Forum Wereldfietser

Ik wil even stil staan bij Rene van der Lubben.

Al weer bijna twee jaar geleden verdween jij vrij plotseling uit ons midden.
In mijn gedachten zie ik je nog steeds tijdens kampeerweekenden van de Wereldfietser. Met die kenmerkende grijns zorgvuldig de groente snijden voor je potje op de camping. Biertje ernaast. Op z'n tijd even mopperen.
Rene, ik vergeet je niet.

Dank je Bert. IK ben Rene evenmin vergeten.
Wim

Ja, wat een mooie vent was René of eigenlijk is René. Hij leeft in mijn gedachten verder.

Ik heb hem nooit gekend maar wel mooi over hem gesproken. De broer van hem werkt bij een winkel waar ik (te) vaak kom. Ik was er eens met Aaldrik toe die even kort in Nederland was. De camera van hem moest schoon gemaakt worden maar deze zat onder het zand. De broer keek er toen naar vol verbazing. Aaldrik legde toen uit dat het woestijnzand en ander zand van jaren fietsen was. Rene was toen net overleden en de broer vond het toen best even lastig maar Aaldrik en hij hebben toen erg leuk even gesproken. Was toen een erg mooi moment.

Fijn Bert, wat waardeer ik dat toch in jou!
Ook ik denk vaak aan Rene, als we langs de Zwette onder Leeuwarden fietsen hebben we het altijd even over hem.

Iedere keer als ik in een Boeing 747-400 het main deck cargo betreed dan denk ik aan Rene.
Dat was zijn werkgebied.
Die vertrouwde mopper als ik tijdens een trektocht aan Rene vroeg of hij het nog naar zijn zin had bij de KLM.
Dat was voor mij altijd lachen, hij mopperde graag over zijn werkgever maar uiteindelijk waren er veel collega's op de avondwake.
Al weer twee jaar...

Ik heb nooit echt geweten wat er precies gebeurd is met rené. Wel dat het niet helemaal onverwacht was.

Er zijn er vast die meer zijn aangedaan dan ik.

Toch ben ik hem niet echt vergeten. Zijn naam laatst wel.

Rene was vroeger mijn maatje bij de KLM.
Later werd hij echt een vriend van mij.
Gelukkig heeft hij mijn latere vrouw uit de filipijnen nog leren kennen.
Ze konden goed met elkaar overweg.
Wij wonen inmiddels op Cebu. Helaas heeft Rene dat niet meer mee mogen maken.
Ik weet zeker dat hij ons vaak zou hebben bezocht.
Hier waar wij wonen zijn er schitterende routes om te fietsen.
Mijn Santos world traveler 2.8 heb ik nog steeds. Rene heeft er in 2010 nog op gefietst.
Inmiddels is mijn maatje alweer bijna 10 jaar dood, maar ik mis die brombeer nog iedere dag.
Rust zacht gabber! We komen elkaar vroeg of laat weer tegen!

Aj, wat jammer.
Goed dat je het met ons deelt Bert.
Geeft weer even aan waar het leven echt om gaat.
Wens de familie van Rene veel sterkte toe.

Startpost is 2014?

Shadow schreef: ↑

za 19 dec, 2020 16:30

Startpost is 2014?

Is dat belangrijk?

René is in 2012 overleden en wordt nog steeds gemist.
Een mens is pas dood als er niet meer over hem gesproken wordt.

René was een markant persoon die zijn handtekening heeft achtergelaten.

Eerlijk gezegd schrik ik nu dubbel. En het verlies en de tijd die zo ontzettend snel voorbij gaat. Dank je wel Carl voor het PB berichtje. Zet je aan het denken aan mensen die we al lang niet meer hebben gezien.

Tja, iemand na 6 jaar herinneren is zo gek niet, iemand z'n familie na 6 jaar nog sterkte toewensen met 'het verlies' doet me gewoon bedenken dat je de datum van de startpost ff gemist hebt.

Marjan schreef: ↑

za 19 dec, 2020 16:47

Shadow schreef: ↑

za 19 dec, 2020 16:30

Startpost is 2014?

Is dat belangrijk?

René is in 2012 overleden en wordt nog steeds gemist.
Een mens is pas dood als er niet meer over hem gesproken wordt.

René was een markant persoon die zijn handtekening heeft achtergelaten.

René verjaart nooit. "Ik zal je nooit vergeten," heb ik René beloofd kort voor zijn overlijden. Goed dat hij in deze donkere dagen ineens weer opduikt. Hij mopperde altijd op de KLM met "Kale Lonen Maatschappij", maar gelukkig zit hij ook nog in gedachten bij oud-collega's. Dat doet mij goed.
Voor het vertrek van een vlucht van Schiphol zat ik al op mijn stoel in de cabine van een Triple Seven. Even diep weg gezonken in gedachten Opeens veerde ik op door iemand die mij toesprak in een KLM-pak met een grote zonnebril op: "Meneer Sitters..... !" De man achter de zonnebril bleek René. Hij kwam mij even goede reis wensen.
René genoot tijdens onze fietstocht in Thailand. In de restauratie van de trein was het dolle pret. René had succes met het demonsteren van zijn GPS. Een lieftallige Thaise jongedame hing aan zijn lippen: "ik ben voor jou beschikbaar." Reactie van René: "Aan mijn lijf géén polonaise!" Dat was René. Hoe zou onze fietsmaat gereageerd hebben op Corona? René, ik mis je nog altijd. Al bijna negen jaar.

Het leven is een groot afscheid, het grootste afscheid is de dood.

Ik kon het altijd goed vinden met Rene.

Mijn nicht is 2 weken geleden overleden aan het klote virus.

Mijn motto is niet denken maar doen, je weet immers nooit wanneer het jou beurt is, dan is alles wat je nu nog kan mee pakken, mooi mee genomen.

Dus snel weer fietsen allemaal

Al weer twee jaar geleden.

Prachtige uitvaart was dat met die Wereldfietsers voorop.

Altijd mopperen, zeker als er geen bier was, maar heel sociaal. Ik zie René nog zitten op die camping in Engeland tijdens mijn eerste buitenlandtocht met de Wereldfietsers. Spontaan ging hij voor de hele ploeg eieren met spek bakken, het was een geweldig ontbijt.

Het beeld van René wat mij altijd bij blijft. Vrolijk en hulpvaardig op een fietsweekend.

Ja René, ook al was hij een mopperkont, wel de eerste die me opving toen ik voor het eerst meereed.
Ik denk ook nog vaak aan hem,
Jos