Forum Wereldfietser

@Polling
Jammer van het weer, verder ben ikzelf echt enthousiast over de Eiffel, dichtbij en toch alles wat ik zoek op vakantie, bergjes, natuur, ruimte, stadjes. Hopelijk nog beetje droog daar, veel plezier!

Laatste stuk van de Via Rhona, in noordelijke richting. Prachtig in één woord. Maar soms is april nog erg koud. Sneeuwbui afgewacht in bushokje. Nog 50 dagen tot Krentjebrijland.
Pier.

Yamadori schreef: ↑

do 18 apr, 2024 09:52

@Polling
Jammer van het weer, verder ben ikzelf echt enthousiast over de Eiffel, dichtbij en toch alles wat ik zoek op vakantie, bergjes, natuur, ruimte, stadjes. Hopelijk nog beetje droog daar, veel plezier!

Wij zijn ook positief verrast over het landschap, minder over het weer… Nou ja, bij fiets-kampeervakanties is dit vervelender, als je dan de tent moet opzetten en in de kou blijft… Nu is het best te doen, na een natte, koude dag fietsen en wandelen lekker in een verwarmd huisje. Pure luxe.

In het weekend moet je daar niet willen komen

Vorig jaar tijdens de Berggeitentocht was het op zaterdag toch echt wel genieten:

Ja, als je daarvan houdt, moet je er natuurlijk juist in het weekend naartoe. Wij komen voor rust en natuur naar de Eifel, en daar helpt een raceweekend op en circuit niet aan mee.

Ik vind juist het contrast wel leuk. Door het bos via smalle paadjes afdalend vanaf de Kaiser Wilhelm Turm stuiten we ineens op het racecircuit waar antieke auto's hun rondjes draaien. Het circus er omheen kan ik dan weer minder waarderen.

Dag 5, Hollum-Hollum, 53km.
Oh trouwens, geen foto's want zit op telefoon enorm te klooien met formaat etc.
De west- en noordkant van Ameland bestaat uit duinen, van waaruit het eiland langzaam is ontstaan, verrassend genoeg pas zo'n 1200 jaar geleden. Aan de andere kant dijken en de Waddenzee. Ik verblijf op de westelijke punt en fiets helemaal oostwaarts, naar natuurgebied 't Oerd. Eerst even naar de vuurtoren aan het weststrand, dan slingerend door de duinen naar de andere kant van het eiland. Zonnetje, goeie wind mee, het schiet op. Soms doorsteekje naar zee. Schitterende route. Stranden vrijwel verlaten, witte dotjes overal in de duinen, wat nestelende meeuwen blijken te zijn. Ik lunch weer buiten in de zon en verder, schelpenpaadjes en uitzichten. Op verste en hoogste punt sta ik lang van het uitzicht rondom te genieten, zwaai naar Schiermonnikoog, zie de vuurtoren, het wordt eb en de Wadden vallen langzaam droog. Het betrekt, nu is het gewoon guur. En weer terug, nu kijk ik naar de Waddenzee die zich terugtrekt en boor een gat in de wind. Snuit en snotter. Hier meer gras en dus, jawel, gansch veel ganzen. Canadese, grauwe, rot- brand- en domme ganzen. Velden vol. En in de duinen zag en hoorde ik al erg veel soorten en aantallen vogels, vanaf nu komt de halve Vogelgids voorbij. Voorbij Nes fiets ik buitendijks, ja veel woei, die trekt aan (voorbode voor morgen) maar wederom bijna alleen. Ik kijk mijn ogen uit, een groep scholeksters vliegt even naast me en landt dan tussen een paar tureluurs met een hoop kabaal. De hele tijd een kakafonie om me heen, ik geniet echt. Daar een grutto, kleine vogeltjes vliegen rakelings voor me langs, Wádden vol steltlopers en zwemvogels. En helemaal geweldig: een lepelaar! Van de meeste geen idee wat het is, geen kijker en gids bij me en ze zijn ook niet netjes gelabeld. Het laatste stukje, ik zwaai naar Terschelling en kom weer bij de vuurtoren. Schitterend, de natuur, de vogels, stranden, uitzichten duinenrijen en ietsje bos, de zee en eindeloze Wadden. O ja, Nes Buren Hollum & Ballum. Ook mooi. Morgen verder, huiswaarts!

De ene dag met mooi weer goed besteed en langs de noordrand van de Eifel gefietst.

Fedor, als ik over een jaar of 15 niet meer zo gebonden ben aan de regio waar nu mijn huis staat dan kom ik jouw kant op.

Bert van Sprang schreef: ↑

do 18 apr, 2024 20:10

Ik vind juist het contrast wel leuk. Door het bos via smalle paadjes afdalend vanaf de Kaiser Wilhelm Turm stuiten we ineens op het racecircuit waar antieke auto's hun rondjes draaien. Het circus er omheen kan ik dan weer minder waarderen.

Dat zou ik ook geen probleem vinden, en wel leuk ook, maar inderdaad, de heisa er omheen…. Afgelopen weekend iets met motoren denk ik, de eigenaar van ons huisje waarschuwde ons niet die kant op te fietsen, levensgevaarlijk, zei hij.

Grandonneur schreef: ↑

do 18 apr, 2024 21:22

Fedor, als ik over een jaar of 15 niet meer zo gebonden ben aan de regio waar nu mijn huis staat dan kom ik jouw kant op.

Helaas heeft mijn vrouw heimwee naar haar geboortegrond dus - als huizen hopelijk ooit nog betaalbaar worden - is de kans groot dat ik hier over enkele jaren niet meer ben. Dus ik probeer nog zo veel mogelijk mee te pakken

Dat is rot voor haar zeg. Helaas voor je vrouw is dat betaalbaar worden van huizen niet erg waarschijnlijk.

Laatste vakantiedag van deze korte Eifel-vakantie. Zeker voor herhaling vatbaar, ondanks het weer. Vandaag meer gewandeld dan gefietst (qua tijd dan, niet qua km’s). Hopelijk mag dit verslagje dan toch.

Dag 7, vrijdag 19 april.
Veel slechter wordt het niet, de weersverwachting. Geen zon, de hele dag regen, en in de middag meer regen dan in de ochtend. Temperatuur? 5-8 graden…
Ik plan dus een mooie wandeling van rond de 10 km in een natuurgebied rondom een kratermeer, bij Boos. Dat is dichtbij, ongeveer 9 km, kunnen we mooi op de fiets naartoe. Mijn wederhelft vindt het geen goed plan. “Dan ga je maar alleen”, zegt ze. Zo gezegd, zo gedaan.

Rond een uur of negen op pad. Mooie route, deels onverhard en modderig, maar met wat beleid goed te fietsen. Door de hellingen heb ik het ook niet koud, het is stevig klimmen af en toe.
Na een kleine 45 minuten bij startpunt van de wandeling de fiets bij een bosje geparkeerd. Hopelijk staat die er straks nog, dacht ik nog, maar ach, uit zicht, en met dit weer loopt hier toch niemand. Ik had gelukkig gelijk. Het weer zit niet echt tegen. Het miezert af en toe, soms even droog, soms even iets meer regen. De route is weer prachtig en afwisselend. Onverharde paadjes, breed en smal, steeds mooie doorkijkjes en panorama’s op de velden en witte dorpjes in het dal. Op het hoogste punt van de wandeling een uitzichttoren: Eifelblick. Daar vandaan rondom zicht op de VulkanEifel, jammer van de nevel. Maar toch echt wel de moeite waard.
Ook dichtbij zijn er mooie dingen te zien. Brem en korstmos bijv.
Bij een picknicktafel als het even een kwartiertje echt droog is eet ik rustig mijn boterhammen, waarbij ik zicht heb op twee grazende reeën aan de overkant van het dal. Moeilijk te fotograferen door de nevel, maar als je goed kijkt, herken je er wel eentje. Mooi om daar rustig even de tijd voor te nemen, ze zijn zo ver weg, dat ze mij blijkbaar niet in de gaten hebben, of in mij geen gevaar zien. (Terecht natuurlijk). Na ruim 3 uur ben ik weer terug bij de fiets (die er dus inderdaad nog stond). Ik heb gedurende de hele wandeling 1 man met hond en 1 man met paard gezien. Verder niemand. En qua geluid: de wind in de bomen, het zachte geruis en gedruppel van de regen, het kabbelen van de beekjes en stroompjes en het gefluit en gekwetter van de vogels. En een kettingzaag.

Rustig weer naar het huisje gepeddeld. Conclusie?

Hagel en sneeuw, onweer, wind en regen
deren ons niet; wij kunnen er wel tegen.
Lach er maar om, trap en stap maar lekker door.
't Is pech, maar zeg: ooit schijnt de zon weer hoor!
(Vrij naar een oud kinderliedje)

Dag 6, Hollum-Breda, 45km.
De wekker om 6 uur, met wind 6 in de rug zijn de 10km naar de boot snel voorbij. Op het vasteland 30km naar Leeuwarden, eerst snoeiharde zijwind maar ik buig langzaam af. Station Leeuwarden, nu paar uur in de trein, in Breda nog naar huis en klaar. Ongelooflijk genoeg sneak ik wéér tussen de buien door. Wat moet je doen in dit land om eindelijk eens zeikusnat te regenen? Of, laat maar. Dus: biertje om goede afloop te vieren. 6 dagen, 7 provincies, zo'n 430km, één keer slagregen, veul wind en een fantastische route uitgezet, zeg ik zelf. Bedankt voor het meelezen, tot de volgende keer!

Yamadori schreef: ↑

vr 19 apr, 2024 17:26

Wat moet je doen in dit land om eindelijk eens zeikusnat te regenen?

Nou... gisteren besloten om toch maar met de auto boodschappen te doen. Het stukje van de parkeerplaats naar de ingang was voldoende om druppend binnen te komen. Je was toch op de verkeerde plek

Maar dank voor het delen van het verslag, zo kom ik ook weer op ideetjes om te fietsen.

In Delvinë is het om twee uur droog. Om half drie zit ik op de fiets richting Gjirokaster. Maar eerst de Qafa Muzinës over. 575 meter hoog, af toe best steil. Door de nattigheid vanochtend is het al wat laat. Ik heb genoeg eten bij me om vanavond in mijn tent te eindigen als ik Gjirokaster niet haal.

Qafa is Albanees voor ‘nek’ en als je de wat bolle bergen hier ziet, dan is dat een mooi woord. En beter dan ‘pas’, dat verwijzend naar ‘passeren’ alleen maar over het nut gaat.

De SH78 is de oude weg. Eén dal hiernaast gaat de nieuwe weg naar dezelfde pas.

Op weg omhoog zie ik veel schapen, drie herders en twee auto’s. Prachtige uitzichten.

Boven is het een stille bedoeling.

Naar beneden is er alleen de nieuwe weg. Breed, volkomen vlak zwart asfalt met slome bochten en af en toe een haarspeld. Het gaat hard en ontspannen. Soms verkrampt mijn bovenlichaam even en dat geeft meteen instabiliteit in de fiets. Het is niet andersom. Ik moet de fiets ‘loslaten’ en alleen een beetje meebewegen. Het is magisch hoe die fiets de weg dan weet. We komen heel beneden aan. Zo haal ik Gjirokaster vanavond nog wel.

Mooi weer dus (weer) lekker de Eifel in geweest.

Hier in Koggeland (deel van West Friesland) staan de koeien na de koeiendans weer in de wei.

Rondje Hoge Venen:
De voorgenomen verhuizing komt heel wat sneller dan gepland want nu al een huis gevonden (en kunnen kopen). Dat worden dus heel wat minder exotische dagtochtjes... en weer meer meerdaagse tochten nu de heuvels/bergen wat verder weg komen te liggen. oh wat een straf

Gisteren fietste ik van Amsterdam naar Nijmegen. Omdat ik laat begonnen was, kwam pas tegen 20:00 uur Nijmegen in zicht. Het was een grijzige dag maar aan het einde van de tocht, nadat ik bij Tiel was overgestoken naar Wamel, kwam het zonnetje tevoorschijn. Hieronder een foto van de Sint-Andreaskerk in Weurt, ik was er al vaak langs gereden. Het avondzonnetje maakte het uitzicht nu wel heel bijzonder. Ik ken weinig andere kerken die zo vrij in het landschap liggen, en vanaf zo’n bijzondere plek (fietspad ligt 5 meter boven omgeving) te bekijken zijn, als deze. Deze rooms-katholieke kerk is een van de vele gebouwen van de hand van architect C.J.H. Franssen.