eindgebruiker schreef:Peter Rodenburg schreef:Ik denk werkelijk dat de auto mensen (bestuurders) anoniem maakt en daarmee het slechte in de mens los maakt. Fietsers gaan niet met elkaar om zoals automobilisten doen. Autorijden is oorlog.
En dat zeg jij, als Amsterdammer? Ik fiets tegenwoordig iedere dag dwars door de stad (Damstraat, Prins Hendrikkade), en ik kan je verzekeren dat fietsers niet onderdoen voor automobilisten. Ligt er maar net aan hoe druk het is.
Kijk eens als de deuren van de Bijenkorf open gaan aan het begin van de dwaze, dole dagen. Iedereen lijkt haast te hebben te koste van anderen. Alleen heeft Peter gelijk dat mensen in een auto zich sneller anoniem voelen. Verder gooien automobilisten een aanzienlijk zwaarder middel in de strijd dan fietsers en voetgangers en voelen zij zich ook beschermd door kreukzones, kooicontructies en airbags.
Mensen zijn mensen, maar mensen kunnen zich anders gaan gedragen als ze zich bewegen in een sneller vervoermiddel: "opzij, opzij,opzij, we hebben vreselijke haast" lijkt zich ook daarmee krachtig te vermeerderen.
Een opmerkelijk voorval maakte ik al weer een aantal jaren geleden mee op een vrij smalle weg richting Veluwe. Wel opgenomen in het fietsknooppuntennet, maar geen echt fietspad. Dus ook autoverkeer mogelijk. Ik werd voorbegestuifd door een bolide. Tot mijn verbazing hingen achter het voertuig twee fietsen op de trekhaak. Die mensen moeten toch wel begrijpen dat het voor fietsers minder aangenaam is en zelfs onveilig als een automobiel zo rakelings langs hen scheurt?
Een stukje verder stond het snelheidsmonster met de Twinny Load stil: een meisje van een jaar of zeven lag huilend naast haar fietsjes op de grond. Gelukkig niet ernstig, maar wel ontroostbaar door de schrik. Het echtpaar op leeftijd uit de auto leken bepaald geen Schumachers of Lauda's en het monster bleek slechts een door autojournalisten als truttig bestempeld modelletje. "Waarom rijden jullie zo hard op dit smalle weggetje met veel fietsers?" "Wij willen zo snel mogelijk op de parkeerplaats zijn om onze fietsen af te laden, want stel je voor dat ons plekkie bezet is!"
Ik ben ook Amsterdammer en kan me best voorstellen dat bewoners van het midden van nergens zich onthand voelen zonder automobiel, maar als ik zie hoe veel mensen om mij heen die voor flutafstandjes in de stad zonder surfplanken of andere zware spullen moederziel alleen in hun auto stappen. Een voertuig van 1200 kilo inzetten voor een mens van 80 kilo is voor dat soort verplaatsingen toch je reinste verspilling?
Toen mijn moeder nog leefde was ik ook veel meer tijd met het OV om haar te bezoeken, dan wanneer ik dat met de auto zou gedaan hebben, maar dat had ik er wel voor over.
En wat maakt die extra reistijd in je vrije tijd uit in verhouding tot de tijd van een mensenleven?