Forum Wereldfietser

_Peter_ schreef:En de "race" waarbij iedereen die hem uitfietst een winnaar is is voor de snelste fietser al weer voorbij. In net geen 7 dagen ruim 3600km fietsen is overigens niet mijn idee van vakantie, (+500km per dag).

Waanzin deze race. Mensonterend. Waarbij iedere deelnemer een gokker is en de meeste van de levenden de eindstreep halen. Mijn gedachten blijven hangen bij de nabestaanden. Familie, kennissen en vrienden. Ik hoop dat de gokkers wijzer worden en tot inkeer komen.

Piet.

'Waarbij de meeste van de levenden de eindstreep halen'? Sorry hoor, maar ik moest echt hardop lachen.

Ik zie op de FB van de race en verschillende deelnemers hoezeer ze er van genieten, juist vanwege het afzien. Ik herken het van mijn eigen deelname aan dit soort races: de verbroedering tussen de deelnemers, de moeilijke momenten die de mooie momenten alleen maar meer glans geven, de verbazing over je eigen kunnen. De solidariteit tussen deelnemers is enorm. Als je elkaar onderweg achterop fietst of treft bij de supermarkt, tankstation, hotel of restaurant, knal je niet zo snel mogelijk door om je maar van een concurrent te ontdoen, maar maak je een praatje, informeer je naar elkaars welzijn, deel je grappige anekdotes. Ik heb daar vrienden aan overgehouden.

Noem het maar mensonterend.

Mijn moeder, broer en vrienden die thuis volgen hoe mijn races verlopen, hebben zich nooit enige zorgen gemaakt. In ieder geval niet meer dan wanneer ik op een 'gewone' fietsvakantie ben. Ik zie ook deelnemers die op volstrekt verstandige momenten uit de race stappen, niet pas als ze al half dood zijn.

Als deze deelnemers gokkers zijn, is iedereen die op de Balkan, in Afrika of Rusland gaat fietsen ook een gokker. Ik ben zelf twee keer 's nachts door België gefietst. Beide keren heb ik me vooral positief verbaasd over het keurige gedrag van de automobilisten. Dat maakt de dood van Frank Simons uiteraard niet minder tragisch. Ik heb hem zelf niet gekend, maar was flink van slag.

Overigens heeft de winnaar bij elkaar ook nog twee dagen niet gefietst. Hij is net binnen de 9 dagen gefinisht. Maar goed, gemiddeld 400 km per dag is nog steeds niet gek.

he he
eindelijk eens een normale reactie
die van Pedalero
mij is al vaker opgevallen dat als mensen zelf iets niet kunnen fysiek of mentaal ze andere dan maar voor gek verklaren die het wel doen
en over het tragische ongeval ,dit heeft denk ik niet meteen met de race te maken
ik denk dat er veel meer mensen op de fiets omkomen in het verkeer waar je niks van hoort en dat dit gewoon een slechte samenloop van omstandigheden is wat overal en iedereen kan overkomen
van mij krijgen alle deelnemers een grote pluim

bodhi schreef:ik denk dat ... dat dit gewoon een slechte samenloop van omstandigheden is wat overal en iedereen kan overkomen

De rest van je reactie was fijn, maar met deze alternatieve waarheid smijt je alle kennis die de mensheid afgelopen eeuwen over veiligheid in het verkeer heeft verworpen in één keer in de prullenbak.

Ik ben er inderdaad niet zo voor om in het weekend, midden in de nacht op een onverlichte, rechte weg zonder zijstroken te gaan fietsen in Wallonië, maar ik probeer dit tenminste wel te onderbouwen, liefst met cijfers of ernaar te verwijzen. Anekdotes zoals dat ik nog maar een paar jaar geleden persoonlijk zag dat het daar nog heel normaal is om na het werk op vrijdag twee flesjes (van elk 0,33 l) tripel naar binnen te slaan alvorens men in de auto stapt zijn irrelevant, want anekdotisch.

Ik vind het veel storender, smakeloos en respectloos zelfs, dat PietV impliceert dat Frank Simons 'een gokker' is die blijkbaar door zijn eigen schuld het leven heeft verloren, omdat hij niet bijtijds 'tot inkeer' is gekomen. En dat terwijl we de precieze toedracht van het ongeval niet kennen.

Mooie reactie Pedalero.....
Mee eens.

Mooie reactie Pedalero.....
Mee eens.

Ik begrijp de reactie van Pedalero ... Maar tegelijk heb ik het er moreel moeilijk mee. De solidariteit, genieten van afzien, elkaars zadelpijn vergelijken, vertellen over die keer dat je nog net een auto kon ontwijken ... Fantastisch.

Maar deze emoties zijn intrinsiek verbonden met een significant risico dat één van de deelnemers een ongeval heeft, en, in dit geval, zelf een jammerlijk dodelijk ongeval. De solidariteit speelt zich af tegen de achtergrond van de fataliteit. Overlevers onder elkaar. Gelukkig meestal in de figuurlijke zin van het woord ("we hebben het gehaald") maar helaas soms ook in de letterlijke zin van het woord ("we leven nog").

Het is die vrijwel altijd onuitgesproken "we leven nog" die me moreel tegenstaat. Omdat het een wedstrijd is (Pedalero heeft het over een "race"). Nog los van de wettelijke aspecten hebben de organisatoren m.i. de morele plicht om het risico op fataliteit zoveel mogelijk uit te sluiten. Nog steeds m.i. doen ze dat niet.

Misschien met als reden dat ze dat niet kunnen, maar misschien ook met als - opnieuw onuitgesproken - reden dat de deelnemer dat niet willen. Ik ben oud genoeg om te weten dat er iets fascinerends uitgaat van slagen in een onderneming die een risico van fataliteit meedraagt. Ik heb zelf wel eens dingen gedaan die je onder die noemer kunt klasseren, en op een merkwaardige manier die ik niet kan verklaren, heb je dan het gevoel dat je "echt geleefd hebt".

Allemaal goed, wat mij betreft. Als mensen dat willen doen - en ook ik heb het gedaan - moeten ze dat vooral doen. Maar ik heb het moreel moeilijk mee dat een organisatie daarop inspeelt, events en races en wedstrijden organiseert waarin de fataliteit altijd meedoet op de achtergrond. Jaja, er bestaat vraag naar. In een vrije samenleving komt er dan een aanbod, etc. Maar dat maakt het moreel nog niet aanvaardbaar voor mij.

derdekeer schreef:Maar ik heb het moreel moeilijk mee dat een organisatie daarop inspeelt, events en races en wedstrijden organiseert waarin de fataliteit altijd meedoet op de achtergrond. Jaja, er bestaat vraag naar. In een vrije samenleving komt er dan een aanbod, etc. Maar dat maakt het moreel nog niet aanvaardbaar voor mij.

Je baseert je morele angst op vermoedens. Is het werkelijk waar dat zo'n tocht zoveel risico met zich meebrengt? Zolang we dat niet weten of we het niet hard kunnen aantonen is het een zinloze discussie. Daarvoor zijn cijfers en rekenwerk nodig. Helaas is rekenen tegenwoordig bij veel mensen not done. Jammer dan.
We zouden moeten weten hoeveel kilometers er tijdens dit soort tochten in zijn geheel worden gefietst, dus afstanden en aanatallen deelenmers etc, een flink aantal tochten bij elkaar geteld in meerdere landen. Je hebt een afgebakend aantal tochten nodig waarvan de ongevalscijfers onomstotelijk vaststaan. Die cijfers moeten bovendien statistisch relevant van aantal zijn: dat is pas bij meer dan een stuk of tien. Daarna kun je het risico uitrekenen en vergelijken met risico's in het normale fietsverkeer, uit te drukken in fietsdoden per miljard fietskilometers. Als - als - er dan zinnige getallen uitkomen kun je misschien iets met enige zekerheid zeggen over deze sport als zodanig.
Tot het zover is zullen we het moeten doen met geëxtrapoleerde ongevalscijfers en inzichten uit de normale wereld van wat een risicovolle situatie is om in te fietsen en wat niet.

Moreel blijft het ook daarna lastig. Elke activiteit brengt immers risico's met zich mee. Denk aan parachutespringen en het bezoeken van bepaalde kermisattracties.Van beiden heb ik besloten dat ik deze activiteiten onnodig vind voor mijzelf. Maar waar leg jij de grens?

Ik ben het met Leon eens.

derdekeer schreef: vertellen over die keer dat je nog net een auto kon ontwijken ... Fantastisch.

Daar doe ik het inderdaad voor, net iets meer dan de ander flirten met de dood. Mijn enige voldoening aan de streep is dat ik niet dood ben. Mijn enige spijt dat ik de dood niet wat meer heb uitgedaagd.

Zucht.

Daar doe ik het inderdaad voor, net iets meer dan de ander flirten met de dood.

Ik vind het jammer dat je zo reageert, want mijn morele twijfels gaan niet over de deelnemers maar over de organisatoren.

Is het werkelijk waar dat zo'n tocht zoveel risico met zich meebrengt?

Het zou heel interessant zijn om het onderzoek uit te voeren dat jij beschrijft. Maar toch even aanstippen dat onder de oppervlakte weer een morele keuze schuilt.
De ene zal zeggen: "Voor het evenement moeten de organisatoren eerst aantonen dat het voldoende veilig is, dat de wegen waarover de deelnemers racen voldoende beveiligd zijn enzovoort."
De andere zal zeggen: "Laten doorgaan die race, anderen moeten maar aantonen dat het niet voldoende veilig is."

Moeilijk.

Wat moet ik dan met een kreet als 'de solidariteit speelt zich af tegen de achtergrond van fataliteit'? Het hele leven speelt zich af tegen de achtergrond van fataliteit.

Stayeren en pelotonvorming zijn verboden, deelnemers moeten zich houden aan de verkeersregels. Het 's avonds laten starten zodat je eigenlijk meteen een nacht moet doorrijden is denk ik het enige dat je de organisatie kunt aanrekenen wat betreft (on)veiligheid. In het geval van de TCR weet ik het niet, maar bij andere races zijn deugdelijke verlichting en een reflectievest vaak verplichte uitrusting.

Maar dan nog: deelnemers hebben altijd hun eigen verantwoordelijkheid. Als je je ogen niet meer kunt openhouden, ga je in de berm een powernap doen (geen gelul, zo werkt het echt en het helpt) of rol je je slaapzak uit voor wat meer slaap.

Wat moet ik dan met een kreet als 'de solidariteit speelt zich af tegen de achtergrond van fataliteit'?

Je doet daarmee wat je wilt, en hetzelfde geldt voor de deelnemers. Mijn morele intuïtie zegt me evenwel dat de organisatoren dat niet zomaar naast zich neer kunnen leggen.

Hierbij ga ik het laten, ik heb mijn punt intussen gemaakt en val in herhaling.

De organisatie verplicht niemand mee te doen.

De organisatie verplicht niemand mee te doen.

Vooruit, nog een laatste keer. De allerlaatste, beloofd.

Nee, de organisatie verplicht niemand om mee te doen. Maar dat ontslaat haar m.i. niet van de plicht om de veiligheid van de deelnemers te garanderen. En als ze dat niet kan, dan zou ze de race - nog steeds m.i. - beter niet organiseren.

Iedereen heeft een andere morele intuïtie. Ik kan daarmee leven, hoor.

Pedalero schreef:...deelnemers moeten zich houden aan de verkeersregels.

Pedalero schreef:In het geval van de TCR weet ik het niet, maar bij andere races zijn deugdelijke verlichting en een reflectievest vaak verplichte uitrusting.

Die verlichting volgt alvast uit de eis je aan de verkeersregels te houden.

@ derdekeer: Ik ook hoor. Maar m.i. kan veiligheid niet gegarandeerd worden. Als dat wel zo was, dan zouden we dat ook moeten toepassen in de dagelijkse praktijk. Het gevaarlijke element hierin zit 'm in de uitputting die het wedstrijdelement in deze race met zich meebrengt.

Maar als je wedstrijden die zich afspelen tegen een achtergrond van fataliteit zou moeten cancellen, zouden er aardig wat wedstrijdjes afvallen. Boksen, F1, Red Bull (Rampage), Dakar, etc. etc. Deelnemers daaraan weten de risico's. Organisatoren ook.

Travelmaster schreef:Maar als je wedstrijden die zich afspelen tegen een achtergrond van fataliteit zou moeten cancellen, zouden er aardig wat wedstrijdjes afvallen. ... F1 ... Deelnemers daaraan weten de risico's. Organisatoren ook.

Als er één sport* is waarin de 'organisatie' veel aan veiligheid heeft gedaan, vooral sinds de dood van Senna in 1994, dan is het wel de F1. Er zijn daar sindsdien wereldwijd nog maar 2 doden gevallen. Daarvoor was het heel anders.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... _Formule_1
Als fraai voorbeeld van wat een organisatie kan bereiken.

*: Het woord autosport is een contradictio in terminis, maar je schijnt best moe te worden van een ritje in zo'n ding.

Ze zijn ver gekomen, dat is zeker. Zou je daarmee de veiligheid durven garanderen van de coureurs?

De organisatie ook niet, die kan slechts doen wat er in haar macht ligt.

Leon schreef:

Travelmaster schreef:Maar als je wedstrijden die zich afspelen tegen een achtergrond van fataliteit zou moeten cancellen, zouden er aardig wat wedstrijdjes afvallen. ... F1 ... Deelnemers daaraan weten de risico's. Organisatoren ook.

Als er één sport* is waarin de 'organisatie' veel aan veiligheid heeft gedaan, vooral sinds de dood van Senna in 1994, dan is het wel de F1. Er zijn daar sindsdien wereldwijd nog maar 2 doden gevallen. Daarvoor was het heel anders.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van ... _Formule_1
Als fraai voorbeeld van wat een organisatie kan bereiken.

*: Het woord autosport is een contradictio in terminis, maar je schijnt best moe te worden van een ritje in zo'n ding.

De laatste 10 a 20 jaar is er heel wat bereikt aan bewustwording t.a.v. de organisatie van evenementen.

We kennen allemaal nog het monstertruckdrama Haaksbergen 2014

We herinneren ons ook allemaal nog de ramp in de IJtunnel 1999.
Citaat uit Parool:
Met zo'n zestig, zeventig kilometer per uur zoefden professionals, maar ook minder geoefende skeele-raars de open buis in. En daar ging het mis.
Een jaar na het incident bleek na evaluatie dat de organisatie van de Damloop niets te verwijten viel. Elke skeele-raar was van tevoren geadviseerd beschermende kleding te dragen. En er was benadrukt dat ongeoefende deelnemers beter niet mee konden doen.
Toch kreeg het ongeluk een staartje voor Le Champion. De vereniging voor letselschadeslachtoffers klaagde de organisatie namens een aantal gewonde deelnemers aan. De rechtszaak liep jaren, maar werd uiteindelijk in het voordeel van de Damlooporganisatie beslecht. De skeelertocht kreeg geen vervolg meer. Le Champion ging voor safe en zette ervoor in de plaats een wandeltocht op het programma. (MARTINE VAN DEN HEUVEL)


En wat de denken van het verkeer:

Ik begon in 1965 te werken in het verzekeringsvak en het aantal doden liep op van plm. 1000 tot 3500 in de begin jaren '70. De drama's van klanten staan in mijn geheugen gegrift.

En sommige landen nog steeds kamikaze.

Maar gelukkig is er heel wat bereikt,
Misschien toch maar even onderstaande ( meest recent gevonden) data raadplegen voor dat je een tocht gaat maken.

Dodelijke slachtoffers per miljoen inwoners (sterftecijfer)
bron:http://www.verkeersmaatregelen.nl/Info/ ... uropa.aspx

Vergelijking van het totaal aantal dodelijke slachtoffers
2010 2013 2014 2010 - 2014 2013 - 2014
Malta 36 43 26 -27% -39%
Nederland 32 28 28 -11% 0%
Sweden 28 27 29 3% 6%
United K 30 28 29 -4% 3%
Denmark 46 34 33 -28% -4%
Spain 53 36 36 -32% 0%
Finland 51 48 41 -18% -14%
Germany 45 41 42 -8% 1%
Ireland 47 41 43 -7% 4%
Austria 66 54 51 -22% -5%
Cyprus 73 51 52 -25% 2%
Italy 70 57 52 -23% -6%
Slovenia 67 61 52 -22% -14%
France 64 51 53 -15% 4%
Slovakia 65 46 54 -18% 16%
Estonia 59 61 59 -1% -4%
Portugal 80 61 59 -34% -3%
Czech 77 62 61 -20% -3%
Hungary 74 60 63 -15% 6%
Belgium 77 65 64 -15% -1%
Luxemb 64 84 65 13% -20%
Greece 112 79 72 -37% -9%
Croatia 99 86 73 -28% -16%
Poland 102 87 84 -17% -3%
Bulgaria 105 83 90 -16% 9%
Lithuania 95 86 90 -11% 4%
Romania 117 93 91 -24% -2%
Latvia 103 88 106 -3% 18%
EU 62 51 50.5 -18% -1%

Vanmorgen een fotoreportage in de Guardian
https://www.theguardian.com/environment ... n-pictures