supermario schreef: ↑za 15 apr, 2023 18:39
Wat ik niet snap, maar ik heb dan ook geen marketing achter grond, is het volgende:
De fietsen van vittorio, santos, idworxx en koga, kosten met son en rohloff, afmontage allemaal zo tussen de €6000-€7000.
De Janjanssen Rohin kost €3850, met de zelfde afmontage: rohloff met beld drive, magura HS33, son afmontage inclusief een cycletocharge, in de stuurpen.
Dit alles scheelt ongeveer €2000 op de andere merken.
Waar komt dit grote verschil vandaan?
Mario
Tja, om het helemaal uit te leggen wordt een erg lang verhaal, want het zijn vele factoren. Maar de hoofdfactor zit toch wel in het frame. Zouden we dat kaal uit Azië halen dan is de prijs pakweg een derde van wat het ons kost om het in Wijchen te maken. Dan is de kwaliteit misschien niet minder (vrijwel zeker niet!), maar ten eerste moeten we er dan wel meteen 200 kopen. En we zijn een stuk flexibiliteit kwijt. In feite dek je met een maatframe in 4 maten eigenlijk wel 90% van de markt. Maar dan zouden we ons met Vittorio helemaal niet meer onderscheiden. Als we dan zelf frames maken, dan moet ook duidelijk zijn waar de meerwaarde echt zit. Nu leveren we nog geen volledig maatwerk, maar we zijn al een stuk flexibeler wat aanpassingen betreft. En in de toekomst zullen we zeker gaan proberen tot echt maatwerk te komen als dat echt nodig is.
Details aan het frame als het balhoofd met eigen gezicht (is niet beter, alleen mooier
) en de uitvalpatten zijn eigen ontwerp en fabricaat. Uniek en ook weer duurder. En beter.
Nu is het Rohnin frame prima. Misschien niet helemaal uniek in die zin dat Jan Janssen uit een folder van de fabrikant wat keuzes heeft kunnen maken en dat de verschuifbare patten ook bij een ander merk te vinden zijn, maar niet in de combinatie met het voorframe waar Jan Janssen voor gekozen heeft. Maar het is niet echt een eigen ontwikkeling (hier moet ik iets voorzichtig zijn, dat weet ik namelijk niet geheel zeker. Alleen weet ik wel dat Santos, idworx en Koga wel de complete fiets hier tekenen voordat het ontwerp naar Azië gaat, onderdelen worden vaak samen met de fabrikant uitgewerkt. Hoeveel procent JJ zelf doet weet ik niet. Dat kan 10% zijn, ook 80%, maar het is een minder 'spannend' frame dan van de andere 3 merken).
Het betekent niet dat de Rohnin daarmee een mindere fiets is, sterker nog, het kan best zijn dat deze lekkerder rijdt dan een van de eerder genoemde merken.
De Rohloff naaf is voor iedere fabrikant even duur, daar zit het verschil niet. Maar de wielen die de fabrikant ermee maakt zijn wel verschillend. Jan Janssen en Koga maken niet de beste trekking wielen. Goed genoeg voor het meeste gebruik, maar verre van optimaal. Santos en idworx gaan daar al een hele stap verder in, hooguit de standaard keuze bij Santos mag nog een boost krijgen, maar die wielen voldoen nog steeds beter dan de Koga of JJ wielen en zijn voor toerritten en woon-werkverkeer prima. Maar die betere wielen nemen een flinke hap uit het budget!
Behalve de wielen kijken we ook naar de andere onderdelen. Een balhoofd van €5,- voldoet meestal wel, gaat vaak jarenlang prima. Maar daar kiezen we momenteel voor Hope omdat we daar onder extreme omstandigheden op de mountainbike geen problemen mee hebben. Gezien dat we individueel opbouwen kunnen we daarmee spelen. Als iemand een luxe toerfiets zoekt die alleen met mooi weer maximaal 1.000km per jaar rijdt dan kunnen we in dat geval kiezen voor dat balhoofd van €5,- en zo de fiets wat scherper prijzen. Maar daar willen we niet vanuit gaan. (We zouden zelfs kunnen zeggen dat we een Vittorio vanaf €3.000,- kunnen aanbieden, maar dat is geen kwaliteit waar we achter staan en we zijn vrij zeker dat mensen dan binnen 2 maanden met een lijst klachten op de stoep staan. Vergelijk dit met taxichauffeurs vroeger die wisten dat je een Mercedes moest hebben. Ten eerste zou een Renault na 200.000km op zijn, die Mercedes pas bij 600.000km, maar de problemen bij de Renault (of iedere andere auto uit die prijsklasse) zouden al veel eerder beginnen en stukken groter zijn!)
En dan zit je nog met schaalgrootte en met hoeveel marge je wilt pakken op een fiets. De vaste lasten voor een Santos en idworx liggen hoger per fiets dan voor JJ of Koga. Jan Janssen heeft geen groot marketingbudget en bespaart daar zeker op. Voor Vittorio is dit helemaal een lastig verhaal. We hopen naar 50 tot 100 fietsen te gaan per jaar. Daar moet je dan voor pakweg 3 man een salaris mee verdienen. En huur betalen. En machines en gereedschap. Reken we ook door. We sparen niet voor een dikke Porsche, dus we rekenen zeker niet extra. Maar andere merken schrijven dit over veel grotere aantallen fietsen weg en hoeven dus iets minder op een fiets te zetten.
Met een Jan Janssen koop je een prima fiets waar je lang veel lol mee kunt hebben. De kans dat je met een duurdere fiets langer probleemloos rondrijdt is groter, maar niet per definitie zo. En het is niet gezegd dat die duurdere fiets beter fietst, maar ook die kans is groter. Je rijdt met een Santos, idworx of Vittorio wel iets specialers. Dat is een keuze die ieder voor zich moet maken.
Voor Vittorio sprekend: we proberen het allemaal net even extra specialer te doen. We hebben het in ieder geval in eigen hand. Het hele proces.
Dat er op het eerste gezicht een aantal onderdelen hetzelfde zijn wil dat nog niet zeggen over de rest.
