geval blijf ik trouw aan mijn eigen route. Zoals het grootste deel van traject 16 tussen de Baai van de Somme en Boulogne, waar ik de drukke saaie kustwegen verruil voor stille weggetjes door de heuvels. Met het vestingstadje Montreuil als vette bonus. Wie allergisch is voor hellingen of juist wel van drukte houdt, kan hier de Vélomaritime blijven volgen, die op de kaartjes met een blauwe lijn wordt weergegeven.
Elders - met name in Cotentin - volgt de Vélomaritime tientallen kilometers lang fietspaden op voormalige spoorlijnen (voies vertes). Daar is het stil, maar soms ook een tikje saai. Dorpen waar je brood, koffie of een camping kunt vinden, zijn er schaars en van de indrukwekkende Kanaalkust krijg je niks te zien. De hoofdroute wijkt ook daar sterk af van de Vélomaritime.
De hoofdroute in het Franse deel van Fietsen rond Het Kanaal valt nu voor 43 procent samen met de Vélomaritime. De kaartjes in deze gids heb ik wel zo aangepast, dat ook de rest van de Vélomaritime er duidelijk op te zien is; zodat de gebruikers van de gids bij elke etappe zelf kunnen beslissen of ze de hoofdroute of de Vélomaritime willen volgen.
Uiteraard is ook de lijst met campings grondig bijgewerkt. Zeer commerciële campings met een hoog pretparkgehalte en campings op verouderde lijsten zonder recente reviews worden niet meer vermeld. Campings die zowel vernietigende (‘haveloos toilet zonder water, geen wifi’) als juichende (‘authentiek, klein paradijs’) beoordelingen krijgen, kunnen voor fietskampeerders juist interessant zijn.
Vroeger stond achter in de gids ook nog een lange lijst met een selectie van hotels, pensions en herbergen in alle soorten en maten. Die is nu vervangen door een verwijzing naar sites en apps waarmee ook in Frankrijk overal bedden geboekt kunnen worden. Wel heb ik nog een lijst gemaakt met adressen en weblinks van Offices de Tourisme, waarmee nog heel wat overnachtingsplekken te vinden zijn die onder de radar van de bekende bookingsapps zijn gebleven. Uiteindelijk heb ik de gids vier pagina’s dunner kunnen maken dan de vorige edities.
Meer info vind je hier.
De eerste editie van deze gids verscheen in 2016. In 2022 heb ik de route weer helemaal nagefietst en - waar nodig - aangepast.
De belangrijkste verandering is de komst van de Vélomaritime, het Franse deel van de EuroVelo 4, die ooit naar Kiyv moet gaan lopen. In Frankrijk is deze nu vrijwel geheel bewegwijzerd, behalve tussen Honfleur en Le Havre. Net als in vorige edities omzeilt de hoofdroute in Fietsen rond Het Kanaal de niet ongevaarlijke Pont de Normandie en de drukke havenstad Le Havre door wat meer landinwaarts met een pont de Seine over te steken.
Omdat die pont ook wel eens niet bleek te varen (in ieder geval nooit op 1 mei, maar weer wel op 14 juli), heb ik nu ook een alternatief via de brug bij Tancarville aangegeven.
Wil je toch liever via Le Havre fietsen, omdat je een liefhebber bent van de prefab-wederopbouwarchitectuur in deze stad? Of omdat je de Pont de Normandie een bloedstollende uitdaging vindt (deze brug met een hoogte van 60 m boven de Seine en een hellingpercentage van 6% is tot nu toe de enige door mensen gebouwde constructie die meegeteld heeft als een col van de vierde categorie in de Tour de France)? Dat kan en dat mag: op de brug is een moordstrookje voor fietsers. Zelf heb ik hier op een zondagmiddag met weinig wind en zonder vrachtverkeer gefietst. Dat was wel te doen. Bepakte fietsers die voor mij reden, vonden het zo relaxed dat ze zelfs hun helmen achter op de dragers lieten liggen...
In vorige edities van Fietsen rond Het Kanaal was er nog een andere bewegwijzerde fietsroute: de Tour de Manche, die een rondje om de westelijke helft van Het Kanaal maakte. Het Engelse deel hiervan heeft de Brexit niet overleefd; op het Franse stuk is de Tour-de-Manche-bewegwijzering vervangen door Vélomaritimebordjes. Die bordjes staan op de gekste plekken, maar zijn vaak wel uitstekend ingebed in het omringende landschap.
Hier en daar zijn voor de Vélomaritime nieuwe fietspaden aangelegd die een welkome aanwinst zijn. Zoals het fietspad langs de landingskust bij Grandcamp-Maisy. In vorige edities liep de hoofdroute hier nog ietsje landinwaarts over rustige binnenwegen; met een alternatieve route langs Pointe du Hoc.
De hoofdroute gaat hier nu langs het nieuwe kustpad; de oude route met wat meer heggen en struiken blijft bestaan als tegenwindalternatief. Bovendien heb ik een inzetje gemaakt met een plattegrondje van Grandcamp-Maisy; en de naam van dit plaatsje eindelijk eens goed gespeld ... behalve in het fotobijschrift
Toch loopt de Vélomaritime nog best vaak langs drukke wegen, waar de geluiden van wind, water en vogels steeds worden overstemd door voorbijrazend snelverkeer; ook als er een veilig fietspad langs zo’n weg ligt.
In dat geval blijf ik trouw aan mijn eigen route. Zoals het grootste deel van traject 16 tussen de Baai van de Somme en Boulogne, waar ik de drukke saaie kustwegen verruil voor stille weggetjes door de heuvels. Met het vestingstadje Montreuil als vette bonus. Wie allergisch is voor hellingen of juist wel van drukte houdt, kan hier de Vélomaritime blijven volgen, die op de kaartjes met een blauwe lijn wordt weergegeven.
Elders - met name in Cotentin - volgt de Vélomaritime tientallen kilometers lang fietspaden op voormalige spoorlijnen (voies vertes). Daar is het stil, maar soms ook een tikje saai. Dorpen waar je brood, koffie of een camping kunt vinden, zijn er schaars en van de indrukwekkende Kanaalkust krijg je niks te zien. De hoofdroute wijkt ook daar sterk af van de Vélomaritime.
De hoofdroute in het Franse deel van Fietsen rond Het Kanaal valt nu voor 43 procent samen met de Vélomaritime. De kaartjes in deze gids heb ik wel zo aangepast, dat ook de rest van de Vélomaritime er duidelijk op te zien is; zodat de gebruikers van de gids bij elke etappe zelf kunnen beslissen of ze de hoofdroute of de Vélomaritime willen volgen.
Uiteraard is ook de lijst met campings grondig bijgewerkt. Zeer commerciële campings met een hoog pretparkgehalte en campings op verouderde lijsten zonder recente reviews worden niet meer vermeld. Campings die zowel vernietigende (‘haveloos toilet zonder water, geen wifi’) als juichende (‘authentiek, klein paradijs’) beoordelingen krijgen, kunnen voor fietskampeerders juist interessant zijn.
Vroeger stond achter in de gids ook nog een lange lijst met een selectie van hotels, pensions en herbergen in alle soorten en maten. Die is nu vervangen door een verwijzing naar sites en apps waarmee ook in Frankrijk overal bedden geboekt kunnen worden. Wel heb ik nog een lijst gemaakt met adressen en weblinks van Offices de Tourisme, waarmee nog heel wat overnachtingsplekken te vinden zijn die onder de radar van de bekende bookingsapps zijn gebleven. Uiteindelijk heb ik de gids vier pagina’s dunner kunnen maken dan de vorige edities.
Meer info vind je hier.
