Afgelopen zomer heb ik met mijn zoontje (bijna 7) langs de Loire gefietst. Hij fietste op zijn eigen Woom fiets met 2 lichte achtertassen. Voorheen fietsten we met een Weehoo en nu zocht ik iets om te voorkomen dat hij achterop raakt en te moe wordt. Een Hase Pino vind ik te duur, kan niet mee op de auto/trein, staat thuis stil/in de weg en het ziet er toch wat raar uit.
Ik heb de Kommit gekocht en we hadden hem nog niet kunnen testen voor de vakantie, dus langs een Frans kanaal hebben we hem voor het eerst gebruikt. Je maakt hem makkelijk vast aan de rails van je zadel, dus mijn zadeltasje moest wijken. Helemaal strak kwam het gespje niet, maar hij liet niet los en hoefde ook niet nagespannen te worden. De Woom fietsjes hebben een stuur dat versteld kan worden, dus niet de boutjes van een ahead. Ik had van een oud fietslampje de houder erop gezet waar hij het lusje makkelijk achter kon haken.
We begonnen thv een bruggetje om naar beneden het jaagpad op te zoeven. Dat was een heel slecht idee, omdat binnen een halve meter mijn zoontje in de struiken verdween.
De volgende poging was op het vlakke jaagpad en toen bleek gelijk hoe fijn de Kommit is. Het stuurgedrag van zijn fiets werd niet beïnvloed en als de lijn niet onder spanning staat rolt hij strak op. Geen kans dat het draad in de wielen komt. Er zit een heel klein beetje flex in de draad, waardoor de schokken niet keihard zijn, maar wel goed voelbaar. Maar je moet wel tegelijk wegfietsen en dan komt hij vanzelf onder spanning. Wegfietsen heuvel opwaarts is lastiger, maar dat komt ook omdat ik veel bagage op mijn fiets had en dan ook mijn schoenen moest inklikken op de pedalen. Dan heb je geen gelijkmatige start.
Ik vond de Kommit het meest tot zijn recht komen op lange dijken of (drukke)wegen tussen dorpjes waardoor je kind niet zover achterop kan raken (dat doet hij nou eenmaal graag). Omdat de afstand slechts 2 meter is, fietst hij aardig uit de wind. Na wat ervaring gingen kleine klimmetjes en afdalingen goed. Mijn zoontje remde op tijd of zelfs preventief, zodat ik aan hem ‘hing’. Flauwe bochten waren geen probleem en naarmate we ervaring kregen werden ze scherper, maar altijd op lage snelheid. Op de drukke wegen reden we dichter op elkaar waardoor we veiliger in te halen waren en ik hoefde dan niet op hem te letten.
Vanwege de korte afstand tussen de fietsen is hij niet geschikt voor in het verkeer van steden en dorpjes met zijweggetjes. Bij een noodstop zal hij altijd achterop botsen. We hebben dat niet gehad. We bleven hem dus wel gebruiken bij lintbebouwing, maar verder stopten we dan altijd om hem los te maken. Mijn zoontje kan nog niet met 1 hand fietsen. Als we gingen stoppen zei ik dat eerst en remde langzaam af. Verder benoemde ik dat er diepe gaten kwamen, hekjes, paaltjes en andere hindernissen. We hebben hem ook gebruikt toen we een steile klim op moesten lopen.
Mijn zoontje vond het geweldig, ook al moest hij wel mee blijven trappen. We reden er samen 2 km/u sneller door en hij zat lekker te kletsen en te dagdromen. Doordat ik niet meer hoefde te wachten legden we zo een lang stuk sneller af en had hij nog energie om op te letten in de bebouwde kom. Ook ging hij vaak schuin achter mij fietsen als een waterskiër. Dat mocht op de fietspaden.
Ook voor mij was het leuk, omdat ik het heerlijk vind om lekker door te rijden. We deden toch zo een 55 km per dag. En daarnaast was hij perfect als waslijn, ook handig als je met een kind fietst.
Samengevat vond ik het een geweldig sleepsysteem voor tijdens een fietsvakantie met kinderen. Hij is tijdens al die kilometers niet kapot gegaan en toch is hij lekker licht en compact onder je zadel. Ik denk dat we hem nog wel een paar jaar blijven gebruiken.
Ik heb de Kommit gekocht en we hadden hem nog niet kunnen testen voor de vakantie, dus langs een Frans kanaal hebben we hem voor het eerst gebruikt. Je maakt hem makkelijk vast aan de rails van je zadel, dus mijn zadeltasje moest wijken. Helemaal strak kwam het gespje niet, maar hij liet niet los en hoefde ook niet nagespannen te worden. De Woom fietsjes hebben een stuur dat versteld kan worden, dus niet de boutjes van een ahead. Ik had van een oud fietslampje de houder erop gezet waar hij het lusje makkelijk achter kon haken.
We begonnen thv een bruggetje om naar beneden het jaagpad op te zoeven. Dat was een heel slecht idee, omdat binnen een halve meter mijn zoontje in de struiken verdween.
De volgende poging was op het vlakke jaagpad en toen bleek gelijk hoe fijn de Kommit is. Het stuurgedrag van zijn fiets werd niet beïnvloed en als de lijn niet onder spanning staat rolt hij strak op. Geen kans dat het draad in de wielen komt. Er zit een heel klein beetje flex in de draad, waardoor de schokken niet keihard zijn, maar wel goed voelbaar. Maar je moet wel tegelijk wegfietsen en dan komt hij vanzelf onder spanning. Wegfietsen heuvel opwaarts is lastiger, maar dat komt ook omdat ik veel bagage op mijn fiets had en dan ook mijn schoenen moest inklikken op de pedalen. Dan heb je geen gelijkmatige start.
Ik vond de Kommit het meest tot zijn recht komen op lange dijken of (drukke)wegen tussen dorpjes waardoor je kind niet zover achterop kan raken (dat doet hij nou eenmaal graag). Omdat de afstand slechts 2 meter is, fietst hij aardig uit de wind. Na wat ervaring gingen kleine klimmetjes en afdalingen goed. Mijn zoontje remde op tijd of zelfs preventief, zodat ik aan hem ‘hing’. Flauwe bochten waren geen probleem en naarmate we ervaring kregen werden ze scherper, maar altijd op lage snelheid. Op de drukke wegen reden we dichter op elkaar waardoor we veiliger in te halen waren en ik hoefde dan niet op hem te letten.
Vanwege de korte afstand tussen de fietsen is hij niet geschikt voor in het verkeer van steden en dorpjes met zijweggetjes. Bij een noodstop zal hij altijd achterop botsen. We hebben dat niet gehad. We bleven hem dus wel gebruiken bij lintbebouwing, maar verder stopten we dan altijd om hem los te maken. Mijn zoontje kan nog niet met 1 hand fietsen. Als we gingen stoppen zei ik dat eerst en remde langzaam af. Verder benoemde ik dat er diepe gaten kwamen, hekjes, paaltjes en andere hindernissen. We hebben hem ook gebruikt toen we een steile klim op moesten lopen.
Mijn zoontje vond het geweldig, ook al moest hij wel mee blijven trappen. We reden er samen 2 km/u sneller door en hij zat lekker te kletsen en te dagdromen. Doordat ik niet meer hoefde te wachten legden we zo een lang stuk sneller af en had hij nog energie om op te letten in de bebouwde kom. Ook ging hij vaak schuin achter mij fietsen als een waterskiër. Dat mocht op de fietspaden.
Ook voor mij was het leuk, omdat ik het heerlijk vind om lekker door te rijden. We deden toch zo een 55 km per dag. En daarnaast was hij perfect als waslijn, ook handig als je met een kind fietst.
Samengevat vond ik het een geweldig sleepsysteem voor tijdens een fietsvakantie met kinderen. Hij is tijdens al die kilometers niet kapot gegaan en toch is hij lekker licht en compact onder je zadel. Ik denk dat we hem nog wel een paar jaar blijven gebruiken.