door
FV1 » ma 15 sep, 2003 20:26
Hierbij een korte impressie van de nazomertrektocht:
Het weer zou vrijdag en de dagen erna goed worden, had Erwin Krol donderdagavond nog beloofd. Ook weeronline.nl voorspelde voor vrijdag mooi weer. Dus besloot ik op de fiets naar Nijmegen te gaan. Om half negen vertrek ik uit Delft. Het is weer droog, nadat er een paar druppels regen gevallen waren. Over rustige wegen rijd ik vlot naar Rotterdam. Daar begint het te motregenen. In de Alblasserwaard (er stond nog een bruidspaar in de regen foto’s te schieten bij Kinderdijk) komt de regen met bakken tegelijk naar beneden. Dit is niet leuk meer. In Molenaarsgraaf droog ik in een café even op. Daarna weer verder in de regen. In Gorinchem is het even droog, zodat mijn lunch niet natregent. Maar zodra ik Gorinchem uit rijd, regent het weer en houdt het niet meer op voordat ik Tiel voorbij ben. Het is droog, en rustig rijd ik over de Rijndijk naar Nijmegen. Het is nog vroeg (half zes) dus besluit ik na 145 km fietsen de lokale friettent te plunderen. Wanneer ik daarna naar het station rijd, hoor ik luidkeels iemand roepen. Het blijkt Rena te zijn die mij zag fietsen. Gezellig drinken we een bakje koffie. Daarna gaan we naar het stationsplein en maken kennis met een grote groep fietsers.
Even later rijden we met een grote groep Wereldfietsers door de heuvels naar Groesbeek. Het begint al aardig te schemeren, en in de donkere bossen voor de camping blijkt mijn voorband lek te zijn. Geholpen door vele Fietsers met zaklamp wissel ik de binnenband en zodoende rijden we even later in het pikkedonker de camping op. Nu nog zoeken naar de rest van de groep fietsers die al op de camping zit. Na een uitleg van andere campeerders treffen we elkaar en kunnen we in het donker de tent op zetten. De echte die-hards fietsen daarna nog terug naar het douchehok voor een heerlijk warme douche. De avond verloopt verder gezellig met wijn, koekjes en chips.
Zaterdagochtend schijnt de zon prachtig door de bomen. Nadat we in Groesbekistan de supermarkt geplunderd hebben (echte wereldfietsers drinken daar gratis koffie!) splitst de groep zich op in een ‘kilometervretergroep’ en een ‘terrasgroep’. Zelf rijd ik in de ‘snelle kilometergroep’ mee. Wilbert heeft een prachtige tocht uitgezet door het Reichswald. Na het Reichswald rijden we door de boerenvelden over rustige wegen richting Xanten. Onderweg komen we nog net voor sluitingstijd bij een bakker die bijna uitverkocht was (en toen wij weg waren helemaal). Het zit me niet mee, want nu heb ik weer een lekke band. Tijdens de lunchpauze heb ik even de tijd om die te plakken. Na de lunch komen we gezellig keuvelend in Xanten, waar het groot feest is. Veel muziek en vaandelzwaaiers. De terrasjes zitten overvol. Van verschillende terrassen de stoelen verzamelend kunne we toch nog even uitrusten. Na Xanten gaan we voor de wind op weg naar de camping in Rees. Even daarvoor treffen we de andere groep weer. Op de camping worden we getrakteerd op een heuse disco. Ieder kookt zijn potje, waarna de kring steeds groter wordt en de koekjes, cake, nootjes, chips, wijn, bier, jägermeister etc. van hand tot hand gaan. Het is reuze gezellig en koud: het is helder weer.
Na een koude nacht vertrekken zijn de meesten om half negen weer op. Rena en Marco zijn nog steeds (Duitse) liedjes aan het zingen; John wil van zijn 10 eieren af, anderen verzamelen de lege wijn- en bierflessen. Om half tien rijd de ‘snelle’ groep al weg. Na 40 km tijd voor koffie met appelgebak, voordat we door de prachtige bossen de heuvels opklimmen via een mountainbike parcours. Dat is redelijk zwaar, sommigen moeten stukken lopen. Bij Ben breekt een spaak in zijn achterwiel. In Hoch Elten wordt de spaak vervangen en de slag uit het wiel gehaald. Hier treffen we ook weer de andere groep en na de lunch rijden we gezamenlijk in een grote, lange rij naar de pont bij Millingen. Daar gaan de meesten weer terug naar Nijmegen. Zelf rijd ik met 7 anderen naar Arnhem. We volgen in de warme zon de Rijndijk. Krijgen in Arnhem nog bijna een steen van een ‘kansarme nieuwkomer’ naar ons toegesmeten en zetten ons daarna op een Turks terras voor een drankje en een hapje. Dan de fiets in de trein op weg naar Utrecht. Daar splitsen onze wegen weer: samen met Tanja stap ik daar over op de trein naar Voorburg. Vanaf daar gaan we ieder onze weg naar huis, na een uitermate gezellig weekend.
Wereldfietsers en vooral Wilbert: bedankt voor de gezelligheid en de mooie fietstochten!!!
Freek
Wordt dan wel even doorbijten voor je broertje. Maar als jij lekkere sterke koffie voor hem zet fietst hij vast wel door. Anders heeft de groep vast wel een stel mensen die hem kunnen duwen. 
Knorrie Konings:
.
