iceman schreef:
Kun jij met al die medewegmisbruikers nog wel ergens fietsen zonder je te hoeven ergeren, AB?
Mij is op de basisschool geleerd dat ik als wandelaar (of hardloper) juist tegen het verkeer in moet lopen, dus op de linkerhelft, zodat ik het tegemoetkomende verkeer aan zie komen en daarop kan anticiperen. En om niet het risico te lopen om in de rug aangereden te worden door onoplettende automobilisten of fietsers. Dat ben ik altijd blijven volhouden, dus als ik aan het hardlopen ben, loop ik inderdaad tegen de stroom in. Ook op het fietspad. Kan zijn dat dat inmiddels niet meer mag en door sommigen als vervelend wordt ervaren, maar voor mij als hardloper voelt dat veiliger dan met fietsers en scooters die me van achter naderen.
Me niet ergeren (of beter gezegd verwonderen) op de fiets is bijna onmogelijk geworden, daar heb je helemaal gelijk in. Het liefst zou ik alle andere fietsers en mede weggebruikers meteen zwemles willen geven, zolang ze maar uit de buurt blijven. Dat heb je goed gezien. Wat ook ergerlijk is zijn onschuldig kleine kinderen. Die lopen gewoon los op straat! Het is verschrikkelijk. En dan de ouders op tien meter afstand, die wel gewoon veilig aan de uiterste kant van de weg lopen. Complimenten dat ze de klappen door de kinderen laten opvangen. Alsof ze hun hondje aan het uitlaten zijn.
Paar jaar geleden is een wielrenner van mijn fietsgroepje opzettelijk aangereden met als gevolg dat hij en een ander renner over de kop vlogen. Helaas vielen er geen zwaargewonden en ongetwijfeld heeft de gewaarschuwde politie de doorgereden dader een bos bloemen en een fruitmand gebracht. Een week later weer een ongeluk, gewoon in de bebouwde kom, een automobilist duikt van de ene weghelft naar de andere om een parkeerplek in te duiken, gevolg, twee fietsers snoeihard in de rem en dus over de kop. Zelf ben ik ook wel eens overreden door een SUV, die man had een bepaalde kruising al zo vaak genomen dat ie hem tegen het lage zonlicht ook wel blindelings kon nemen. Gekneusde vinger en verbogen wiel als gevolg, kon nog net wegduiken, maar had voor hetzelfde geld dood kunnen zijn. En vier weken geleden een koeriersbusje in een woonerf, gewoon snoeihard achteruit rijdend en zonder op te letten bovenop mijn bumper. Voor hetzelfde geld had er een kind op een driewielertje gefietst die hij over het hoofd had gezien. Automobilisten zijn toch geen medeweggebruikers meer, het zijn rasechte straatterroristen geworden, vooral als ze nog net tussen twee tegemoetkomende fietsers door kunnen slingeren.
Vanochtend ook weer, zo'n bejaarde automobilist die zijn auto driekwart op het fietspad zet om op zijn uitrit te verlaten. Of een andere automobilist die je op een b-weggetje inhaalt precies op het moment dat er een andere auto in tegenovergestelde richting passeert. Toch mooi dat je dan 5cm ruimte krijgt van zo'n automobilist..... Volgende keer, als alle yoga-lessen hun ergernis-genezende-uitwerking hebben volbracht, zal ik een bos bloemen en een reepje chocolade als dankbetuiging meenemen.
Maar even serieus: tegenliggende joggers, twee naast elkaar, tegen de stroom inlopend, niet voorrang verlenend aan fietsers door niet aan de kant te gaan (anticiperen ho maar), waardoor die fietsers op hun beurt die joggers in moeten halen of passeren aan de verkeerde kant van de weg, waardoor zij weer bovenop de tegenligger mogen botsen. Alternatief was geweest om letterlijk voor hun neus te stoppen (en dus letterlijk stilstaan, het moet niet gekker worden). Waarom anticiperen wandelaars/joggers niet door aan de kant te gaan voor bestuurders (fietsers/automobilisten) wanneer zij op hun weghelft (tegen de stroom) inlopen? Ze zien je aankomen, maar willen vervolgens geen ruimte geven.
Lang leve artikel 5 Wegenwet (het is een ieder verboden zich zodanig te gedragen dat gevaar op weg wordt veroorzaakt)
Leuke casus
hier. Vraag, zit je als fietser t.o.v. voetganger altijd fout net zoals een fietser extra beschermd is ten opzichte van een automobilist? Zwakke verkeersdeelnemer versus sterke verkeersdeelnemer?
Bij deze wel een kleine disclaimer: in 99,99 procent van de fietskilometers gaat het goed, maar oh oh oh, je maakt wat mee in het verkeer als veulfietser. En tja, uitzonderingen onthoud je nou eenmaal en vallen op, zo werkt dat bij geconcentreerde hersenen
.
.
Al die ergernis kan nooit goed voor je zijn. Ik zou zeggen: "Carpe diem". 