wo 08 jun, 2022 15:57
Omdat ik door een onwillig been wat moeite kreeg met hellingen op fietsen, besloot ik tot een radicale actie: een Pendix-motor en accu op mijn 13 jaar oude Santos Travelmaster 2.6. Bij Beagle Bikes in Utrecht klaarden ze deze klus snel en vakkundig. Direct na aflevering gelijk in het diepe gesprongen en een deel van de Reitsma-route in Oostenrijk vanaf Imst over de Reschenpas en door Noord-Italië (Merano-Trento) gefietst, in combinatie met de Benjaminse-route door de Prosecco en Veneto richting Villach, met kampeerbagage (twee Ortliebs, sporttas op drager en stuurtas). Spannend natuurlijk hoe de Pendix zich zou gedragen en wat de actieradius zou zijn. Er doen zeer verschillende verhalen over de ronde namelijk (lees bijvoorbeeld de Pendix Facebookgroep van Peerenboom Fietsen).
Dit waren mijn bevindingen:
- Je kunt de Pendix met een app afstellen op diverse ondersteuningsstanden, en al bij de eerste kilometers bleek de afgestelde Eco-ondersteuning van ik meen 15Nm tot 25km voor mij veel te zwaar. Teruggezet op 10Nm tot 20 km en soms 7Nm tot 22 km (bij langdurig vals plat), en dat bleek ideaal. Lichte trapondersteuning, eigenlijk nauwelijks voelbaar, maar net genoeg om gemakkelijk weg te rijden, hellingen tot 7 à 8% soepel te beklimmen en tegenwind te bedwingen. Bij zeer steile hellingen (>10%) gebruikte ik weleens kort de Smart-stand met een ondersteuning van 20Nm. Na de 500 hoogtemeters van de Reschenpas (6-7%) bleek de 500W-accu nog steeds meer dan 80% van de capaciteit te hebben. De essentiële truc daarbij was om kalm omhoog te fietsen in een zo laag mogelijk verzet, met een hoog beentempo. Dat lukte me mede door achter mijn vrouw te blijven (zij fietst zonder ondersteuning). Gedurende twee weken fietsen in heuvelachtig terrein en etappes van 80-95 km bleek de accu na elke etappe altijd nog minstens voor de helft vol, wat een actieradius van zo'n 150 km zou opleveren, op een fiets met ca. 12-15 kg bagage.
- Als je in een hoog verzet en met een laag traptempo blijft rijden, zoals de meeste fietsers met een e-bike gewend zijn, zal de actieradius dramatisch afnemen. De motor heeft dan de neiging véél meer werk te doen bij dezelfde snelheid (staat ook in de gebruiksaanwijzing, maar twee Santos-Pendix-fietsers die we tegenkwamen, wisten dit niet en vlogen de helling op). Van enige inspanning is dan nauwelijks meer sprake, dan heeft e-biken inderdaad weinig met fietsen te maken (veelgehoord terecht bezwaar van de anti-e-bike lobby, maar dat heb je bij een Pendix dus geheel zelf in de hand).
- Als bezwaar van het Pendix-systeem wordt genoemd dat de Q-factor door de motor wordt vergroot, dus dat je met je benen te ver naar buiten fietst. Zelf heb ik dit nooit gemerkt. Verder zou de motor nahikken, dus even blijven ondersteunen terwijl je niet meer trapt. Dit klopt, maar ik kon dit verschijnsel alleen reproduceren in een (te) hoge versnelling. In de Smart- en Sportstand zou je dan inderdaad van je pedaal kunnen schieten.
- Als groot voordeel van Pendix geldt dat de motor contactloos is en je dus ook zonder accustroom vrijwel zonder extra weerstand kunt fietsen. Ja zeker, maar de fiets is nu wel flink zwaarder dan zonder accu en motor en lijkt een heel klein beetje te zwabberen door het andere zwaartepunt (dit merkte ik alleen zonder bagage). Verder voelde ik wel degelijk een lichte weerstand bij het trappen zonder ondersteuning (wellicht deels suggestie?). Maar zodra ik op snelheid was (>18 of 20 km), was het geen probleem zonder ondersteuning te fietsen. Dit scheelt uiteraard flink voor de actieradius.
- Het opladen van de accu bleek op geen enkele camping een probleem; een uurtje aan de laadpaal met een CEE-adapter. Stroom was steeds bij de prijs inbegrepen op de overprijsde campings in Südtirol (€ 30 tot € 35 voor 2pp met tentje).
Conclusie: ik ben heel tevreden met de Pendix, zowel qua rijgedrag als actieradius. Ook bij verder afnemende spierkracht zal ik er hopelijk nog lang profijt van hebben door de ruime instelmogelijkheden. Investering: ca. € 2000, niet goedkoop maar ik hoefde geen nieuwe fiets te kopen (je wilt niet weten wat een nieuwe e-Santos met Pendix kost) en kan het systeem later eventueel naar een andere fiets overzetten.
Nog een observatie: We zagen in Südtirol dagelijks werkelijk vele honderden e-bikers op de fietspaden, veelal ouderen die groepsgewijs van hotel naar hotel trokken en het fietsen ontdekt leken te hebben. Dit lijkt niets minder dan een revolutie in het toerisme in dergelijke gebieden, waar je altijd flinke stijgingen tegenkomt, ook al rijd je globaal bergafwaarts. Tot de komst van de e-bike zouden deze 60- of 70-plussers hoogstens met de auto dagtochtjes hebben gemaakt, nu fietsen ze in een week van Oostenrijk naar het Gardameer, op de fiets met ondersteuning. Eerlijk gezegd kwamen we nauwelijks meer trekkende fietsers zonder ondersteuning tegen (naast de vele wielrenners). In een paar jaar is het beeld op zo'n bekende fietsroute (Claudia Augusta Radweg) drastisch veranderd.
Dit waren mijn bevindingen:
- Je kunt de Pendix met een app afstellen op diverse ondersteuningsstanden, en al bij de eerste kilometers bleek de afgestelde Eco-ondersteuning van ik meen 15Nm tot 25km voor mij veel te zwaar. Teruggezet op 10Nm tot 20 km en soms 7Nm tot 22 km (bij langdurig vals plat), en dat bleek ideaal. Lichte trapondersteuning, eigenlijk nauwelijks voelbaar, maar net genoeg om gemakkelijk weg te rijden, hellingen tot 7 à 8% soepel te beklimmen en tegenwind te bedwingen. Bij zeer steile hellingen (>10%) gebruikte ik weleens kort de Smart-stand met een ondersteuning van 20Nm. Na de 500 hoogtemeters van de Reschenpas (6-7%) bleek de 500W-accu nog steeds meer dan 80% van de capaciteit te hebben. De essentiële truc daarbij was om kalm omhoog te fietsen in een zo laag mogelijk verzet, met een hoog beentempo. Dat lukte me mede door achter mijn vrouw te blijven (zij fietst zonder ondersteuning). Gedurende twee weken fietsen in heuvelachtig terrein en etappes van 80-95 km bleek de accu na elke etappe altijd nog minstens voor de helft vol, wat een actieradius van zo'n 150 km zou opleveren, op een fiets met ca. 12-15 kg bagage.
- Als je in een hoog verzet en met een laag traptempo blijft rijden, zoals de meeste fietsers met een e-bike gewend zijn, zal de actieradius dramatisch afnemen. De motor heeft dan de neiging véél meer werk te doen bij dezelfde snelheid (staat ook in de gebruiksaanwijzing, maar twee Santos-Pendix-fietsers die we tegenkwamen, wisten dit niet en vlogen de helling op). Van enige inspanning is dan nauwelijks meer sprake, dan heeft e-biken inderdaad weinig met fietsen te maken (veelgehoord terecht bezwaar van de anti-e-bike lobby, maar dat heb je bij een Pendix dus geheel zelf in de hand).
- Als bezwaar van het Pendix-systeem wordt genoemd dat de Q-factor door de motor wordt vergroot, dus dat je met je benen te ver naar buiten fietst. Zelf heb ik dit nooit gemerkt. Verder zou de motor nahikken, dus even blijven ondersteunen terwijl je niet meer trapt. Dit klopt, maar ik kon dit verschijnsel alleen reproduceren in een (te) hoge versnelling. In de Smart- en Sportstand zou je dan inderdaad van je pedaal kunnen schieten.
- Als groot voordeel van Pendix geldt dat de motor contactloos is en je dus ook zonder accustroom vrijwel zonder extra weerstand kunt fietsen. Ja zeker, maar de fiets is nu wel flink zwaarder dan zonder accu en motor en lijkt een heel klein beetje te zwabberen door het andere zwaartepunt (dit merkte ik alleen zonder bagage). Verder voelde ik wel degelijk een lichte weerstand bij het trappen zonder ondersteuning (wellicht deels suggestie?). Maar zodra ik op snelheid was (>18 of 20 km), was het geen probleem zonder ondersteuning te fietsen. Dit scheelt uiteraard flink voor de actieradius.
- Het opladen van de accu bleek op geen enkele camping een probleem; een uurtje aan de laadpaal met een CEE-adapter. Stroom was steeds bij de prijs inbegrepen op de overprijsde campings in Südtirol (€ 30 tot € 35 voor 2pp met tentje).
Conclusie: ik ben heel tevreden met de Pendix, zowel qua rijgedrag als actieradius. Ook bij verder afnemende spierkracht zal ik er hopelijk nog lang profijt van hebben door de ruime instelmogelijkheden. Investering: ca. € 2000, niet goedkoop maar ik hoefde geen nieuwe fiets te kopen (je wilt niet weten wat een nieuwe e-Santos met Pendix kost) en kan het systeem later eventueel naar een andere fiets overzetten.
Nog een observatie: We zagen in Südtirol dagelijks werkelijk vele honderden e-bikers op de fietspaden, veelal ouderen die groepsgewijs van hotel naar hotel trokken en het fietsen ontdekt leken te hebben. Dit lijkt niets minder dan een revolutie in het toerisme in dergelijke gebieden, waar je altijd flinke stijgingen tegenkomt, ook al rijd je globaal bergafwaarts. Tot de komst van de e-bike zouden deze 60- of 70-plussers hoogstens met de auto dagtochtjes hebben gemaakt, nu fietsen ze in een week van Oostenrijk naar het Gardameer, op de fiets met ondersteuning. Eerlijk gezegd kwamen we nauwelijks meer trekkende fietsers zonder ondersteuning tegen (naast de vele wielrenners). In een paar jaar is het beeld op zo'n bekende fietsroute (Claudia Augusta Radweg) drastisch veranderd.
