limiet comfort, limiet ethiek? Anyway the goose goes down

[Revanho]

Dat het geen jaren meer ging duren voor de kwaliteit van synthetisch materiaal dat van dons ging bereiken stond al lang vast: http://www.hiking-site.nl/materialen_ni ... m.php/1358

Natuurlijk met een paar bedenkingen:

- Het gaat hier om commerciële beweringen van de fabrikant. Het is dus nog afwachten of de beloftes worden waargemaakt.

- De donskwaliteit waarmee ze vergelijken is niet bijzonder hoog.

- Tegenwoordig kan dons zo behandeld worden dat vocht minder tot prestatieverlies leidt.

- Over de ecologische impact van die vezels is op basis van die informatie niets te zeggen. (In de veronderstelling dat de ecologische impact niet groter is dan die van andere synthetische slaapzakken vind ik het wel een positieve evolutie.)

Renaat

[ReinierLamers]

Naar aanleiding van de reacties op mijn vraag over slaapzakken eens wat rondgezocht.

Je ziet inmiddels wel wat gebeuren bij de makers van donsspullen.

Volgens http://www.greenbiz.com/blog/2014/02/10 ... wn-jackets werkt Patagoniainmiddels zonder levend geplukt dons, en is The North Face bezig hetzelfde te gaan doen. The North Face legt netjes uit hoe ze het doen. Wat het geloofwaardig maakt is dat de dierenrechtenorganisatie die bij die filmpjes betrokken was, er positief over is, hoewel ze natuurlijk een door het bedrijf zelf bedacht keurmerk niet helemaal vertrouwen en op de campagnepagina nog steeds aanraden om voor synthetisch te kiezen.

In een ander persbericht noemt Vier Voeters ook Mammut, Jack Wolfskin en Vaude als merken die bezig zijn met een dierenleedvrij assortiment.

[Revanho]

Er leeft zeker iets op dat gebied en er zijn (meer en meer) merken die streven naar meer ethische handelswijzen.

Toch roepen zo'n positieve berichten enkele kritische bedenkingen op.

- De informatie van fabrikanten zelf is vaak niet betrouwbaar. Zo stond het merk Patagonia enkele jaren geleden al bekend om hun streven naar 'gifvrije' producten en productiewijze en kwamen ze daar ook trots met naar buiten. Uit onderzoek van Greenpeace naar giftige stoffen in regenjassen bleken de jassen van Patagonia echter helemaal niet goed te scoren, integendeel. Er is dus vaak en veel sprake van greenwashing.

- De manier waarop veel fabrikanten aan beleid doen omtrent dierenleed, mensenrechten, ... is het werken met charters naar leveranciers. Deze charters gaan echter zelden gepaard met grondig controle en blijken dus in werkelijkheid vaak niets voor te stellen. Er zijn immers genoeg leveranciers die met plezier charters tekenen om zo klanten over de streep te halen, zonder zich ook maar iets aan te trekken van de gedane beloftes.

- Zelf als de fabrikant wel controle doet bij de leveranciers, dan is het maar de vraag of de productiewijze die men te zien krijgt, ook de productiewijze is van de
producten die men uiteindelijk effectief geleverd krijgt.

Uit verschillende van de hierboven in de discussie gegeven links blijkt ook dat (bijna) geen enkel fabrikant in werkelijkheid zekerheid heeft over de afkomst van het geleverde dons.

Dus enkel als er een onafhankelijk betrouwbare bron is die zich positief uitspreekt over een bepaalde productiewijze vind ik dat een reden om er enig belang aan te hechten. Maar dan nog ... Uit onderzoek naar producten met het Fairtrade-keurmerk blijkt dat heel veel van die producten helemaal niet afkomstig zijn van eerlijke handel. Ook FSC-hout is in heel veel gevallen niet afkomstig van duurzaam beheerde productiebossen.
M.a.w. de enige garantie die veel keurmerken bieden, is slechts een iets grotere kans op duurzame, eerlijke producten. Gewoon kijken naar o.a. het productieland zegt vaak meer over de naleving van dieren en mensenrechten dan beloftes van fabrikanten of labels allerhande.

Als we het dan specifiek over dons hebben mag niet vergeten worden dat de vraag naar ganzen en eendenvlees (of lever) niet groot genoeg is om te voldoen aan de vraag naar dons. De meerderheid van de fabrikanten zijn dus onvermijdelijk afhankelijk van 'levende pluk'.
Bovendien is dons afkomstig van niet levend geplukte dieren misschien iets minder dieronvriendelijk, het betekent daarom niet dat het diervriendelijk is. De meeste dieren in de vleesproductie worden niet in bepaald diervriendelijke omstandigheden gekweekt. En als het om ganzen en eenden gaat die gekweekt worden voor hun lever, dan is er meestal sprake van dwangvoederen, wat ik zonder meer als barbaarse praktijk wil bestempelen.

[VoorheenRJ]

Fjällräven heeft enkele weken geleden een filmpje op Youtube gezet waarin (verondersteld) de farm van hun leverancier te zien is:


Het slachten zelf komt niet in beeld, wel een paar kenmerken van de omstandigheden van het proces met daarbij uitleg van mensen met hogere functies bij de leveranciers en bij (instanties die controles uitvoeren voor) Fjällräven.

[Riny Visser]

Ik kan mij wel vinden in het stellen van kritische vragen over welke produkten wij kopen en hoe ze gemaakt worden. Aan de andere kant moet je problemen ook niet groter maken dan ze zijn. Zoveel mensen zijn er niet die hoogwaardige buitensportspullen kopen. En dat zijn vaak juist die mensen die bewust in het leven staan en oog hebben voor het milieu. Er wordt sowieso heel veel vervuilende rotzooi geproduceerd voor allerlei onnuttige of nodeloos luxe produkten, zoals snoep, slecht eten, slecht, goedkoop plastic speelgoed etc.

De echte oplossing ligt in een wereldeconomie waarin welzijn voor iedereen voorop staat i.p.v. materieel bezit. Zo lang we dat nog niet hebben gerealiseerd is de beste oplossing zo diervriendelijk mogelijk te werk gaan en bij gebruik van synthetisch materiaal, zoveel mogelijk spullen uit gerecycled materiaal produceren en een dusdanige kwaliteit maken dat spullen lang meegaan en er zo min mogelijk afval in het milieu terecht komt.