zo 08 nov, 2020 17:01
Gisteren was het prachtig weer: Stralende zon, weinig wind, ca. 12 graden. Een mooie dag voor een lange fietstocht! Ik plan de route zo dat ik de eerste helft tegen de wind in fiets en de terugweg wind mee heb.
Toen ik om 10 uur weg wilde rijden, ontdekte ik nog wat speling op de achteras (had onlangs de kogels vervangen). Dus nog even met de conussleutel aan de slag voor de fijnafstelling, en met een kwartiertje vertraging op weg.
Als Haarlemse fietser heb je natuurlijk prima toegang tot de duinen, maar aan de oostzijde wordt de stad afgeschermd door Schiphol en het saaie landschap van de Haarlemmermeerpolder. Gelukkig zijn er twee aardige fietsroutes om de Haarlemmermeer door te steken. Ik benut ze vandaag allebei. In zuidwestelijke richting is er een lange groenverbinding. Hij is een paar jaar dicht geweest vanwege de aanleg van deze hoogspanningsleiding. Maar als je daar niet al te veel op let is het vijftien kilometer groen fietsplezier zonder auto's. Omdat er ook stukken gravel en slecht wegdek liggen, zijn er ook geen wielrenners. Relaxed toeren dus van Vijfhuizen tot aan Lisserbroek.
Van Lisserbroek steek ik via Abbenes door naar de ringvaart aan het zuidelijkste puntje van de Haarlemmermeer en volg de ringvaart tot aan Nieuwe Wetering.
Bij Oude Wetering staat deze reusachtige poldermolen, die het water over wel vier meter hoogteverschil omhoog maalt. Het water in de ringvaart komt achter de molen vrijwel tot aan de rand van de dijk.
Na 30 km de eerste pauze op een bankje in Roeolofarendsveen, met uitzicht op het Braasemermeer. In de zadeltas twee thermosflesjes (een met koffie, een met thee) en een hele stapel boterhammen.
Van Roelofarendsveen wilde ik rechtstreeks naar Alphen aan de Rijn, maar ik kwam erachter dat buiten het seizoen de fietspontjes niet varen. Dus moest ik 10 km omrijden via Hoogmade. Da's echt een nadeel van het Hollandse polderlandschap: het gebrek aan alternatieven. Voordeel: je komt weer eens ergens waar je nog nooit geweest bent. Zoals bij deze mooi kipmolen bij Ofwegen.
Daarna de Oude Rijn gevolgd dwars door Alphen aan de Rijn en langs de prachtige oude spoorweghefbrug. Wat mij betreft een van de mooiste bruggen van Nederland. Er staat ook zo'n mooie hefbrug in Boskoop, en in Rotterdam natuurlijk.
Na ruim 50km de tweede pauze op een bankje aan de Oude Rijn. Altijd leuk om je te realiseren dat hier ruim twee eeuwen lang de grens van het Romeinse Rijk gelopen heeft.
Dan verder over de kronkelende Meije, precies op de grens van Zuid-Holland en Utrecht, met de karakteristieke betonnen watertoren. (Het Potlood). Daarna een fietspad door de Nieuwkoopse plassen
Via Woerdense Verlaat kom ik langs de Kromme Mijdrecht die ik volg tot vlak voor Uithoorn. Bij de houten fiets- en voetgangersbrug stop ik even voor boterhammen en thee.
Een van mijn favoriete fietspaden is het jaagpad langs de Amstel en de Drecht tussen Vrouwenakker en Leimuiden. Tot mijn schrik lijkt het niet toegankelijk. Niet alleen mis ik zo mijn favoriete route, ik heb ook geen zin in omfietsen. Ik probeer het gewoon. Meestal kun je er toch wel door in het weekend.
En inderdaad. Het lukt. Het ziet er wel een beetje ruig uit, maar zelfs op de 32mm Pasela's was het prima te doen.
Op mijn favoriete bankje in Bilderdijk de laatste pauze voor de laatste thee en de laatste boterhammen. Al ruim 90 km op de teller. Nog ca. 25 te gaan.
Terug door de Haarlemmermeer via de andere mooie route: de Geniedijk, een oude militaire weg van de Stelling van Amsterdam met af en toe wat schapen op de rijbaan.
En een paar mooie forten langs de dijk.
Nog een pittoresk plaatje op 2km van huis. Net voor het donker binnen! En da's maar goed ook, want er zit geen licht op deze fiets. Ik moet toch nog even wennen aan de korte dagen. Door het mooie weer er niet aan geacht voor de zekerheid nog lampjes en een reflectievestje mee te nemen.
Met 118km op de teller zijg ik tevreden op de bank neer met een flesje bier. Mooi tochtje. Echt genieten, zulk weer in november. Maar wel moeie beentjes nu!
Toen ik om 10 uur weg wilde rijden, ontdekte ik nog wat speling op de achteras (had onlangs de kogels vervangen). Dus nog even met de conussleutel aan de slag voor de fijnafstelling, en met een kwartiertje vertraging op weg.
Als Haarlemse fietser heb je natuurlijk prima toegang tot de duinen, maar aan de oostzijde wordt de stad afgeschermd door Schiphol en het saaie landschap van de Haarlemmermeerpolder. Gelukkig zijn er twee aardige fietsroutes om de Haarlemmermeer door te steken. Ik benut ze vandaag allebei. In zuidwestelijke richting is er een lange groenverbinding. Hij is een paar jaar dicht geweest vanwege de aanleg van deze hoogspanningsleiding. Maar als je daar niet al te veel op let is het vijftien kilometer groen fietsplezier zonder auto's. Omdat er ook stukken gravel en slecht wegdek liggen, zijn er ook geen wielrenners. Relaxed toeren dus van Vijfhuizen tot aan Lisserbroek.
Van Lisserbroek steek ik via Abbenes door naar de ringvaart aan het zuidelijkste puntje van de Haarlemmermeer en volg de ringvaart tot aan Nieuwe Wetering.
Bij Oude Wetering staat deze reusachtige poldermolen, die het water over wel vier meter hoogteverschil omhoog maalt. Het water in de ringvaart komt achter de molen vrijwel tot aan de rand van de dijk.
Na 30 km de eerste pauze op een bankje in Roeolofarendsveen, met uitzicht op het Braasemermeer. In de zadeltas twee thermosflesjes (een met koffie, een met thee) en een hele stapel boterhammen.
Van Roelofarendsveen wilde ik rechtstreeks naar Alphen aan de Rijn, maar ik kwam erachter dat buiten het seizoen de fietspontjes niet varen. Dus moest ik 10 km omrijden via Hoogmade. Da's echt een nadeel van het Hollandse polderlandschap: het gebrek aan alternatieven. Voordeel: je komt weer eens ergens waar je nog nooit geweest bent. Zoals bij deze mooi kipmolen bij Ofwegen.
Daarna de Oude Rijn gevolgd dwars door Alphen aan de Rijn en langs de prachtige oude spoorweghefbrug. Wat mij betreft een van de mooiste bruggen van Nederland. Er staat ook zo'n mooie hefbrug in Boskoop, en in Rotterdam natuurlijk.
Na ruim 50km de tweede pauze op een bankje aan de Oude Rijn. Altijd leuk om je te realiseren dat hier ruim twee eeuwen lang de grens van het Romeinse Rijk gelopen heeft.
Dan verder over de kronkelende Meije, precies op de grens van Zuid-Holland en Utrecht, met de karakteristieke betonnen watertoren. (Het Potlood). Daarna een fietspad door de Nieuwkoopse plassen
Via Woerdense Verlaat kom ik langs de Kromme Mijdrecht die ik volg tot vlak voor Uithoorn. Bij de houten fiets- en voetgangersbrug stop ik even voor boterhammen en thee.
Een van mijn favoriete fietspaden is het jaagpad langs de Amstel en de Drecht tussen Vrouwenakker en Leimuiden. Tot mijn schrik lijkt het niet toegankelijk. Niet alleen mis ik zo mijn favoriete route, ik heb ook geen zin in omfietsen. Ik probeer het gewoon. Meestal kun je er toch wel door in het weekend.
En inderdaad. Het lukt. Het ziet er wel een beetje ruig uit, maar zelfs op de 32mm Pasela's was het prima te doen.
Op mijn favoriete bankje in Bilderdijk de laatste pauze voor de laatste thee en de laatste boterhammen. Al ruim 90 km op de teller. Nog ca. 25 te gaan.
Terug door de Haarlemmermeer via de andere mooie route: de Geniedijk, een oude militaire weg van de Stelling van Amsterdam met af en toe wat schapen op de rijbaan.
En een paar mooie forten langs de dijk.
Nog een pittoresk plaatje op 2km van huis. Net voor het donker binnen! En da's maar goed ook, want er zit geen licht op deze fiets. Ik moet toch nog even wennen aan de korte dagen. Door het mooie weer er niet aan geacht voor de zekerheid nog lampjes en een reflectievestje mee te nemen.
Met 118km op de teller zijg ik tevreden op de bank neer met een flesje bier. Mooi tochtje. Echt genieten, zulk weer in november. Maar wel moeie beentjes nu!
. Wel dan nog ff wachten tot in België de campings weer open zijn (en de café's en terrassen hopelijk ook weer (ook in NL dan)).
