Cluny-Barcelona of Groene Weg Middel. Zee 2

[els den iep]

Weet iemand wat de rustigste/veiligste route is van deze twee:
- Groene Weg naar de Middellandse Zee (deel 2) van Europafietsers
of
- Van Amsterdam naar Barcelona deel 2 (Cluny - Barcelona) van Paul Benjaminse

Je mening/advies m.b.t. andere criteria (natuur, moeilijkheidsgraad, etc.) is ook welkom!


Groet,
Els

[Hilver]

In 2011 fietste ik de Groene Weg van Valras-Plage naar Nederland. Ik startte dus niet in Sts. Marie. Afgelopen juni deel 2 van ''Fietsen naar Barcelona'' van Girona naar Nederland.
Beide routes dus zuid-noord.

Op beide routes vond ik het veilig fietsen. En ook niet onbelangrijk, op beide tochten kijk ik met plezier terug. Ik ben vooral een landschapsfietser. Op beide routes kwam ik wat dat betreft voldoende aan mijn trekken.

Bij de Barcelonaroute heb ik steeds de meest westelijke routevarianten genomen.
Dus niet via het Rhônedal maar het alternatief via het Massif Central, via Le Puy. Dat betekent tot zo'n 1200 m hoogte klimmen. Daarmee kom je hoger dan op de Groene Weg. Ik meen me te herinneren dat je op die laatste route niet boven de 750 m komt.
Kies je voor Benjaminse en de westelijke variant dan is deze sportief gezien uitdagender dan de Groene Weg.

Niet omdat herinneringen vervagen, maar ik prefereer Benjaminse.

Sterkte met de keuze. Wat je ook kiest, geniet.

Jan

[pietniki]

Hallo, wij fietsten in 2013 van Tienen naar Barcelona met de Benjaminse en houden er alleen maar prachtige herinneringen aan over. Wij pikten er ook telkens de meest sportieve, westelijke routes uit.
Hele mooie, rustige en afwisselende routes en prachtige natuur...zeker aanrader!

Meer op onze blog:
https://www.tangatanga.com/pietniki/fra ... sverhalen/

groetjes

[peter de rijk]

In mei dit jaar fietsten we de westelijke variant van de Benjaminse-route, van Cluny tot aan Béziers. De wegen waren meestal heel rustig en het landschap is afwisselend genoeg. Ik kan de route zeker aanbevelen, wel moet er dagelijks behoorlijk geklommen worden, maar nooit te steil. Zie ons reisverslag.

[EricB]

Ik heb de groene weg deel 2 vorige maand met mijn kinderen (12+16 jr) gefietst. Ik vond de weg, zonder fietspaden, verrassend rustig om te fietsen behalve op enkele korte stukken drukke autowegen, deze zijn gewoon niet te vermijden denk ik en zullen wel op elke route voorkomen. Wat ik wel heb gemerkt is dat sommige automobilisten het er kennelijk niet mee eens zijn dat je op 'hun' weg fietst en derhalve hinderlijk kunnen toeteren of je scheerlings passeren. Dat verraste mij omdat ik tevens met kinderen fiets. Ik ben er nog niet achter of dit ligt aan een negatieve houding of dat men gewoon angst heeft om je bijv. te raken. Dit fenomeen zal je echter overal in frankrijk tegenkomen neem ik aan.
De Camarque hebben wij gedoopt tot 'de hel van frankrijk'. De reis is onbeschut en met gem. 35 graden dus stikheet, monotoon en met st. marie de la mer als eind kampeer bestemming een teleurstelling m.b.t stoffige, overvolle, lawaaierige (2) campings, de grijze zee was ook nog koud ! De variant terug naar Arle is 20km over zeer ruw onverharde wegen.
Behalve voornoemde deel hebben wij het ontzettend naar ons zin gehad, een prachtige afwisselende natuur, prima wegen, meestal leuke kleine campings (zorg wel dat je niet te dicht bij het restaurant staat) en diverse fijne gezellige medefietsers ontmoet. De autochtone fransen in dit gebied hebben wij als rustige, lieve mensen ondervonden die het geweldig indrukwekkend vinden dat je in z'on enorm stuk op de fiets doet.

Veel plezier met de rit.
Grjts,
Eric

[els den iep]

EricB Bedankt voor je informatie.
De Franse manier van autorijden zal even wennen zijn.
Ik ben fietsen in Zwitserland gewend. Automobilisten passeren je daar op (soms overdreven) grote afstand. Als er geen ruimte is, blijven ze op ruime afstand achter je rijden. Erg relaxed fietsen daar als je van een bergje hier en daar houdt!

[Eric op de Fiets]

Ik deel EricB zijn mening over de Camarque. behalve dat het er heet is, wordt je ook opgevreten door vliegend ongedierte. St. Marie de la Mer hebben we snel verlaten. Geniet onderweg want daar kom je in La Mer niet aan toe.
We hebben geen last gehad van auto's. Dat kan ook komen door onze fluogele jasjes en het achter-elkaar-fietsen bij drukte/verkeer. Noordelijk Frankrijk kent een beperkt aantal campings en winkels om rekening mee te houden maar verder een leuke makkelijke afwisselende route.

[peter de rijk]

In Frankrijk is het voor automobilisten verplicht om fietsers via de andere weghelft in te halen, zo breed mogelijk eromheen dus. In mijn ervaring doen ze dat ook bijna allemaal. Het is zelfs zo dat ze vaak achter je blijven hangen terwijl je denkt: je kunt er toch langs... Maar dan overzien ze blijkbaar niet de hele weg, vandaar. Met zijn tweeën naast elkaar blijven fietsen bij passerende auto's is bij mijn weten iets typisch Nederlands, dat wordt vaak in het buitenland allerminst gewaardeerd.

[Hilver]

In 2011 in juli startend in Valras-Plage (Narbonne) geen last gehad van muggen e.d.

Jan

[lindas]

De groene weg was onze eerste verre fietsreis, een jaar of 10 geleden in mei.
Prachtig weer, wind in de rug. Meestal over goede rustige wegen. Maar ook wij fietsen achter elkaar en op drukke wegen met fluo hesjes. Wij vinden de Fransen dan ook heel voorzichtig naar fietsers toe. De Camarque is wat saai na al het natuurgeweld en de wegen beduidend slechter.
Benjaminse naar Barcelona hebben we dit jaar gedaan, nu eind april vertrokken van thuis. Het weer was slechter maar de natuur niet minder mooi. Ook wij namen de westelijke route en hebben daar erg van genoten. Beide routes gaan over het algemeen rustige wegen door prachtige natuur.
Beide routes hebben we Noord-Zuid gedaan.
Wij kamperen niet en dat was vooral in het noorden/midden op beide routes wel eens uitkijken of verder fietsen of om fietsen voor een slaapplaats.
Wat je ook kiest: beide routes zijn mooi, geniet ervan.

[Yvon J-R]

Ik heb ooit de groene weg naar Avignon gefietst met een uitstap naar de M. Ventoux.
Avignon als eindhalte was handig voor vertrek met de fietsbus richting NL en de Ventoux om nog wat meer uitdaging aan het geheel te knopen.

Het was een heerlijke reis, goed gezelschap, veel wind mee, rustig op de weg, relaxed, en de gehele rit was het zomers. Ik denk er met veel genoegen en weemoed aan terug.

[Fietsvriend]

Ik ben net terug van de Groene Weg. Heb 'm niet helemaal gefietst, ben in Valreas van de route afgegaan en naar Villes sur Auzon gereden. Zowel deel 1 als deel 2 was in mijn ogen (was weliswaar mijn eerste verre reis) erg rustig. Eigenlijk was alleen Roman sur Isere erg druk (en een paar kilometer er naar toe). Verrassend mooi en verrassend rustig, om het kort te zeggen. Net als een paar schrijvers voor mij, vond ik de automobilisten veel beleefder dan in Nederland. Ze reden met een grote boog om je heen (zoals het ook op een aantal borden langs de weg aangeven stond, je moet blijkbaar een bepaalde afstand tot fietsers houden).