vr 04 mei, 2007 17:33
nee
Valpartijen?
vr 04 mei, 2007 23:23
Zo fietste ik een keer van mijn zaterdagbaantje over de kinderkopjes terug naar huis toen mijn zadel opeens spontaan afbrak...arnob schreef:Mijn mooist vind ik nog steeds de keer dat mijn stuur afbrak in het centrum van 's-Hertogenbosch op koopavond.
Gelukkig wist ik op tijd te reageren (=omhoog te komen), want je kunt je voorstellen hoeveel pijn ik zou hebben geleden als mijn kont in aanraking zou zijn gekomen met de (ontzadelde) zadelpen...
Gudrun
ma 07 mei, 2007 14:43
Ik, klein jongetje, lichte afdaling, overmoedig, tramrails... AUW! Na mezelf met fiets naar de stoeprand te hebben gesleept werd ik daar gorgelend gered door het gezin waarvan ik de stoep lag onder te kosten met bloed. Al mijn pijn was vergeten toen ik zag wat een leuke dochter ze hadden! 
2 dagen in het ziekenhuis gelegen, maar bleek niets te hebben. En naast een bedankkaartje natuurlijk ook niet het lef om die dochter nog eens op te zoeken...
Maand China: Fietsen gehuurd om stad te verkennen, werkelijk de mooiste fietsen die we ooit gezien hadden voor onmogelijk weinig geld! Wij de heuvels door, vliegt mijn ketting eraf. Ketting er weer op en vol goede moed verder. Ketting er weer af. Ketting er weer op en toch maar verder. Ketting er &*%*#$%* weer af! Ketting er weer op en pretty pissed verder. Heuveltje op, beetje doortrappen, schiet ketting eraf, mijn voet schiet door naar de grond en zet zichzelf daar vast
tandwiel rijdt zo'n 12 cm mijn kuit op, op exact dezelfde afstanden driehoekjes in mijn kuit borend. Bloeden tot en met! Met eigen EHBO-setje en wastafel smeer uit de vele driehoekjes proberen te halen en kuit verbinden. Vervolgens weer op de fiets gestapt en alsnog de stad rondgefietst (had redelijk de puberleeftijd, dus we wilden niet leren), dat ging gelukkig wel goed. Is uiteindelijk wonder boven wonder goed gekomen, geen last meer van kuit gehad, niets ontstoken of geamputeerd, echt bizar... 
Begin april, allereerste "training" voor onze voorgenomen trektocht van West naar Oost door de US: Ik had thuis nog wel een redelijke fiets staan dacht ik; een Batavus. Een Batavus was het inderdaad, maar daar was dan ook meteen alles mee gezegd. Geen versnellingen, geen handremmen, stuur stond veel te laag, zadel stond veel te laag, stuurpen had redelijk grote scheur en was afgebogen naar links en fiets was ouder dan ik ben. Herinnerde me opeens dat ik hem van Opa had gekregen omdat hij daar in de schuur stond te verstoffen. Opa had hem wel netjes elke week ingevet... niet afgenomen helaas.
Fietste dus behoorlijk klote. Op een gegeven moment willen we een brug over dus ik ga even op de pedalen staan, buigt mijn stuur nog zo'n 40 graden verder door naar links , MAAR hij zat nog wel aan de linkerkant vast! Wij stuurpen loshalen, rechtbuigen en iets verder in het frame duwen en weer vastdraaien, zodat de breuk nu in ieder geval werd omgeven door het frame.
Vriend die mee was heeft best wel mooie stadsfiets (Giant bla bla) en na x Km van fiets geruild. Redelijk strakke schijfremmen, dus bij de eerste de beste remplek ik finaal over het stuur! Mijn ballen zaten hoogte van mijn longen aan mijn piepende ademhaling te horen... heeft behoorlijk lang geduurd voordat ik verder kon fietsen en nog wel een factor 10 langer voordat mijn ballen weer indaalden.
En dan nog endless stoepjes schampen enzo, maar geen leuk verhaal dat eruit springt.
2 dagen in het ziekenhuis gelegen, maar bleek niets te hebben. En naast een bedankkaartje natuurlijk ook niet het lef om die dochter nog eens op te zoeken...
Maand China: Fietsen gehuurd om stad te verkennen, werkelijk de mooiste fietsen die we ooit gezien hadden voor onmogelijk weinig geld! Wij de heuvels door, vliegt mijn ketting eraf. Ketting er weer op en vol goede moed verder. Ketting er weer af. Ketting er weer op en toch maar verder. Ketting er &*%*#$%* weer af! Ketting er weer op en pretty pissed verder. Heuveltje op, beetje doortrappen, schiet ketting eraf, mijn voet schiet door naar de grond en zet zichzelf daar vast
tandwiel rijdt zo'n 12 cm mijn kuit op, op exact dezelfde afstanden driehoekjes in mijn kuit borend. Bloeden tot en met! Met eigen EHBO-setje en wastafel smeer uit de vele driehoekjes proberen te halen en kuit verbinden. Vervolgens weer op de fiets gestapt en alsnog de stad rondgefietst (had redelijk de puberleeftijd, dus we wilden niet leren), dat ging gelukkig wel goed. Is uiteindelijk wonder boven wonder goed gekomen, geen last meer van kuit gehad, niets ontstoken of geamputeerd, echt bizar... Begin april, allereerste "training" voor onze voorgenomen trektocht van West naar Oost door de US: Ik had thuis nog wel een redelijke fiets staan dacht ik; een Batavus. Een Batavus was het inderdaad, maar daar was dan ook meteen alles mee gezegd. Geen versnellingen, geen handremmen, stuur stond veel te laag, zadel stond veel te laag, stuurpen had redelijk grote scheur en was afgebogen naar links en fiets was ouder dan ik ben. Herinnerde me opeens dat ik hem van Opa had gekregen omdat hij daar in de schuur stond te verstoffen. Opa had hem wel netjes elke week ingevet... niet afgenomen helaas.
Fietste dus behoorlijk klote. Op een gegeven moment willen we een brug over dus ik ga even op de pedalen staan, buigt mijn stuur nog zo'n 40 graden verder door naar links
, MAAR hij zat nog wel aan de linkerkant vast! Wij stuurpen loshalen, rechtbuigen en iets verder in het frame duwen en weer vastdraaien, zodat de breuk nu in ieder geval werd omgeven door het frame.Vriend die mee was heeft best wel mooie stadsfiets (Giant bla bla) en na x Km van fiets geruild. Redelijk strakke schijfremmen, dus bij de eerste de beste remplek ik finaal over het stuur! Mijn ballen zaten hoogte van mijn longen aan mijn piepende ademhaling te horen... heeft behoorlijk lang geduurd voordat ik verder kon fietsen en nog wel een factor 10 langer voordat mijn ballen weer indaalden.
En dan nog endless stoepjes schampen enzo, maar geen leuk verhaal dat eruit springt.
ma 07 mei, 2007 17:28
Zelf nog nooit een serieuze valpartij gehad.
Een van mijn kids ging twee jaar geleden (hij was toen net acht) wel met 50 km/uur onderuit. Hij deed niets vreemds, ging alleen maar behoorlijk hard een Franse heuvel af. Lang leve de fietshelm. We hebben vervolgens drie weken lang ontelbare pleisters en meters gaas op alle schaafwonden kunnen plakken. De littekens vindt hij inmiddels wel stoer.
Sandra
Een van mijn kids ging twee jaar geleden (hij was toen net acht) wel met 50 km/uur onderuit. Hij deed niets vreemds, ging alleen maar behoorlijk hard een Franse heuvel af. Lang leve de fietshelm. We hebben vervolgens drie weken lang ontelbare pleisters en meters gaas op alle schaafwonden kunnen plakken. De littekens vindt hij inmiddels wel stoer.
Sandra
ma 07 mei, 2007 20:36
Mijn serieuze valpartijen tijdens fietsvakanties:
(2002) Kreta: valpartij bergaf bij zeker 40 km/u doordat er water in een haarspeldbocht lag. Hoewel ik er geen blijvend letsel aan heb overgehouden heb ik zeker een kwartier volkomen groggy langs de kant van de weg gezeten.
(2002) Oostenrijk: geslipt in regen over een spoorrails. Gebroken hand dus.
(2007; vorige week
) Belgische ardennen: Bij 20 km/u geslipt door gravel langs de kant van de weg. Geen blijvend letsel, maar verrekte arm/schouder.
(2002) Kreta: valpartij bergaf bij zeker 40 km/u doordat er water in een haarspeldbocht lag. Hoewel ik er geen blijvend letsel aan heb overgehouden heb ik zeker een kwartier volkomen groggy langs de kant van de weg gezeten.
(2002) Oostenrijk: geslipt in regen over een spoorrails. Gebroken hand dus.
(2007; vorige week
) Belgische ardennen: Bij 20 km/u geslipt door gravel langs de kant van de weg. Geen blijvend letsel, maar verrekte arm/schouder.
ma 07 mei, 2007 23:47
Ik heb er ook nog wel 1 voor jullie.... een zeer verse; vanmiddag gebeurd.
Onderstaande tekst heb ik rechtstreeks van m'n weblog gekopiëerd.
Voor alle duidelijkheid: ik heb een ligfiets; iets specifieker: een velomobiel (in de volksmond ook wel rijdende banaan/sigaar/raket). Het is dus een ding op 3 wielen. En ja, daarmee kan je blijkbaar ook goed vallen.
Maar goed, komtie:
Onderstaande tekst heb ik rechtstreeks van m'n weblog gekopiëerd.
Voor alle duidelijkheid: ik heb een ligfiets; iets specifieker: een velomobiel (in de volksmond ook wel rijdende banaan/sigaar/raket). Het is dus een ding op 3 wielen. En ja, daarmee kan je blijkbaar ook goed vallen.
Maar goed, komtie:
Als mensen mij vragen wat de voordelen zijn van velomobielen kom ik doorgaans aan met zaken als de snelheid, het droog zitten, de stabiliteit, dat je niet bang hoeft te zijn voor gladheid, dat je veel spullen mee kan nemen en nog wat punten. Op één van deze dingen kom ik terug.
Een paar weken lang hebben we geen druppel regen gehad. We konden genieten van heerlijk warm, droog en zonnig weer. Het gezegde luidt: 'na regen komt zonneschijn' maar omgekeerd geldt natuurlijk hetzelfde. Vandaag regende het dus weer voor het eerst sinds lange tijd. Op TV werd bij de weersverwachting gewaarschuwd voor gladheid in verband met de regen na droogte.
Vandaag toen ik van werk naar huis reed, ben ik bovenop de Spoolder sluis weer de rijbaan opgegaan in verband met het irritante fietspad wat er naast de rijbaan ligt. Er rijdt wat verkeer een eind achter me dus ik trap lekker door en ga met 40 de bult af. Onderaan is een bocht naar rechts. Ik ben met nat weer al een keer aan het glijden gegaan in deze bocht waarbij ik op de fietsstrook van de andere weghelft terecht gekomen ben. Dat is me vandaag niet gebeurd. Ik was voorbereid op wat gladheid. Ik was dus ook voorbereid op eventueel wat glijden. Dat glijden is alleen wat meer geworden dan wenselijk.
In de bocht voelde ik dat ik aan het glijden ging. M'n voorwielen schoven lichtelijk zijdelings en ook m'n achterkant deed gezellig mee. Op een gegeven moment kreeg de achterkant de smaak te pakken en wilde nog wel harder doorglijden dan de voorwielen en besloot een wedstrijdje aan te gaan wie het verst kon glijden. Ik ben alleen een beetje partijdig en heb om de voorwielen te helpen, lekker met ze tegengestuurd om ze weer wat voorsprong te geven. Dat werkte. Maar niet veel later zette het achterwiel ineens een flinke sprint in. En die sprint hielp! De achterkant kwam ineens de voorkant voorbij waarbij de achterkant notabene de buitenbocht nam. Deze heftige inhaalactie leverde het achterwiel bijna een halve fietslengte voorsprong op. Dat lieten de voorwielen niet op zich zitten en leken ook wat extra moeite te doen; wellicht werd de achterkant wat moe dat die wat afzakte, maar duidelijk was dat de voorsprong van het achterwiel niet meer groter werd. Ik schoof met de kont schuin schuin naar voren gericht, neus van de fiets naar achteren; ik stond niet recht op de weg, ik stond niet dwars op de weg maar ergens daar tussenin.
Omdat duidelijk was dat ik de rebelse wielen toch niet meer tot bedaren kon brengen, heb ik de moed opgegeven en afgewacht wie de strijd zou winnen.
Waarschijnlijk was de strijd beslist want alsof het afgesproken was, leken de wielen ineens stil te blijven staan. M'n fiets was daar niet geheel op bedacht en rolde vervolgens over de wielen heen en kwam op de linker kant terecht. Ik schoof een klein eindje door. Spullen uit m'n fiets rolden door en uit de fiets. De klep heb ik verder open geslagen en ben wonderbaarlijk genoeg als enige verslagen uit de strijd gekomen en klauterde uit m'n fiets. Ik sta op en hoor achter me de motorrijder die een flinke eind achter me reed vragen of het goed met me gaat. Tja, zo'n velomobiel is een geweldig stuk bescherming dus kon ik gelukkig m'n duim opsteken ten teken dat ik in orde was. Ik heb m'n fiets overeind gezet, de spullen snel weer in de fiets gegooid, de fiets op het fietspad gezet en de schade even vluchtig bekeken. Alleen de linker zijflap lijkt bekrasd. Verder heb ikzelf natuurlijk een deuk in m'n ego erbij maar dat is niet zo'n punt. Verder zat de kap scheef maar dat was snel opgelost met de imbus die ik altijd op zak heb.
Verder onderweg naar huis voel ik wel wat pijn op m'n linker borstkas, net voor/onder m'n linker oksel. Zal wel een lichte kneuzing zijn o.i.d. Niet iets waar ik me zorgen over maak in ieder geval.
Maar goed, 3 wielen garantie op niet uitgijden en onderuit glijden? Nee, die streep ik weg van m'n lijstje.
zo 13 mei, 2007 00:25
Gelukkig nog nooit ernstige valpartijen gehad. In min of meer chronologische volgorde:
lagere school: ik ga rechtsaf, klasgenoot rechts van mij niet. Met gezicht op stoeprand geland, veel bloed maar geen blijvend letsel gelukkig.
Op weg naar het werk kruis ik een voorrangsweg nooit verkeer uitkomt om die tijd. Er komt een fietser van links, Ik hang nog iets in de bocht en rem te hard met de achterrem. Krasje op pedaal en pijnlijke rechterhand. Vooral pijnlijk omdat het het eerste krasje was op de nieuwe fiets.
Eerste fietsvakantie op de eerste echte fietsdag: Na 140 km fiets ik Husqvarna uit. Weg is al redelijk steil maar wordt na een bocht nog steiler (>15%). Er ligt een beetje grind op de weg en met een snelheid van 5km/u slipt het achterwiel door op een steentje. Ik sta in een keer stil en kan niet op tijd mijn voet op de grond zetten en rol de berm in. Geen letsel.
Tweede fietsvakantie: Op de rallarweg in Noorwegen zitten stukjes met mul zand. Mijn banden zijn te smal, hard en glad waardoor ik elke keer als ik in een klim met het voorwiel in het mulle zand kom (bijna) val. Zag er vooral erg onhandig uit.
Op mijn verjaardag met een vlaai in de bagagebak van een flevotrike: Op weg naar werk zit een s-bocht die ik met alle andere fietsen met 30 kan nemen. Niet met een flevotrike dus... Ik stuur naar rechts en gooi de fiets vervolgens weer naar links. het sturende en kantelende voorste deel doet keurig zijn werk, de achterkant zet echter de bocht naar rechts door en de fiets rolt naar rechts om het gras in. Ik vlieg rechtdoor en land op de oprit van een huis. Stuk vlees uit handpalm en rommelige vlaai.
Op weg naar werk met de velomobiel (quest): In een bocht naar rechts een hobbel onder het rechter voorwiel waardoor de fiets een zet krijgt en in de scherp aangesneden bocht pootje licht en uiteindelijk omgaat. Veel krassen op de carosserie, de stoeprand over een lengte van 6 meter geel en een schrammetje op mijn linker elleboog.
Een paar weken later op weg naar huis, weer met de quest: Op het moment dat ik rechtsaf mijn inrit inrij word ik van achter aangereden door een auto. Weer op de linkerkant maar minder schade omdat ik bijna stilstond. Dit gebeurde in een 30km zone en de auto reed op ruime afstand achter mij maar heeft gewoon niet geremd toen ik rechtsaf sloeg (nadat ik dat had aangegeven).
Vorig jaar op weg naar werk: Net buiten het dorp komt er een auto uit een uitrit van een woning, bestuurder kijkt niet naar links en ik kan niet meer stoppen. Van opzij geraakt door de voorbumper, fiets vliegt meer naar links dan ik en ik land op mijn kont. Gelukkig had ik een fietsbroek aan met zeem waardoor de schaafwonden meevielen. Wel paar dagen pijnlijk fietsen en zitten. Krassen op spd pedaal, verder geen schade. De (bijna nieuwe) auto had een kras van cm diep over de hele breedte van de voorbumper. Een open buiseinde van mijn bagagedrager had er een hele reep plastic uitgegutst.
Overgang naar SPD ging niet helemaal vlekkeloos, twee keer uit stand gevallen.
lagere school: ik ga rechtsaf, klasgenoot rechts van mij niet. Met gezicht op stoeprand geland, veel bloed maar geen blijvend letsel gelukkig.
Op weg naar het werk kruis ik een voorrangsweg nooit verkeer uitkomt om die tijd. Er komt een fietser van links, Ik hang nog iets in de bocht en rem te hard met de achterrem. Krasje op pedaal en pijnlijke rechterhand. Vooral pijnlijk omdat het het eerste krasje was op de nieuwe fiets.
Eerste fietsvakantie op de eerste echte fietsdag: Na 140 km fiets ik Husqvarna uit. Weg is al redelijk steil maar wordt na een bocht nog steiler (>15%). Er ligt een beetje grind op de weg en met een snelheid van 5km/u slipt het achterwiel door op een steentje. Ik sta in een keer stil en kan niet op tijd mijn voet op de grond zetten en rol de berm in. Geen letsel.
Tweede fietsvakantie: Op de rallarweg in Noorwegen zitten stukjes met mul zand. Mijn banden zijn te smal, hard en glad waardoor ik elke keer als ik in een klim met het voorwiel in het mulle zand kom (bijna) val. Zag er vooral erg onhandig uit.
Op mijn verjaardag met een vlaai in de bagagebak van een flevotrike: Op weg naar werk zit een s-bocht die ik met alle andere fietsen met 30 kan nemen. Niet met een flevotrike dus... Ik stuur naar rechts en gooi de fiets vervolgens weer naar links. het sturende en kantelende voorste deel doet keurig zijn werk, de achterkant zet echter de bocht naar rechts door en de fiets rolt naar rechts om het gras in. Ik vlieg rechtdoor en land op de oprit van een huis. Stuk vlees uit handpalm en rommelige vlaai.
Op weg naar werk met de velomobiel (quest): In een bocht naar rechts een hobbel onder het rechter voorwiel waardoor de fiets een zet krijgt en in de scherp aangesneden bocht pootje licht en uiteindelijk omgaat. Veel krassen op de carosserie, de stoeprand over een lengte van 6 meter geel en een schrammetje op mijn linker elleboog.
Een paar weken later op weg naar huis, weer met de quest: Op het moment dat ik rechtsaf mijn inrit inrij word ik van achter aangereden door een auto. Weer op de linkerkant maar minder schade omdat ik bijna stilstond. Dit gebeurde in een 30km zone en de auto reed op ruime afstand achter mij maar heeft gewoon niet geremd toen ik rechtsaf sloeg (nadat ik dat had aangegeven).
Vorig jaar op weg naar werk: Net buiten het dorp komt er een auto uit een uitrit van een woning, bestuurder kijkt niet naar links en ik kan niet meer stoppen. Van opzij geraakt door de voorbumper, fiets vliegt meer naar links dan ik en ik land op mijn kont. Gelukkig had ik een fietsbroek aan met zeem waardoor de schaafwonden meevielen. Wel paar dagen pijnlijk fietsen en zitten. Krassen op spd pedaal, verder geen schade. De (bijna nieuwe) auto had een kras van cm diep over de hele breedte van de voorbumper. Een open buiseinde van mijn bagagedrager had er een hele reep plastic uitgegutst.
Overgang naar SPD ging niet helemaal vlekkeloos, twee keer uit stand gevallen.
ma 21 mei, 2007 22:38
1 serieuze val verleden jaar maart gehad. Ik ging naar mijn werk en plotseling was er een gedeelte met ijzel. In een bocht schoot mijn voorwiel weg en viel ik op mijn linker heup. Het ging zo snel dat ik niet eens de tijd had om mijn arm uit te steken om mijn val te breken en al helemaal niet om mijn schoen uit mijn SPD pedaal te halen. Mijn volle gewicht plus gewicht fiets op mijn heup die daar niet tegen kon en brak. Operatie en drie schroeven erin. Ik heb heel veel geluk gehad dat alles weer goed gekomen is. In december zijn de schroeven er weer uit gehaald en nu loop en fiets ik weer zoals van ouds. Ben net terug van een rondje Fietserpad en 10 Provincienpad 1400 km en geen centje pijn. Maar mijn SPD pedalen liggen ergens in een hoekje van de schuur, daar durf ik niet meer mee te rijden.
Ronald
Ronald
ma 21 mei, 2007 23:11
Toch al wel een paar valpartijen, waarbij het me opvalt dat het meestal gebeurt bij een combinatie van moe zijn en afgeleid worden.
* 2000, eerste fietskampeertocht met mijn toen nog nieuwe vriendje. Smak op de boulevard van Katwijk. Was moe, aan het drinken en werd afgeleid. Wat schrammen, hechting in mijn fietshandschoen, dubbelgeklapte stuurbocht (ter plaatse vervangen).
* 2001 onwennig met SPD: gebarsten plastic borden, dus geen soep meer.
* oh ja, tussen kerst en oud&nieuw in Noord-Groningen (2003?), ijzel en onderuit. Gelukkig geen SPD.
* 2005 na een soort helletocht tijdens een 'rustdag' zonder bagage om een klein streepje op de kaart te befietsen in Noord-Spanje toch maar omgedraaid. Ik fiets langzaam op een karrespoor, wordt afgeleid, kijk om, verlies mijn evenwicht, zet mijn voet aan de 'grond' en kiep het ravijn in. Word opgevangen door hulst en bramen. Erg geschrokken, vol schrammen (sommige zijn nog zichtbaar) en een soort acute spierpijn langzaam afgedaald en een taxi met aanhanger geregeld.
* 2006 glijd bij lage snelheid onderuit over de losse steentjes bij de afdaling van de Camino de los Tuneles (Córdoba, Argentinië), geen schrammetje. Verder regelmatig (semi-)onderuit in mul zand .
* 2000, eerste fietskampeertocht met mijn toen nog nieuwe vriendje. Smak op de boulevard van Katwijk. Was moe, aan het drinken en werd afgeleid. Wat schrammen, hechting in mijn fietshandschoen, dubbelgeklapte stuurbocht (ter plaatse vervangen).
* 2001 onwennig met SPD: gebarsten plastic borden, dus geen soep meer.
* oh ja, tussen kerst en oud&nieuw in Noord-Groningen (2003?), ijzel en onderuit. Gelukkig geen SPD.
* 2005 na een soort helletocht tijdens een 'rustdag' zonder bagage om een klein streepje op de kaart te befietsen in Noord-Spanje toch maar omgedraaid. Ik fiets langzaam op een karrespoor, wordt afgeleid, kijk om, verlies mijn evenwicht, zet mijn voet aan de 'grond' en kiep het ravijn in. Word opgevangen door hulst en bramen. Erg geschrokken, vol schrammen (sommige zijn nog zichtbaar) en een soort acute spierpijn langzaam afgedaald en een taxi met aanhanger geregeld.
* 2006 glijd bij lage snelheid onderuit over de losse steentjes bij de afdaling van de Camino de los Tuneles (Córdoba, Argentinië), geen schrammetje. Verder regelmatig (semi-)onderuit in mul zand .
za 26 mei, 2007 22:28
weinig ongelukken gehad in mn leven.. eigenlijk alleen bij 2 van mn vele passies, zwemmen en fietsen... maar laten we on-topic blijven en het bij fietsen houden.
toen ik 2 was (van horen zeggen dus), zat ik in het kinderzitje voorop mn moeders fiets. in de winter over een bruggetje... die was aangevroren van onder -> moeder + fiets + ik onderuit... mn moeder beschermde me terwijl we zijdelings vielen, zelf had ik niks maar mn moeder had een gekneusde pols en dr hand opengehaald.
toen ik 7 was, mn crossfietsje helemaal gewassen... en ik ging hem droogrijden.... 2e bocht op een klinkerweggetje *floep* onderuit... banden waren nog nat
toen ik 9 was, met hetzelfde crossfietsje dacht ik stoer een berg zand van 6 meter op te rijden. Ik een flinke aanloop nemen en toen *plop* in 1x still in het zachte zand... en PIJNN want tijdens het terugvallen op mn 100% hardplastic zadel, met mn staartbotje tegen de punt van het zadel gevlogen... week lang met pijn gelopen en gaan zitten.
toen ik 13 was, tijdens het fietsen met een vriend misverstand welke kant we beneden aan de dijk op zouden gaan, ik reed links en hij reed rechts.. en hij ging links en ik rechts *flang* op elkaar met een redelijke vaart. wonderbaarlijk weinig letsel, wel wat verbogen/beschadigde onderdelen op onze fietsen.
toen ik 17 was, met mn fiets onderuit in een bocht waar ze net split gestrooid hadden.... weinig last van gehad nadat ik alle steentjes uit mn knie en scheenbeen had gepeuterd + gedesinfecteerd (thuis)
Laatste 10 jaar weinig meegemaakt... wel wat miraculeuse ontsnappingen aan ongelukken... maar ja, het geluk is met de dommen hè
toen ik 2 was (van horen zeggen dus), zat ik in het kinderzitje voorop mn moeders fiets. in de winter over een bruggetje... die was aangevroren van onder -> moeder + fiets + ik onderuit... mn moeder beschermde me terwijl we zijdelings vielen, zelf had ik niks maar mn moeder had een gekneusde pols en dr hand opengehaald.
toen ik 7 was, mn crossfietsje helemaal gewassen... en ik ging hem droogrijden.... 2e bocht op een klinkerweggetje *floep* onderuit... banden waren nog nat
toen ik 9 was, met hetzelfde crossfietsje dacht ik stoer een berg zand van 6 meter op te rijden. Ik een flinke aanloop nemen en toen *plop* in 1x still in het zachte zand... en PIJNN want tijdens het terugvallen op mn 100% hardplastic zadel, met mn staartbotje tegen de punt van het zadel gevlogen... week lang met pijn gelopen en gaan zitten.
toen ik 13 was, tijdens het fietsen met een vriend misverstand welke kant we beneden aan de dijk op zouden gaan, ik reed links en hij reed rechts.. en hij ging links en ik rechts *flang* op elkaar met een redelijke vaart. wonderbaarlijk weinig letsel, wel wat verbogen/beschadigde onderdelen op onze fietsen.
toen ik 17 was, met mn fiets onderuit in een bocht waar ze net split gestrooid hadden.... weinig last van gehad nadat ik alle steentjes uit mn knie en scheenbeen had gepeuterd + gedesinfecteerd (thuis)
Laatste 10 jaar weinig meegemaakt... wel wat miraculeuse ontsnappingen aan ongelukken... maar ja, het geluk is met de dommen hè
ma 04 jun, 2007 10:14
Het ging dus ongeveer zo:we gingen op diverse manieren over de schreef:toen ik ... gleed ... misverstandje ... ertussen ... knal ... slip ... brak ... ging helemaal ...
http://www.youtube.com/watch?v=NKRloVHBOmg
Groeten,
Leon
