Grandonneur schreef: ↑di 28 feb, 2023 13:48
Wim schreef: ↑di 28 feb, 2023 13:33
Ooit is de vereniging opgericht in een onbezorgde tijd waarin alles mogelijk leek te worden,
Nee, ook toen waren er zorgen over het milieu.
Milieuproblemen waren er toen zeker. In 1979 had ik op mijn
fietsdagboek al een sticker ‘Zonne-energie, maak er werk van’-sticker geplakt. Milieudefensie voerde in de jaren 90 al actie tegen de ongelimiteerde uitbreiding van Schiphol (ik moet nog ergens een aandeel hebben in wat er nog over is van het
Bulderbos). Het accent lag toen vooral op luchtvervuiling en geluidshinder; het klimaat kwam later. Vliegen was ook veel duurder dan nu. Toen ik in 1988 vier maanden in Afrika wilde gaan fietsen, ging ruim de helft van mijn budget op aan een retourvlucht naar Harare. En toen ik net na de Val van de Muur met een groep jongeren naar Kazan reisde, was er maar één die het vliegtuig nam. De rest stapte in Utrecht op de goedkopere nachttrein, die in 2 dagen naar Moskou reed.
Frank van Rijn zou in die tijd vast niet even heen en weer uit Verweggistan zijn gevlogen om een lezing op de Fietsvakantiebeurs te houden. ‘
Vliegen is reizen overslaan ’, was zijn motto, en dat deed hij zo min mogelijk.
De sfeer was toen veel optimischer dan nu. De Koude Oorlog was net voorbij. Daardoor konden er maatregelen worden genomen tegen zure regen, waar het voormalige oostblok een groot aandeel in had. Ook het gat in ozonlaag kon makkelijker gedicht worden. Klimaatverandering kwam nog maar net om de hoek kijken (al was
ExxonMobil al in de jaren 70 op de hoogte) en we hadden toen nog een halve eeuw de tijd om ook dat goed aan te pakken.
Een interessant voorbeeld is het bewustwordingsproces van weerman Gerrit Hiemstra. Afgelopen zaterdag stond een paginagroot
interview met hem in de NRC, nadat hij de Machiavelliprijs had ontvangen voor zijn prominente rol in de klimaatdiscussie. Met lezingen probeert de weerman mensen bewust te maken van de ernst en impact van klimaatverandering.
Het begint zo:
Bijna dagelijks discussieert hij op Twitter met klimaatontkenners en andere critici. Bijna honderdduizend volgers lezen met hem mee. Het zelfvertrouwen om zich zo uit te spreken, kwam niet vanzelf. Hiemstra is een boerenzoon, hij groeide op in het Friese dorpje Suameer, gemeente Tietjerksteradeel, als tweede van vijf kinderen. Zijn dagen bracht hij grotendeels buitenshuis door: koeien melken, de stal uitmesten, bomen zagen en gras maaien. Na het vwo ging Hiemstra (als eerste in het gezin) studeren. Hij koos voor landbouwtechniek in Wageningen. Daar kwam hij in een wereldwijs milieu, en werd hij zich ineens bewust van zijn achtergrond als dorpsjongen – hij was bijvoorbeeld nog nooit op vakantie in het buitenland geweest. Hij was zijn eerste studiejaren schuchter, had tijd nodig zich in de onbekende wereld thuis te gaan voelen.
Eén docent in het bijzonder maakte indruk op de jonge Hiemstra: de hoogleraar Meteorologie Bert Wartena, inmiddels overleden. Niet alleen omdat Wartena veel kennis bezat, maar ook omdat hij op een grote motor de campus opreed. Hij gaf college met zijn motorrijlaarzen aan.
Zo zal ook menig wereldfietser zijn begonnen, maar dan ongemotoriseerd. Inmiddels lijkt de 61-jarige weerman meer om de wereld te geven dan sommige wereldfietsers van zijn generatie.
