Forum Wereldfietser

Bron: OpReisGids.nl: http://www.opreisgids.nl/bestemming/ned ... r-zat.html

(dit is een uittreksel van het onderzoeksrapport van Gwendolin Vrooland, Universiteit Twente, faculteit gedragswetenschappen. Ik ben haar thesis nu aan het lezen; erg boeiend hoor.)

Wereldfietsers, mensen die minimaal zes maanden achtereen met de fiets op reis gaan, doen dat omdat ze op zoek zijn naar een gevoel van vrijheid, levensvragen willen beantwoorden een sterke drang hebben om de wereld te ontdekken. Verder zijn ze werk en de dagelijkse sleur zat. Zo blijkt uit een onderzoek gepresenteerd tijdens de Fiets en Wandelbeurs.

Ongeveer de helft van de wereldfietsers reist alleen. Vakantiefietsers, mensen die maximaal ca twaalf weken gaan fietsen, reizen in 85 procent van de gevallen met één of meer personen samen. Wereldfietsers zijn vaker mannen. Het onderzoek is uitgevoerd door Gwendolin Vrooland in het kader van haar studie Pyschologie aan de Universiteit van Twente.

De hele wereld
Wereldfietsers blijken niet eenmalig op deze manier op reis te gaan. Van de groep onderzochte personen had 35 procent al twee keer eerder een fietsreis van minimaal zes maanden gemaakt. Bovendien bezoeken zij letterlijk de hele wereld (behalve Noord- en Zuidpool). Dus ook Afrika, Zuid- en Midden-Amerika en Australië, terwijl vakantiefietsers zich over het algemeen beperken tot Europa en Azië.

Nieuwsgierig
De fietsers zijn van mening te moeten beschikken over doorzettingsvermogen en open te staan voor uitdagingen.avontuur. Zij hebben interesse in andere culturen hebben/zijn nieuwsgierig, en in staat zich aan te passen (improviseren/flexibel) en vinden dat 'sociaal' zijn een noodzakelijke eigenschap is.

Luxe niet belangrijk
Verder vinden ze dat je sportief moet zijn om zulke tochten te kunnen volbrengen, van de natuur/buiten zijn houden en moet je luxe niet belangrijk vinden. Een aantal mensen kiest voor de fiets omdat ze het idee hebben dan dichtbij de lokale bevolking te kunnen staan en een ultiem gevoel van vrijheid kunnen ervaren. Bovendien gaat het langzaam en hebben ze meer tijd om de omgeving in hun op te nemen.

Persoonlijkheidsverandering
De 'opbrengsten' van het (wereld)fietsen liggen hoofdzakelijk op het vlak van persoonlijkheidsverandering, vergroting van kennis en inzicht, contacten en financiële aspecten.

Emoties
Vrijwel alle fietsers schrijven, vaak ook op internet, over emoties, over hoe zij omgaan met bepaalde gebeurtenissen, over gevoelens van zelfontplooiing, overwinning en sterker worden.
Vrijwel alle Wereldfietsers hebben minimaal HBO niveau. Bij aanvang van de eerste reis ligt de leeftijd tussen 25 en 45 jaar.

Ik ga morgen de thesis lezen. Jammer dat ze door een jetlag (net terug van Antarctica) de presentatie op zondag niet kon geven. Die vond ik namelijk erg interessant!

Ik sluit me helemaal bij de inhoud van het artikel aan. Maar zes maanden is sowieso onmogelijk. Vier weken duurde mijn langste fietstocht ooit.
Zoveel geregel om mijn huis, mijn lieve mokkelvrouw en onze zeven katten zo lang achter te laten. En je moet ook rijk zijn om zoiets te ondernemen.

Juist dat was een drijfveer om het onderzoek te doen Martin. Het was lastig voor haar om een kader te maken waarbinnen de wereldfietser valt. Daarom heeft ze voor 6 maanden gekozen. Dan moet je namelijk ook goed nadenken over familie, vrienden, huis, baan. Het ging dus over de wereldfietser, en niet over de Wereldfietser .

Juist het feit dat er heel bewust keuzes gemaakt moeten worden met betrekking tot relaties en financiën maakt dat een wereldfietser zich onderscheidt. Het is een passie, een drijfveer die overal doorheen gaat, waar offers voor worden gemaakt. Een wereldfietser gaat ook niet op vakantie voor zes maanden.

Dit is misschien de overeenkomst. De verschillen zijn echter groter, vind ik. Een wereldfietser is een heel eigenzinnig individu. Een persoon die zo veel mogelijk zijn eigen leven inricht naar eigen inzicht. Sociale druk en conventionele waarheden staan aan de kant. Wereldfietsers zijn dus eigenlijk een beetje a-sociaal en vervelend.

Sebastian Wevers
www.osmosno.wordpress.com

Vanuit psychologisch oogpunt zijn wereldfietsers net zo sociaal als niet-wereldfietsers (blijkt uit het onderzoek).

Tuurlijk, we zijn net mensen.

"Wereldfietsers hebben interesse in andere culturen hebben/zijn nieuwsgierig, en zijn in staat zich aan te passen", dat kun je van veel andere "vakantiegangers", die in het buitenland mopperen dat het thuis toch allemaal beter is en zich aan zonnige kusten beperken tot een bezoek aan Friet van Piet of Cafe Amsterdam absoluut niet zeggen!

"In staat zich aan te passen," vind ik sociaal!

Ik denk dat je nooit moet generaliseren. Straks gaan mensen nog denken dat ik zo ben omdat ik fiets, moet er niet aan denken.

Er bleek juist uit het onderzoek dat generaliseren niet zomaar kon. Wel zijn we slim; en opener, extraverter en emotioneel stabieler dan de meeste niet-wereldfietsers. Maar voor de rest is er nog niet genoeg duidelijk.
Of dat je zo bent omdat je fietst, of fietst omdat je zo bent... Tja. (Kip en ei.)

Robertjan schreef:Wel zijn we slim

kuch kuch

Eric Schuijt schreef: Vrijwel alle Wereldfietsers hebben minimaal HBO niveau. Bij aanvang van de eerste reis ligt de leeftijd tussen 25 en 45 jaar.

Dat is niet zo verwonderlijk. Over het algemeen hebben hoger opgeleiden een beter kans van slagen op de arbeidsmarkt indien zij besluiten om al dan of niet hun baan op te zeggen en voor een langer periode de wereld te verkennen. Mede door hun opleidingsniveau hebben zij een beter algemeen ontwikkeling en nieuwsgierigheid ontwikkeld wat maakt dat zij daardoor hun horizon willen verbreden.

Wim

Wim, het ging niet om HBO-opleidingsniveau, maar om HBO-denkniveau. Een kleine nuance die mijns inziens veel uit kan maken.

Even kort door de bocht.
Hogere opleiding betekent hoger inkomen vaak. En dan werken we ons suf. Waardoor we zoveel inkomen hebben verzameld en dan zoveel maanden of een jaar over de wereld kunnen fietsen. Nou ja jammer dat ik slechts vijf maanden ben wezen fietsen en dus niet onder de categorie valt. Maar ja aan de andere kenmerken voldoe ik heus. Het is maar waar je de grens trek. Gelukkig pas ik niet in een hokje.

Rutger
HBO niveau.

Robertjan,

Je hebt gelijk het was ook niet bedoeld als kritiek, maar eerder als constatering. Het feit blijft dat beter opgeleiden een beter kans van slagen hebben op de arbeidsmarkt. Daarentegen zullen ook jongere mensen die net hun studie en of het op MBO, HBO of academici betreft de kans grijpen om de wereld te verkennen. Vandaar dat bij het onderzoek de gemiddelde leeftijd begint bij 25.
Wim

Het begrip wereldfietsen is een breed begrip. De mevrouw heeft het over een groep mensen die het zich kan veroorloven om hun baan op te zeggen, geld hebben en geen gezin hebben, of zieke familie hebben.

Hoog of laag opgeleid doet er niet toe. Het gaat om de wil en de mogelijkheden om een lange tijd weg te gaan.

Moet je de groep die mevrouw geinterviewd heeft nu zien als de enige wereldfietsers?

Ik behoor tot de groep die niet lang weg gaat of wil gaan door omstandigheden. Wel fietsen we al 16 jaar naar veel bestemmingen en ik vergeet daarbij Europa en Nederland zeker niet.
Met de opmerking van Bert ben ik het helemaal eens! Over het aanpassen in culturen en het respecteren van de mensen. Je moet je vooral vrij voelen en dat kan al thuis

Groetjes
Gudy

gudy schreef:Moet je de groep die mevrouw geinterviewd heeft nu zien als de enige wereldfietsers?

Het vervelende lastige van onderzoek is dat je in hokjes moet concluderen, anders krijg je net zoveel conclusies als onderzoeksdeelnemers. Zeker mensen die fietsen zijn zo verschillend dat je afhankelijk van de hokjes gewild of ongewild flink kunt sturen in de resultaten.
Leon

Helaas…

Voor mij is nu de conclusie dat wij geen 'wereldfietser' of 'Wereldfietser' zijn. Misschien worden we dat later nog eens, maar voorlopig is 6 maanden weg uit mijn werk geen optie.
Dus: wij hebben hier op dit forum zeker niets te zoeken en moeten zeker geen lidmaatschap overwegen.
(Maar ja: het predicaat 'kwaliteitsgeil' wees ook al in deze richting, ook weer gelet op de uitkomsten van het onderzoek).

Overigens:
Vereniging De Wereldfietser
Veel reizigers willen hun grenzen verleggen. Ze willen nieuwe gebieden verkennen, genieten van rust en ruimte en in contact komen met de plaatselijke bevolking. En of je nu een lange of korte tijd gaat, ver of dichtbij, reizen op de fiets is een goede manier om dit te doen. Van Luxemburg tot Rusland, van de Noordkaap tot Zuid-Korea en van Vuurland tot IJsland, bijna alle gebieden lijken tegenwoordig toegankelijk voor fietsers.

Hieraan voldoen we dan weer wel, zij het dat met name Anke op zoek zou willen gaan naar nieuwe gebieden (zit daarom nu in Mali) en ik een voorkeur heb voor min of meer bekende gebieden.

Dus een andere mogelijke conclusie: de naam Vereniging De Wereldfietser is niet juist gekozen gelet op dit onderzoek, of de conclusies uit het onderzoek worden niet onderschreven door Vereniging De Wereldfietser

Nog een andere mogelijke interpretatie van het onderzoek: je bent 'wereldfietser' als je jezelf in minimaal 4 van de 5 genoemde kenmerken herkent.
Even redeneren richting de door mij gewenste uitkomst

Nog een andere mogelijkheid is: lees het onderzoek. Volgens Vereniging de Wereldfietser is een Wereldfietser een wereldfietser als deze 3 maanden of langer weg gaat. Volgens de onderzoekster is een (Wereld)fietser een wereldfietser als deze 6 maanden of langer weg gaat. Het is dus maar net waar je de grens trekt.
Let op het gebruik van hoofdletters.

Ik noem mezelf Fietsreiziger, geen Wereldfietser.