Portugal, de Algarve, deel II

[Marco Meijerink]

Complete artikel is hier te vinden:
http://www.marcolisettesport.com/single ... ve-deel-II

Het is koud in de nacht. Graadje of 6 in de tent.
Grote tegenstelling met de 25 graden overdag. In de ochtend is het dan ook veel hete koffie drinken, stampen met de voeten en klaarmaken voor vertrek. En zo komen we met elke dag meer en meer in het verslaafde fietsritme terecht. Opstaan, eten, fietsen, eten, slapen, opstaan.
Meer is het niet en dat is meer dan voldoende.
De onverharde Via Algarviana wordt afgewisseld met stukken asfalt. Na een dag stuiteren is het zoeven op asfalt een welkome afwisseling. Niet te lang ..... stuiteren is net als fietsen ook verslavend.
Met het asfalt komen we ook meer door dorpjes. En dat is niet verkeerd want dat betekent hete koffie en zoete broodjes. Met een mengelmoes van Frans, Spaans, Engels proberen het Portugees onder de knieën te krijgen. Niet altijd met bijzonder veel succes. Echt een andere taal die we maar moeilijk uit kunnen spreken, laat staan onthouden. Dat gebrek aan kennis van de lokale taal wordt door de lokale bevolking ruimschoots goed gemaakt. Vriendelijk, open. De enige bewoner die wat moeilijk deed over het wild kamperen was een Engelse dame die haar vakantiehuisje hier heeft. De lokale boeren vinden het allemaal prima.
We gaan op weg naar Serra de Monchique. Letterlijk het hoogtepunt van de Algarve. Op 902 meter hoogte kijk je uit over de vlaktes richting het noorden, richting Lissabon. Aan de andere kant, naar het zuiden kijk je over over de kustlijn en natuurlijk de oceaan. De top zelf is niet zo bijzonder. Grote parkeerplaats met touringcars en dagjesmensen. Maar de route ernaar toe is wel leuk. Je kan vanaf Monchique verhard naar boven peddelen. Lekkere klim, niet te stijl. Of je kan via kleine tracks onverhard omhoog ploeteren.
Via het stuwmeer Albufeira da Barragem de Odiáxere dalen we af. Doorkruisen de mooiste kleine weggetjes die op de mobiele app MapOut perfect te vinden zijn. Papieren kaarten zijn uit, Google maps is uit, open source kaarten zijn in. Wat een hoop informatie is daarop terug te vinden. Elk spoor vind je terug. Wij zijn om.
En dan is het voorbij, terug in Faro.
Biertje, zwembad, luxe bed. Fietsen inpakken en terug naar Nederland.

[Floris89]

Leuk verslag! Een vraagje: welk stuk van de via algarviana heb je uiteindelijk gefietst en hoe vaak ben je single track tegengekomen (i.e. hiervoor is een MTB aangewezen en kom je met een bepakte 30kg touring fiets niet boven)? Ik vraag het omdat ik binnenkort ook door de Algarve fiets (van west naar Oost) en twijfel tussen de EV1 en de via algarviana. De algarviana lijkt me ruiger en dus mooier, maar ook een pak zwaarder dan de EV1. De caminho frances heb ik grotendeels per touring fiets (met 2 inch kojaks dan nog) kunnen afleggen. Denk dat de via algarvia ook wel moet lukken dan.

[Marco Meijerink]

Hoi Floris,
We zijn van oost naar west gegaan via de Via Algarviana en van west naar oost voor een deel via de EV (als je daar de Ecovia Litoral mee bedoeld). Die laatste is een route echt voor toerfietsers. Wij vonden het veel te druk en zijn er dan ook snel weer af gegaan en hebben de kleine doorsteekjes gezocht. De Via A. is een echte MTB route. Ik had rond de 18 kilo bagage bij me. Ik denk dat we 90% konden fietsen. Maar vooral bij zeer steile beklimmingen rivierbeddingen uit met veel lossen stenen dan slipte de boel wel eens weg en dan was een stukje lopen 'makkelijker', Single tracks zijn er wel maar echt in de minderheid en die zijn niet per definitie zwaarder.
Maar als het je toch niet lukt dan is er geen probleem. Je kan zo ook weer de verharde weg opzoeken. Kan dus prima afgewisseld worden mocht je dat willen.
Er is een uitstekend boekwerkje te vinden http://www.viaalgarviana.org/wp-content ... -Campo.pdf. Daarin kan je precies zien welke stukken moeilijk zijn. Al hebben we ook op 'Easy' gedeeltes een 'on-easy' passage gehad. Kortom: beetje avontuur hou je over maar dat is ook wel leuk, of niet?