- Slecht geacclimatiseerd voor de hoogten waarop zij zich inspanden;
- Niet lief voor de lokale bevolking (waarschijnlijk ook Inca-naverwanten die de terreur van het Lichtend Pad hebben meegemaakt) door de erosie van de wandelpaden danig te versnellen. Wegglijden op hojotas in die modder is nog veel minder dan 'not supercool'...;
- Asociaal door iemands drogende was sjezen als een stelletje jonge tieners.
Maar wel een prachtig avontuur door een nog prachtigere omgeving. Die hoek van de Andes is in ieder geval onweerstaanbaar mooi, hoewel afgelegen. Je mag blij zijn als er 1x/week een doorgaand en gemotoriseerd vervoermiddel langskomt op de weggetjes waarvandaan ze de singletracks op gingen. Lijkt er ook op dat ze slim gepakt hebben door 1 á 2 tenten mee te nemen en maar 1 brandertje. Scheelt enorm in het gewicht en pakvolume per persoon. En door zo relatief laag te slapen en in het regenseizoen te gaan scheelt het ook weer in de benodigde dikte van de slaapzakken. Wat dat betreft best slim aangepakt.
Er werd trouwens gesproken over de Siula Grande (de buurvrouw van de Yerupaja), de berg waar Joe Simpson en Simon Yates eind jaren '80 hun klimavonturen beleefden. Zoals geschreven in het boek
Over De Rand (Joe Simpson) en verfilmd in
The edge. Een stukje westelijker ligt overigens een noord-zuidweggetje waarover makkelijker te fietsen valt, mits de brug na Llipa niet is weggeslagen door alle regen.