Wat een vooroordelen.
OK ik geloof dat ik de enige WF ben met ervaring. Een van mijn knieën is bijna volledig kapot, achterste kruisband, zijpezen, meniscus, botten, inmiddels ook geen ontwikkelde spieren meer en behoorlijke botontkalking. Ik heb jaren lang 3x per week fysio gehad en het enige wat ging was het fietsen, al bleef ook dat hangen en ging het niet vooruit. Dus ben ik gaan fietsen.
Na een paar jaar ging ik naar Santiago. Ik heb elke avond heel veel pijn gehad. Ik dacht niet dat ik het zou halen, want ik had al een aantal keren een ontsteking gehad in mijn knie wegens overbelasting en dan kan je helemaal niets meer, en dat ik hem aan het overbelasten was, was mij wel duidelijk.
Inmiddels weet ik dat ik geen kracht met dat been moet zetten en niet zoveel km op een dag moet rijden, langzaam moet rijden en veel pauzes moet nemen. Dat betekent dat ik niet in WF groep kan fietsen. Dat ik in Azië de fiets bij een steile berg op de bus doe bijv.
Een paar jaar geleden heb ik daarom een vakantiefiets van een elektromotor voorzien. Helaas was hij van fabrikant veranderd en zat die motor achter het zadel (ipv in bagagerek) en daarachter de bepakking, daardoor een zeer wiebelend stuur waar niet mee te fietsen viel.
OK zal je zeggen jij hebt een handicap.
Dan mijn vader. Tot een paar jaar terug hield hij nog fietsvakanties, hij word 78 jaar. Vorig jaar heeft hij een elektrische fiets gekocht. Hij fiets zo’n 60 km, hij fiets ook meerdere keren per week. En toegegeven ik dacht ook, jammer want je kan nog gewoon fietsen. Maar nu fiets hij 's avonds naar zijn vriendin ipv de auto, hij fietst dus meer.
Nou denken jullie misschien, ja precies die doelgroep, mensen die fysiek het niet meer aan kunnen. Ik weet dat er in Duitsland mountainbikes zijn waar je een knop aan je handvat hebt om de motor in te schakelen zodat je net een ondersteuntje krijgt als je een berg op gaat. Zou dat niet heerlijk zijn? En wat van de stellen waarbij de vrouw langzamer fietst als de man, zou een mooie oplossing zijn. En ik heb al verschillende keren hier gelezen dat mensen knieklachten hebben. En om niet bezweet op je werk aan te komen en toch te fietsen vind ik dit ook niet raar. Of als je kinderen en boodschappen op de fiets hebt is een ondersteuntje ook fijn. Of als ouder met kinderfietskar en bepakking op vakantie fietst.
Als je buiten Europa fietst slaap je meestal in hotelletjes en kan je de motor ’s nachts weer opladen. En campings hebben toch ook elektriciteit. Ik zou niet weten waarom dit niet op vakantie zou kunnen.
Ik juich deze ontwikkeling dan ook heel erg toe. Hoop dat er accu’s komen die sneller opladen, een grotere actie radius krijgen en minder zwaar gaan wegen zodat je een klein pakketje in je fietstas kan stoppen zonder dat die invloed op fietsgedrag heeft. Ik ben dus erg blij met de populariteit zodat de ontwikkelingen door zullen gaan.
Ik snap wel dat het op eigen kracht iets doen en het afzien ook de charme is. Toen ik nog in de bergen liep was ik ook pas voldaan als ik mijn eigen grenzen voorbij ging. Maar niet iedereen heeft dat, sommige mensen willen relaxt fietsen.
Kan me best voostellen dat je over 10 jaar ofzo met een een electromotor in je voorwiel en een paar goede zonnecellen op een BOB een rondje wereld gaat doen.
Daar hoop ik op!!! Ik ga ervoor.