Bikepacking

[avic]

De tas was ook wat geweest voor deze bikepacker :

[/quote]

Haha, dank voor de vrolijke sluiting van deze dag!!

bikepacken was nog nooit zo leuk….

[Pedalero]

Grappig dat Arkel, Ortlieb, Blackburn, Topeak zich nu ook allemaal op de bikepackingtassen storten, maar wat zadeltassen betreft vooralsnog de plank misslaan. Er gaat voorlopig niets boven de merken die zijn ontstaan vanuit het bikepacken.

Zo'n beugel als bij die Arkel heeft Spcialized ook bedacht voor zijn zadeltas. Ik had ooit zelf zo'n beugel aan de onderkant gefabriekt en dan zo'n Ortlieb dry bag van dat dikke materiaal erbovenop. In de Schotse hooglanden met alle rotsen zaten er na twee dagen gaten in die dry bag. Maar goed, ik mag hopen dat Arkel en Specialized dat uitgebreid hebben getest.

[Friso*]

Het grootste nadeel van zo'n zadeltas is natuurlijk dat je als rijder niet achter het zadel kunt gaan 'zitten'. Zal je niet zo snel doen met touren maar met MTB bijvoorbeeld wel.

[Pedalero]

Bij het zadel op dat vouwfietsje hierboven kun je anders prima achter het zadel hangen, met je kont op de tas. Dat is meestal ver genoeg voor steile drop offs. Lukt me op mijn eigen atb ook prima met zadeltas.

[morgoth924]

... Wat is dat eigenlijk voor draadje wat bij de zadelstang zit?...

Bedieningskabeltje voor dropper seatpost?

[Smitty]

Mooie docu over een ultra long distance ride: Length of Sweden

[Smitty]

Mooie paklijst voor winter bikepacking

Bron: http://www.bikepacking.com

[Maurice]

Beste allemaal,
Sinds vorig jaar ben ik gaan bikepacken met de MTB en dat bevalt me heel goed. Zo goed dat ik plannetjes loop te maken voor het komende seizoen.
De afgelopen trips heb ik alleen gemaakt en dat beviel op zich goed, maar ik vroeg me af hoe jullie dat doen.
Is alleen reizen geen probleem voor jullie? Nemen je nog andere voorzorgsmaatregelen omdat je alleen bent, of plan je dingen anders?
Het is niet alleen het veiligheids-aspect. Alleen fietsen is zowiezo risicovoller dan met 2 of meer. Misschien dat dat voor off-road reizen wat meer geldt?
Maar ook het gezeligheids-aspect. Het is fijn om een de belevenissen met iemand te kunnen delen.

Anyway, wat zijn jullie meningen en ervaringen hier mee?
Maurice

[55er]

Hier ook eentje die een paar keer per jaar zijn rekjes aan de atb hangt (als Paulusma me tenminste goed gezind is ) moeders een zoen geef en een paar dagen verdwijnt

Is alleen reizen geen probleem voor jullie?

Nee...fiets al jaren in m'n uppie

Neem je nog andere voorzorgsmaatregelen omdat je alleen bent

Neem minislotje mee voor de gauwdief bij supermarkt

of plan je dingen anders?

Met meerderen is wildkamperen niet slim

Alleen fietsen is zowiezo risicovoller dan met 2 of meer. Misschien dat dat voor off-road reizen wat meer geldt?

Tja...de paadjes zijn smaller, de takken hangen lager, en met een groepje is de kans groter dat er eentje naar beneden lazert.
Tis niet dat ik een einzelgänger ben ( 2X per week met 8 tinten grijs op pad )
maar dit soort tripjes liever alleen.

Heb op de plank nog een off-road trip liggen van een rondje NL van zo'n 750km die ik nodig moet controleren. Het toeval wil dat ik sinds kort heeeeeel veel vrije tijd heb ( zie mijn onderschrift ) om dat te doen.

Zijn een beetje standaard antwoorden. Het meeste kun je zelf wel invullen en je verstand gebruiken. Gaan en genieten.

[avic]

Het is niet alleen het veiligheids-aspect. Alleen fietsen is zowiezo risicovoller dan met 2 of meer. Misschien dat dat voor off-road reizen wat meer geldt?
Maar ook het gezeligheids-aspect. Het is fijn om een de belevenissen met iemand te kunnen delen.

Als ik alleen op pad ga hou ik wel rekening met de bestemming. Off-road vind ik solo rijden wat riskanter.
Als je wil ervaren hoe het is om samen te fietsen; er is een actieve offroad club bij de wereldfietser die regelmatig weekeindes organiseren. Activiteiten worden via de site aangekondigd.

groet BertV

[Pedalero]

Ik hou geen rekening met de bestemming als ik alleen op pad ga. Tijdens de rit stap ik op technische stukken misschien eerder af om valpartijen te voorkomen. 'Misschien', schrijf ik, want als ik met 1 of 2 vrienden op stap ben, wil ik hen ook niet opzadelen met het probleem van mijn eventuele gebroken nek midden in de rimboe. Wildkamperen doe ik, ook in Nederland, net zo goed met een groepje van drie (maar niet tien of zo) als solo.

Dit zijn mijn persoonlijke overwegingen. Iedereen moet daar de afweging in maken waar hij/zij zich prettig bij voelt.

[alma]

Persoonlijk vind ik het heerlijk om in mijn eentje op pad te zijn. Je kunt in je eigen tempo reizen en volledig je eigen plan trekken; rusten wanneer je wilt, eten wanneer je wilt etc. Alleen in de natuur, is ook echt alleen in de natuur. Niemand om je heen en inderdaad ook niemand die je kan helpen als het mis gaat. Daarom probeer ik de risico's zoveel mogelijk te minimaliseren. Een goede planning, met onderweg genoeg mogelijkheden om uit te rusten en bij te tanken, moet ervoor zorgen dat ik niet uitgeput raak (bij vermoeidheid gebeuren de meeste ongelukken) en ik stap af en/of keer om als het te gevaarlijk wordt. Via ferrata's en gletsjers met diepe spleten laat ik zoveel mogelijk links liggen.

Tot nu toe heb ik gebieden vermeden met een relatief hoog risico op gewelddadige overvallen, zoals sommige berggebieden in Peru en Bolivia. Dat vind ik in mijn eentje toch een beetje eng. Overvallers hebben een voorkeur voor makkelijke prooien en laten groepen vaak met rust.

[Yopie]

De afgelopen trips heb ik alleen gemaakt en dat beviel op zich goed, maar ik vroeg me af hoe jullie dat doen.
Is alleen reizen geen probleem voor jullie? Nemen je nog andere voorzorgsmaatregelen omdat je alleen bent, of plan je dingen anders?
Het is niet alleen het veiligheids-aspect. Alleen fietsen is zowiezo risicovoller dan met 2 of meer. Misschien dat dat voor off-road reizen wat meer geldt?

Ik heb net in het fatbike-topic wat gepost over m'n laatste solotochtje wat niet zo goed afliep (iets met een sneeuwverschuiving, winterzwemmen en nog meer gelukzaligmakende fatbike-lol, hier te lezen) en nu ben ik een beetje huiverig voor offroad solotochten in onherbergzame gebieden. Maar eigenlijk heeft mijn omgeving/vriendenkring er veel meer moeite mee. Probeer die maar eens te overtuigen dat het allemaal wel meevalt en dat het heussss niet zo gevaarlijk is als ze denken, terwijl ze ondertussen op je bed zitten en naar je dichtgeslagen oog, vorstblaren, gescheurde lippen en kapotte kin kijken. Hun bezorgdheid wegwuiven gaat met gekneusde ribben en een schouderblessure ook een beetje moeilijk, en wegrennen om de discussie te ontlopen is met bevroren tenen ook al niet echt makkelijk. Dus al met al een grote klus.

Mijn solotochten zijn wdb dus niet echt populair en heb dan ook al heel wat vrienden slapeloze nachten bezorgd. Zo ook heeft m'n voormalige vriend, bezorgd en vloekend tegelijk, al heel wat zoektochten op de sneeuwscooter, crossmotor etc achter de rug omdat ik niet op tijd smsde omdat er bv geen GSM-bereik was. En toen ik vervolgens een fatbike kocht was het helemaal mis .. toen ging ie echt uit zijn dak. Ik kon hem niet ongelijk geven, het kan idd gevaarlijk zijn maar de kans dat je als fietser in de stad wordt doodgereden is vele malen groter en daar maakt men nooit zo'n ophef over. Zei ik dan heel slim.
Nu is hij totaal onverwachts vorig jaar overleden, eenzaam in het bos bij -20°C. Waar hij zo bang voor mij was is hem dus overkomen. Hij heeft van niemand afscheid kunnen nemen en niemand was er om hem te helpen en om hem vast te houden. Dat doet zeer ja, verdomd zeer maar voor mij is dat toch geen reden om te stoppen met offroad solotochten. Je bent wie je bent, je kunt niet iemand anders zijn. Wat je wel kunt doen is zorgen dat je de juiste uitrusting en fiets bij je hebt en dat je weet waar je mee bezig bent. Dus rustig beginnen en niet blind in het diepe springen, zoals ik weleens doe.

Maar ook het gezeligheids-aspect. Het is fijn om een de belevenissen met iemand te kunnen delen.

Ja, maar vind maar eens iemand die zo gek is om mee te gaan. Samen een keertje fietsen Maurice? ik wil wel hoor!

[Maurice]

Hé Yopie,

Iedereen neemt de risico's die hij of zij aanvaardbaar vindt. Ik weet niet of ik zo moedig ben om zo alleen als jij te reizen. Of dat het thuisfront ze zo prettig zou vinden.
Eigenlijk wel gek, in m'n jonge jaren heb ik veel solo trektochten te voet gemaakt door Lapland. Wat is er nu anders?
Ik ben in ieder geval blij dat je je neus weer hebt laten zien, ik vind je verhalen altijd erg inspirerend en spannend. Jouw verhalen zijn toch wel één van de belangrijkste redenen dat ik aan het bikepacken ben geslagen en ik ben er een stuk gelukkiger door.
Trouwens, volgende week ben ik redelijk bij je in de buurt. Een trektocht door het Vindelfjällen, per ski en hutten, en met een groep.

[Yopie]

Ik weet niet of ik zo moedig ben om zo alleen als jij te reizen.
Eigenlijk wel gek, in m'n jonge jaren heb ik veel solo trektochten te voet gemaakt door Lapland. Wat is er nu anders?

Denk dat 't hoort bij het volwassen worden, iets met wilde haren verliezen en zogenaamd verstandig worden enzo. Ik heb er nu een beetje last van, hoop ook niet dat ik ooit volwassen word want het voelt onzeker en oud, vind het helemaal niks.

Trouwens, volgende week ben ik redelijk bij je in de buurt. Een trektocht door het Vindelfjällen, per ski en hutten, en met een groep.

Ha, dan zit ik denk ik ergens bij Oslo in de buurt, beetje ronddwalen met de fatbike/tentje in de sneeuw op de grens Zweden/Noorwegen. Kijken of ik nog durf, ben er wel een beetje benauwd voor. Maar tis mss net als van je paard vallen, dan schijn je er ook gelijk weer op te moeten springen. Hoop ik maar, want zeker weten doe ik niet.

Veel plezier Maurice, maar zal vast wel lukken want tis daar supermooi! En bedankt voor je aardige woorden.

[Friso*]

The original bike packer T H Holding in 1897

[Smitty]

De opening van het seizoen is een feit, de eerste MYOG bikepacking test-run op de Veluwe is gemaakt. Deze winter veel op zolder (a.k.a. SmittyLabs, R&D dept) achter de naaimachine en decoupeerzaag gezeten . Met hier het resultaat...



Kootwijkerzand


Alleen de blauwe drybags heb ik niet zelf gemaakt. De rest, dus de framebag, het harnas met spanbanden voor de stuurtas en lichte achterdrager met spanbaden voor de zadeltas wel. Materiaal komt voornamelijk bij Etremtextil vandaan. Hier en daar is het nog een beetje houtje-touwtje oplossing maar het ging ook om een test-run. En… na vier dagen stuiteren hing alles er nog aan



Terletse heide (1)


Voor de drybags heb ik gekozen voor twee 35 liter Sea2Summit Riverbags. Deze zijn veel te groot en zitten dan ook maar voor 50-75% vol. Maar dat pakformaat vind ik veel prettiger, ze zijn in gebruik relatief breder en minder diep/lang. En steken dus ook minder uit aan het stuur en onder het zadel. Dat lijkt me dus stabieler. Mijn Surley Wednesday frame is XL dus ik kan ook makkelijk wat dikkere tassen op kwijt maar… ik moet met mijn 191cm ook meer meenemen



Smit(ty')sveen


Het harnas voor de voortas hangt aan twee korte BBB barends, die ik tussen de handvatten en derailleursschakelaars heb ingezet. Vanaf de voorkant van de barends lopen twee strakke spanbanden naar de voorvorkkroon. Hierdoor hangt de tas niet tegen de kabels maar de spanbanden aan.



Harnas (1)



Harnas (2)


De achterdrager is gemaakt van een oude aluminium lowrider beugel en twee stelpootjes van een Tubus drager, besteld bij Bike24. De plaat heb ik gezaagd uit een Hornbach verfbak en voorkomt dat de zadeltas doorzakt tegen de band aan. Sommige bikepacking puristen vinden dat een drager of beugel niet kan maar je ziet steeds meer van dit soort oplossingen op de markt verschijnen.



Achterdragertje


De frametas is een apart verhaal. Dit model is waarschijnlijk de dikste ooit. Bij het zadel 9cm breed, bij het balhoofd en bracket 14cm. En dat kan ook omdat de Q-factor van de Wednesday zo hoog is. Ik kan er al mijn kookspullen, brandstof en eten voor 4 dagen in kwijt. Als ie gaande weg leger wordt verhuizen mijn gereedschap en reserve band er heen. Echte fatbike maten dus



Frametas opzet met een half gevulde maag


Enige nadeel is, dat bij een fatbike de buizen niet dikker zijn dan bij een MTB; dus heeft de tas de neiging om over de schuine buis door te zakken en bij de liggende buis enorm uit te zakken. Onder en bovenin de tas zit dus een 2mm PE verstevigingsplaat.



Plaat onderin frametas


Hobbelend over de Veluwe veranderde de frametas wel in een soort wastrommel waardoor alles door elkaar vloog en uiteindelijk de crancks toch de tas raakten. Gelukkig had ik dat min of meer al verwacht dus heb ik voor de zekerheid verticale Velcro stroken aan de binnenkant mee gestikt. Hier moet ik nog Velcro tussenschotjes mee maken of iets stevigs tegenaan klitten zodat de tas beter zijn vorm houd, bijvoorbeeld een L-strip, buisje, tentstokken(!).

Al met al is de framebag huge (12-14 liter?) geworden maar door de extra versteviging wel wat aan de zware kant. Ik ga hier en daar nog wat (niet functioneel) materiaal wegzagen. Het PE ga ik waarschijnlijk ook vervangen door geschuimd Polystyreen plaat wat veel lichter is en … ook in wit verkrijgbaar. Het is namelijk aardedonker onderin de tas dus een lichte binnenkant doet wonderen. De sluiting lijkt op die van de Porcelain Rocket Orbiter, namelijk ritsloos, dus met en rolsluiting. Kan niets aan kapot.



Frametas in wording (1)


Probleem met een framebag is wel het gebruik. Laat je hem er ’s nachts nou opzitten of niet? Zo ja, haal je hem dan helemaal leeg? Allemaal losse spullen in de tent? Niet overal is het zo leeg/veilig als in de natuur van Scandinavië of Noord Amerika. Daar kun je je framebag rustig volgeladen aan je fiets laten zitten (even los van hongerige beren c.s.). Maar hier in de drukkere wereld voel ik me er niet helemaal zo lekker bij. Ik ga nog eens denken over een oplossing om de framebag er wat makkelijker af te kunnen halen en in de tent te leggen (of in de auto bij transport). Nu zit ie met 11 klitteband lussen vast en dat is een hoop gepeuter elke keer. Ben er nog niet helemaal over uit . Maar eens kijken en … wordt vervolgd.



Frametas in wording (2)


Door de drybag aan het stuur kan ik mijn geliefde klickfix stuurtas niet meer kwijt. En dat is wel even wennen; fototoestel, geld, papieren, kaart, gps, zonnebril en brand-, snacks, enz, waar laat ik die nu? En hoe haal ik het er in de bewoonde wereld even snel af? Ik had nog een heel oud, zelfgemaakt ministuurtasje liggen dus die heb ik weer even gereanimeerd. Maar… er moet toch iets beters komen, een soort fueltank met de zelfde gebruiksfunctie. Nog plannen genoeg



Terletse heide (2)

Onderweg heb ik veel geëxperimenteerd met de bagage/gewichtsverdeling. Voorop wil ik in het zand zo min mogelijk gewicht anders loopt het voorwiel vast. Maar wel het nodige volume anders is mijn harnas te groot. Dus dat werden uiteindelijk mijn slaapzak en kleren voorin. Achter juist veel gewicht/druk op het wiel. Matras, tent, gereedschap, reserveband, stoeltje(?), sandalen, toilet- en andere los spul. En dan niet op het lichtste maar juist op de 3 tot 4-na lichtste tandwiel fietsen om doorslippen van het achterwiel te voorkomen. ’t Is zo heerlijk op een fatbike in het zand



Hulshorsterzand (1)


Door de framebag zijn de (1.5 liter petfles)bidonhouders volgens bikepacking traditie naar de voorvork verhuisd. Ik weet nog niet of ze daar blijven. Het is weer extra gewicht op het voorwiel, zucht . Wellicht dat ze bij de volgende test-run opeens op de achtervork zitten



Hulshorsterzand (2)


Het idee van mijn bikepacking opzet is om zonder rugzak te kunnen fietsen. Een rugzak zit bij mij niet zo prettig, mijn rug trekt dat niet zo op lange stukken. Vandaar de grote drybags en frametas. Voor noodgevallen heb ik wel een klein rugzakje bij me. De meeste bikepackers hebben wel een rugzak, dat maakt je fiets lichter als je hem een stuk moet dragen, heb ik begrepen. Nou denk ik, dat optillen, op een enkele over het pad gevallen boom na, niet echt nodig is hier in het westen . Anders kan ik altijd nog één van de drybags over mijn rug hangen. Maar voor woestere expedities dan de Veluwe zal ik misschien toch aan de rugzak moeten.

En nu eerst lekker dromen over die expedities



Zzzzzzzzzzzzzzzz

[Yopie]

De opening van het seizoen is een feit, de eerste MYOG bikepacking test-run op de Veluwe is gemaakt. Deze winter veel op zolder (a.k.a. SmittyLabs, R&D dept) achter de naaimachine en decoupeerzaag gezeten . Met hier het resultaat...

Wow, wat een geweldige huisvlijt!! Mooi hoor! De vraag is nu natuurlijk wel: wat weegt dit nou?
Mooie foto's ook, moet nog steeds een keertje naar de Veluwe zo te zien!

De achterdrager is gemaakt van een oude aluminium lowrider beugel en twee stelpootjes van een Tubus drager, besteld bij Bike24. De plaat heb ik gezaagd uit een Hornbach verfbak en voorkomt dat de zadeltas doorzakt tegen de band aan. Sommige bikepacking puristen vinden dat een drager of beugel niet kan maar je ziet steeds meer van dit soort oplossingen op de markt verschijnen.

Leuk bedacht die achterdrager, slim.
Ik heb bijna de hele winter met een voor- en achterdrager gefietst (niet doorvertellen hoor)

Probleem met een framebag is wel het gebruik. Laat je hem er ’s nachts nou opzitten of niet? Zo ja, haal je hem dan helemaal leeg? Allemaal losse spullen in de tent? Niet overal is het zo leeg/veilig als in de natuur van Scandinavië of Noord Amerika. Daar kun je je framebag rustig volgeladen aan je fiets laten zitten (even los van hongerige beren c.s.). Maar hier in de drukkere wereld voel ik me er niet helemaal zo lekker bij.

Daar heb ik nog nooit over nagedacht, laat bijna altijd de tassen gewoon aan de fiets zitten, ook zijtassen want zie het nut niet om ze los te maken. Kleding, kookspullen etc zitten altijd in een apart drybag/tasje dus die trek ik er gewoon uit, ook makkelijk bij het weer inpakken: erin proppen en wegfietsen.De rugzak met overlevingsspullen (geld, mobiel, kaarten etc) gaat natuurlijk wel altijd de tent in, maar das weer het voordeel van een rugzak, dat je hem altijd bij je hebt.

In de framebag zit al het zware spul: drinkwater, brandstof, gereedschap, biba, pomp, zaagmes, lampen, tentstokken, haringen etc. Brandstoffles hangt ook weleens aan de onderbuis maar bij ruig offroad zit ie daar niet veilig. Denk eigenlijk niet dat er iemand graag een fatbike binnenbandje enzo wilt stelen, maar mss vergis ik me. Jammer dan als het ooit een keer gebeurd maar daar ga ik toch echt niet nu al van wakker liggen. Maar ik kampeer bijna altijd in het wild waar niemand komt en anders sta ik braaf op een camping en denk dat campinggasten niet zomaar in je tassen gaan rommelen.

En het gebruik van bovenbuis/tanktas etc, heb ooit van die tasjes gekregen, mooi spul van Revelate maar gebruik het nooit. Vind ze te klein en op de bovenbuis bij het stuur zitten meestal de accupacks voor de verlichting (drie stuks) dus heb daar geen plaats. Aan de zadelkant kreeg ik ook een keer zo'n revelate tasje, waardeloos klein. Mss leuk voor die ene Snickers maar ik heb meestal een halve chocoladewinkel bij me dus heb daar niks aan.

Achter juist veel gewicht/druk op het wiel. Matras, tent, gereedschap, reserveband, stoeltje(?), sandalen, toilet- en andere los spul. En dan niet op het lichtste maar juist op de 3 tot 4-na lichtste tandwiel fietsen om doorslippen van het achterwiel te voorkomen. ’t Is zo heerlijk op een fatbike in het zand

Zo ga ik ook over superglad ijs als de weg steil omhoog gaat, met halfslippende spijkerbanden en dik zwaar op het zadel zittend. Slippen van het achterwiel betekent dan omvallen en op een steile ijsweg lig je dan heel snel weer beneden en mag je overnieuw beginnen. Lichtgewichten zoals ik zijn weer duidelijk in het nadeel want de zware jongens slippen veel later. Toch weer oneerlijk verdeeld.

De meeste bikepackers hebben wel een rugzak, dat maakt je fiets lichter als je hem een stuk moet dragen, heb ik begrepen. Nou denk ik, dat optillen, op een enkele over het pad gevallen boom na, niet echt nodig is hier in het westen . Anders kan ik altijd nog één van de drybags over mijn rug hangen. Maar voor woestere expedities dan de Veluwe zal ik misschien toch aan de rugzak moeten.

Optillen kun je met of zonder rugzak toch wel vergeten hoor, zou je nooooit lukken met die grote fatbike haha. Wat een beest van een fiets zeg!

[Shane]

Goed bezig hoor. Ik moet nog tijd maken om met mijn nieuwe naaimachine te spelen.

[Shane]

Geïnspireerd door Smitty's werk en mijn nieuwe naaimachine (uit 1973) heb ik toch Frametas 3 afgemaakt.

Deze heb ik speciaal voor de " Race Across South Africa" gemaakt. Ik vind een rolsluiting toch meer robust en duurzaam maar voor een "race" wil ik gewoon snel toegang hebben tot de handig dingen (2de bidon, thermos kan, gereedschap, regen kleding). Dus van daar deze keer weer een ritz. En de rits hoeft het maar max 26 dagen vol houden

Ik ben nog steeds niet zo handig als ik zou willen zijn met een naaimachine maar wordt er steeds beter in, De machine upgrade maakt het leven ook een stuk makkelijker (kom ik te laat achter).

Ik heb bijna hetzelfde ophang systeem gebruikt als vorige keer. Voordeel van een elastiek ophanging :

-als het stuk gaat kan je het nog vast zetten met touw/tie-wraps etc
- Je tas wordt iets flexibeler dwz, als je te veel inpropt dat het meer in de breedte kan gaan (ook gelijk een nadeel als het te breed wordt, maar daar heb ik tussenschotten voor, moet nog eentje toevoegen)
-als je je fiets moet dragen (dat ga ik veel doen tijdens RASA) dan vervormt je frametas meer op je rugzak waardoor het iets beter zit en iets meer blijft zitten op 1 plek ipv steeds afglijden).

Ik heb ook een grote gat opengehouden aan de achter/boven kant dat ik de fiets makkelijk op kan tillen/vastpakken. Er zijn veel poortjes/hekken/bergwandelingen etc tijdens de rit (ook een paar " gamefences" van 3m hoog).

fotos:
FullSizeRender by Shane Cycles, on Flickr

IMG_0543 by Shane Cycles, on Flickr

Untitled by Shane Cycles, on Flickr

Untitled by Shane Cycles, on Flickr

Untitled by Shane Cycles, on Flickr

Untitled by Shane Cycles, on Flickr

Untitled by Shane Cycles, on Flickr

Untitled by Shane Cycles, on Flickr

Untitled by Shane Cycles, on Flickr

Untitled by Shane Cycles, on Flickr