door
Aniphys » za 02 jan, 2021 18:39
Vooruit, mijn 2 cent:
PietV heeft gelijk: de hongerklop bestaat niet, in het geval wanneer je enkel 'beweegt' en niet te hard fietst, en dat zeer regelmatig doet.
Fedor heeft gelijk: de hongerklop bestaat wel, als je maar eens lekker doorfietst en te weinig eet.
Wim heeft gelijk: mooier en korter kan ik het niet verwoorden (ten bewijze hiervan het lange verhaal hieronder).
Zelf heb ik ook ooit eens een belangrijke voedingsles geleerd uit ervaring: bij lange hete tochten zijn zouten ook belangrijk. Bij een heuvelachtige tocht (niet extreem - tussen 0-330m) van 105km in de jungle ben ik tijdens een korte ruststop ooit flauwgevallen. Ik had nochtans, naar mijn ervaring, voldoende plaatselijke broodjes gegeten en veel water gedronken. Maar geen zout dus - en dat was ik door het zweten kwijtgeraakt, met als gevolg een dalende bloeddruk. Zolang ik bergop fietste en mijn hart snel genoeg klopte was de bloedstroom naar mijn hersenen nog verzekerd. Zodra ik stopte en mijn hartslag daalde, ging letterlijk het licht uit. Ik werd wakker tussen de zachte junglebladeren, met een heerlijk sloom gevoel alsof ik een nachtje heerlijk had geslapen als een roos. Een toevallige passante hielp me verder en heeft me daar nog langs de straatkant een rug- en nekmassage gegeven om op te kikkeren. Een uurtje rust, wat zoete rijst in bananenblad en alles was terug OK. Die avond heb ik een ongelooflijk dikke vette zoute pizza gegeten. Volgende dag een zwaardere rit gedaan zonder probleem
.
Hier in Belgie neem ik geen eten meer mee op tochtjes beneden de 50km (en dat is geen snoeverij hoor - dat lukt echt makkelijk wanneer je regelmatig fietst en niet in het rood gaat). Drinken is dan ook meestal niet nodig, tenzij het een heel warme dag is. Bij grotere afstanden neem ik wel wat mee - just in case. Maar meestal wordt dat ook niet gebruikt (tenzij water bij warme dagen - dat is echt wel belangrijk).