door
123456 » vr 05 aug, 2022 17:58
Gisteren hebben we een stukje samen gefietst, langs het Veerse Meer
Weliswaar Natura 2000-gebied, maar helaas verroompottiseerd
Het weer was ons goed gezind
De wind deed je haren wuiven in de wind
Verkoelend gezwommen met dit warme weer
Kreeg wel een slok binnen, dat smaakte naar meer
Dus op naar de kroeg
maar het was nog best vroeg
De gezonde blos op je wangen
deed me naar dichterbij je staan verlangen
Maar we konden elkaar niet kussen
Het diepe meer zat ertussen
Haar naam was Neeltje: Neeltje Jans
Door dat water kregen we geen kans
Maar angst is voor even, spijt voor altijd,
dus zwembroek aan en zwemmen naar die meid!
Maar halverwege het meer zag ik: het is allemaal voor niets
Want ze heeft een snelle motor op haar fiets.
Waarmee zij prompt naar Veere snelde
En op 't terras koud bier bestelde
Oh, alsof een engeltje over haar tong pieste,
een gedachte wreed verstoord doordat er iemand naast haar nieste.
De mensen rondom in rep en roer
Corona ligt immers nog op de loer
Snel wegwezen, dacht dorstige Neel
En rekende af: geen cent te veel
welke kant op? waar moet ik zijn?
naar het zuiden, daar serveren ze waterkonijn
gelukkig keek Neel nog even naar het noorden
keek me recht aan, stil.. ik had geen woorden
Ik had haar net op tijd gevonden
Van al het hunkeren flink opgewonden