Dan de hamvraag, wat is van grotere invloed op een stabiel (rechtuit)gedrag? De wielbasis, lengte achtervork of de naloop? Als ik mijn racefiets, mijn t(ijdri)t-fiets en mijn vakantiefiets in rijgedrag met elkaar vergelijk, dan vind ik metname mijn tt-fiets en vakantiefiets het lekkerste fietsen....Leon schreef:Racefietsen hebben meestal een 'sportief wendbaar' weggedrag, wat door anderen ook wel nerveus wordt genoemd. Als je daar bagage aanhangt wordt het meestal niet stabieler. Daarbij zijn racefietsen liefst licht gebouwd, en dus niet per definitie erg stijf, want ook weer eenzelfde nadeel kan hebben als je er tassen aanhangt.
Randonneurs en reisfietsen hebben meestal een geometrie die graag rechtdoor fietst en zijn niet superlicht gebouwd, maar bij voorkeur wel zo stijf dat hij ook mét tassen nog stabiel rijdt. De ideale reisfiets rijdt dan ook mét tassen bijkans fijner dan zonder, want zonder voelt het tamelijk hard aan.
Dus als je de extra 1 à 2 kilo fiets niet erg vindt en het ook niet erg vindt om niet super-wendbaar te zijn en je hebt bovendien het geluk dat je rando niet al te stijf is, kun je er in kale vorm prima op racen, al zul je door welke fietsende reclamezuil dan ook niet worden aangekeken.
Leon
Mijn racefiets (canyon AL) heeft een wielbasis van 993mm
Mijn tt-fiets (cervelo p2) 1008mm
Mijn vakantiefiets (idworx OR) 1143mm (26"wielen)
op zich kleine verschillen tussen tt-fiets en racefiets (slechts 15mm), tussen tt-fiets en vakantiefiets een verschil van 135mm. Zit het geheim dan van een stabiel rijgedrag dan in de naloop van de voorvork?