Gister in de trein opweg naar huis werd ik aangesproken door een man met veel koffers, op weg naar Burundi. Waar ik geweest was, hoelang, hoe ver, en of ik vier voorbladen had. Vervolgens vertelde hij, dat hij een paar jaar geleden in Burkina had gewerkt en dat daar op zekere dag een man op een Batavus voorbij kwam. Een zekere Frank... O zei ik, Frank van Rijn? Ja die. Dat was een gezellige ontmoeting geworden.
Misschien moest hij er aan denken omdat hij in mij de gesoigneerde versie van Frank zag. Die opmerking hoorde ik dit weekend van verschillende kanten.
Ik vond het een erg gezellig weekend, en geen enkel probleem dat er zoveel mensen waren, juist leuk. De eerste dag reden we met z'n drieen. de andere met meer, maar staads wisselend. Het is natuurlijk wel van belang dat je de route kent. Het makkelijkst is natuurlijk de GPS. De tracks die Yvon gemaakt had, klopten perfect. Bv. in Aken had ik in het stikdonker nog de goede weg kunnen vinden. Bedankt Yvon. En ook Bert, nogmaals bedankt.
Jaap