Dennis1987 schreef:Ik heb ergens een meetlint maar kan die nu zo snel niet vinden. Het is wel een breed stuur maar ik zal hem van de week eens opmeten als ik de centimeter gevonden heb
Ziet er iig stoer uit en je kunt er ook lange drybags aan hangen, kan handig zijn!
Geloof dat de meeste fatbike sturen iets van 76cm zijn. Was voor mij iig veel te breed, voelde al snel m'n schouders/rug en heb 't toen (op aanraden van een paar forumlezers) flink ingekort, naar 58cm. Stuurt mss onhandiger in sneeuw maar als je niet kan vergelijken mis je ook niks.
gieltje schreef: Ja he, heb ik ook last van! Als ik de fotos zie begint het te kriebelen! Zou nog wel een korte winterrit van 1 week in maart/april willen doen. 'n deel van de Kungsleden of zo, maar moet eerst nog een sneeuwfiets maken
Leuk je te lezen Giel! De volgende bergtocht gaat bij mij de fatbike
nog iets beter uitgerust op pad.
Met een bashguard, alu ventieldoppen, crankmutsen, meer helicoptertape, geen kmtellertje want die rammelt eraf en ik wil beter droogvoedsel (ook omdat ik 4kg was afgevallen en das best veel voor mij).
Dan nog iets geschikters zoeken voor het rivierwaden, ben wel erg blij met de hoge Salomon GTX want ze gaven geen krimp maar ze bleven wel errug lang nat. Moeilijk hoor, goede waterdichte schoenen die snel drogen.
En iets om de schenen/kuiten te beschermen tegen de pedalen, weet nog niet wat. Ik heb bij het boogschieten een polsbeschermer van leer, die vangt de klappen op van de pees, zat aan zoiets te denken maar dan van een ander materiaal. Beschermd gelijk ook de broek, heb nu net een nieuwe winterbroek en durf hem niet aan, bang dat er gelijk scheurtjes in komen.
Wil ook de fiets beter leren tillen dus weten welke spieren je daarvoor gebruikt en die van te voren beter trainen (nog meer aan krachttraining doen). Want het duwen/sleuren van de fiets ging goed maar met bagage en al optillen was erg zwaar en daardoor ook gevaarlijk in sterkstromend water en op steile stukken. Heb wel veel profijt aan de training gehad, denk dat 't ook kans op blessures vermindert. Of zou het zo werken dat je daardoor juist sterker denkt te zijn en het slopend werkt, dus dat je eerder over je eigen grenzen gaat?
gieltje schreef:Yopie schreef:Hoorde trouwens ook over een mtb'er die door een val niet meer kon lopen (oa lelijk op de knie terechtgekomen). Hij heeft toen lang op een toevallige wandelaar liggen wachten die vervolgens pas uren later bij een berghut de reddingshelicopter heeft kunnen waarschuwen. Er is daar geen gsm-bereik, erg lastig.
Heeft 'ie nog mazzel gehad dat er uberhaupt iemand langs kwam! Ik had een spot satelliet baken bij me, gebruik jij die ook?
Ik had alleen een mobiel bij me maar die werkte dus niet. Mss dat ik de volgende keer voor een Spot zorg want een val is zo gemaakt ja. Had alleen begrepen dat een Spot in dat berggebied vaak niet werkt, vooral in de dalen, iets met de hoek en de noordelijke ligging? En tis een behoorlijke dure investering, niet alleen de aanschaf maar ook 't jaarlijkse abonnement, dan verlang je wel dat 't werkt. Maar met een gebroken been liggen wachten tot er misschien ooit een backpacker langsloopt is ook niet alles ..
Wil op de volgende lange tocht ook reserve drybags mee, ze slijten razend rap, althans bij mij. Na circa 3 weken groeiden er gaatjes in, leuk als je dan door diep water moet. Had gelukkig twee ultradunne reserve bij me zodat ik de slaapzak/kleding dubbel kon inpakken maar eigenlijk waren die bedoeld om bij regen de rugzakspullen droog te houden, zoals de kaarten, die zijn nu zeiknat geworden.
Ook is de Revelate zadeltas van onderen een beetje beschadigd, moet daar nog iets op verzinnen. Denk dat de vette noppenband hem daar een keer teveel heeft gegrepen.
En die ehm .. hoe heten die dingen, die gespen die aan spanbandjes zitten, die mannetje-vrouwtjes dingen .. daar wil ik ook betere van. Ik heb nu
Revelate Pocketclips, ze hebben het lang uitgehouden (een jaar ofzo) maar eentje brak tijdens een enge afdaling waardoor de bovenste drybag van het stuur gleed en ik bijna over de kop vloog. Hij was waarschijnlijk al gebroken en schoot los door al dat gehobbel, maar toch .. ik zoek nu zeker weten anderen, wel zo veilig. Hoe je vantevoren weet of ze stevig zijn is denk ik afwachten.
Zal zo in het bikepacking-topic verder gaan, is mss handig voor andere bikepackers. (
Hier!) Want tot nu toe slijten alle drybags razendsnel, heb er al verscheidene versleten: Exped, Sea to Summit, Granite Gear en nog een naamloze. Maar dat is alleen bij 't ruige fatbiken, als ik gewoon op asfalt fiets en op een mooi grasveldje kampeer gaan ze veel langer mee, det är althans op de racefiets zo. Ben verder wel erg blij met de revelate zadeltas en stuurharnas, het zijn echt de drybags die hier slijten.
gieltje schreef:Qua slijtvastheid denk ik niet dat het veel uitmaakt. Het lijkt me dat de zelfde rubbercompound toepassen. De threads per inch (TPI) count van de 120 is hoger dan de 27 (duh), maakt het iets soepeler en dus flink lichter. Ik had hier wel overnagedacht voor vertrek en wat ronggevraagd op mtbr.com waar de consensus was dat je met de 120tpi een betere band hebt. Nu reed ik daar toch al op, dus die heb ik lekker laten zitten.
Bij mij zaten er 27tpi onder, prima bandjes dus liet ze ook zitten maar toen ik spijkerbanden zocht moest ik kiezen, 27 of 120 tpi. Las toen juist dat hoe hoger de tpi-waarde hoe kwetsbaarder de band eigenlijk wordt, de beste gewicht/robuustheid waarde schijnt circa 60tpi te zijn. Tja ..
Hier bv over de Schwalbe binnenbanden:
De dichtheid van het karkasweefsel wordt in EPI of TPI (Ends per Inch, Threads per Inch = draden per inch) aangegeven. Er zijn Schwalbe banden met een 24, 37, 50, 67 en 127 EPI karkas.
In de basis is het zo dat hoe dichter het karkas geweven is des te hoogwaardiger is de band. Een dicht geweven karkas is belangrijk voor een geringe rolweerstand. Tegelijkertijd verbetert de lekbescherming, want een karkas met een hoge dichtheid is moeilijker te doordringen.
Alleen voor het extreem dicht geweven 127 EPI karkas klopt dit niet. Hier is iedere afzonderlijke draad ragdun en extreem kwetsbaar. Een optimaal compromis tussen een gering gewicht en robuustheid ligt bij 50 of 67 EPI.
De meeste van onze top-banden beschikken over een 67 EPI karkas. Met een 127 EPI karkas kunnen het gewicht en de rolweerstand nog iets meer gereduceerd worden. Tegelijkertijd zijn deze banden echter veel gevoeliger voor iedere vorm van uitwendige beschadiging. Daarom gebruiken we een 127 EPI karkas heel bewust alleen bij extreme lichtgewichtbanden of in een zinvolle combinatie met zeer effectieve lekbeschermingsmaterialen.
Aj, tis weer een lap tekst geworden, snel wat plaatjes om het nog langer te maken.
Plaatje van de pocketclips, die hangen bij mij altijd aan het stuur en met twee spanbandjes kun je er zo een drybag aanklikken. Of er eentje extra bovenop 't stuurharnas knopen. Zoals hieronder:
De tweede drybag op het stuur, voor bv de extra kleding die je op een dag steeds aan/uittrekt. Makkelijk los te clippen maar als één van de sluitingen breekt, de spanband in het wiel slaat en de tas eraf glijdt kun je lelijk vallen.
Kan niet zo snel een geschikte foto vinden waar de beschadiging van de zadeltas zichtbaar is. Op deze foto zie je wel de onderkant van de tas, daar is het nu ingescheurd. Ik zet nl soms het zadel wat lager zodat je er sneller vanaf kan springen maar als ie te laag staat grijpt de vette noppenband bij het knallen door diepe kuilen de tas. Ik sjor hem dan gelijk wat hoger maar dan is 't toch al gebeurd. Of anders kan de tas niet tegen omhoog springende stenen, lijkt mij eigenlijk ook wel een goede oorzaak. Moet hem iig gaan plakken ofzo.
Hier was trouwens 't pad weggeslagen zodat ik door het ernaast liggende zompige land moest banjeren. Maar met een mooie grusweg in het zicht was dat toch geen straf!
Mooie bosfoto's ook, zo te zien een mooie herfst in NL. 
,
!
. Beide zijn nog wel actief op het forum van mountainbike.nl, waar ik ook vertoef. Maar ja, ik ben geen fatbiker, slechts een 29er-biker en doorsnee 26"-vakantiefietser.
