Het onderdeel van de fiets dat het zwaarst belast wordt door pekel is de bractetpot (voor dummies: dat ding van het frame waar je trapas in in geschroefd). Je kunt dit onderdeel bij montage invetten zoveel je wilt, maar dat vet im maar tijdelijk en door capillaire werking trekt de pekel die er vanaf het voorwiel tegenaan wordt gesmeten in luttele seconden tussen trapasonderdelen en de bracketpot zelf. Na de rit droogt het vocht er langzaam uit maar het zout blijft zitten. Bij een volgende zoetwaterbui komt er weer water binnen en lost het zout op en de corrosie gaat onverminderd door.Wim schreef:Als je je (stalen) fiets wilt beschermen moet je vooral de binnenkant van de buizen behandelen.
En daarbij heeft de (meestal) schroefdraad van de bracketpot geen corrosiebeschrmende laag omdat het een fijne schroefdraad betreft.
Dat er toch zelden zware mechnische problemen aan het frame zelf door ontstaan is er denk ik de mooiste van dat roesten van fietsframes vrijwel uitsluitend een cosmetisch probleem is.
Pekelproblemen aan andere onderdelen ken ik wel, met stip voorop de ouderwetse stalen spatborden en spatbordstangetjes. Ik ben blij dat ik niet meer zo'n fiets heb met van die rot(tende) dingen.