Een kleine duit in dit zakje van een beginnende fietser van 50. Stoer?? niet echt, ik begin maar in het klein, in mijn eentje naar SdC volgend jaar. Vinden familie en vrienden al heel stoer, stiekem zijn er een aantal jaloers denk ik.... In het voorjaar op de beurs van de WF geweest en daar echte stoere dames gezien. Prachtige verhalen en foto's gezien..... "dat wil ik ook"... maar eerst maar eens eenvoudig starten. Fiets aangeschaft en nu op zoek naar alle spullen voor de bikepacking (mooie naam van Yopie). Ben ik in staat om mezelf te redden als het eens tegen zit? Kan ik weken alleen zijn, op af en toe vluchtige contacten na? Kan ik vertrouwen op mijn eigen kracht? Ga ik mijn (grote) kinderen erg missen? Kan ik ze loslaten? Allemaal vragen die deze reis beantwoord zullen worden. En naar SdC moet goed te doen zijn in mijn eentje, toch?? Misschien zoek ik voor een volgende echt stoere tocht wel een fiets maatje, of meerdere maatjes... dat Kirgizië.... dat zag er zo prachtig uit. Mocht er een stoere vrouwenclub komen dan meld ik me graag aan als mijn eerste trip goed bevallen is.
groetjes Anja
, mijn lijf alleen iets minder. Routes zoals de Pamir, de Great Divide, de friendship highway spreken mij enorm aan. De combinatie van hoogtemeters en dagafstanden schrikken mij alleen af 
... Stiekem dus een beetje jaloers op de dames op al die machtig mooie foto's. Mijn eeuwige innerlijke strijd 
. 
. Hierbij niets insinuerende, alleen even het eenrichtings denken aan stippende 