Wildkamperen, hoe doen jullie dat?

[VoorheenRJ]

2e Paasdag 2005: schooltje in Bolivia...
Ze zijn in Zuid-Amerika zo gelovig als wat, maar op 2e paasdag...?

De lessen begonnen om 8 uur, maar om kwart over 7 was er al een jochie die een uurtje moest lopen naar school .
De kleintjes vonden het nog leuk, maar de groteren al niet meer... Toch was het alweer een paar jaar geleden dat de vorige toerist daar langs fietste.

[Chris]

We hebben inmiddels wel wat ervaring opgedaan met wildkamperen. In zowel Noorwegen als Amerika plantten wij onze tent in het wild en dat zullen we straks in IJsland ook zeker doen.

Ik dacht ook meer wild te kamperen in Ijsland, uiteindelijk ga je toch een camping op omdat de ondergrond niet overal geschikt is om een tent op te zetten. Een aanrader in Ijsland is Jökulsarlón het meest prachtige plekje om wild te kamperen.
Toegevoegd 12 juli 08: Toch even een waarschuwing, hoorde dat er geregeld grote ijsrotsen van de gletsjer afbreken en in het meer een vloedgolf veroorzaken.

Wat is de meest rare wildkampeerplek voor jou geweest?

...Glendalough, Ierland... ....Volgende morgen werd ik wakker met hordes Amerikaanse toeristen om me heen. Bleek ik tussen de attracties te staan

Je bent niet de eerste, ik heb dit nog fietsers horen vertellen dat de toeristen raar keken omdat ze daar kampeerde.

Ik stond ooit op een clif aan de Middelandse zee op een paar meter van de afgrond, in een villawijk aan het Gardameer en onder een treurwilg waar fietsers me niet eens opmerkte terwijl ze op 3 meter mijn tent voorbij fietste.

[Geert Dewit]

Zes jaar geleden zijn we een half jaar weg geweest met de fiets voor een toertje rond de Alpen. Ons oorspronkelijke idee was om elke nacht op een camping te gaan staan. We zijn vertrokken op 1 april, zonder er rekening mee te houden dat er dan nog veel campings gesloten zijn. Noodgedwongen moesten we dus gaan wild kamperen in Frankrijk. Alhoewel, wild kamperen was het nu ook niet echt. Noem het eerder 'luxe wild kamperen'. In het begin gingen we aan een boer vragen of ie een stukje grond had om de tent te zetten. Dat was 9 keer op 10 meteen raak. Ik moet er wel bij vermelden dat we reisden met drie kleine kinderen. Dat opende wellicht deuren die anders gesloten zouden blijven. We vroegen ook steeds water en het gebruik van een WC aan de boer of eigenaar. Dat laatste ging er soms al eens los aan toe: 'Les toilettes? Ici c'est comme a la nature!' En hij wees op zijn wei met koeien. OK, geen probleem...

Eens later op het seizoen bleken de campings ook niet steeds op fietsafstand uit elkaar te liggen. Onze manier van wild kamperen bleek ook zeer voordelig op financiëel gebied, dus hebben we het zes maanden uitgehouden. Gemiddeld om de vier nachten wilden we wel op een echte camping staan, zodat we eens kleren konden wassen en een dagje uitrusten.
Na verloop van tijd werden we wel veeleisender op het vlak van kampeerplekjes. Van boerenhoven en weiden schakelden we langzaam over naar particuliere tuinen. Vooral mooie gazonnetjes met wet speelgoed of een glijbaan trokken ons aan. Met de stoute schoenen en een portie lef belden we aan: 'Mevrouw, wij zijn een fietsend gezin,......, reis door Europa,....,zouden het ten zeerste op prijs stellen,.......' Yes! Weeral raak!
Het is onvoorstelbaar hoe gastvrij mensen dikwijls zijn. In Frankrijk, Oostenrijk en Duitsland kregen we dijkwijls een uitgebreid ontbijt en mochten we zelfs onder de douche, zonder dat we daar om gevraagd hadden. Maar ook in Slovenië en Hongarije hebben we onvergetelijke ontmoetingen gehad met toevallige gastgezinnen. Dikwijls werd er wijn of bier boven gehaald, of nog sterker.
Alleen in Italië bleken we geen succes te hebben. Het is me nog steeds een raadsel waarom het daar slechts één keer gelukt is. De mensen wilden ons wel helpen, ze verwezen ons wel altijd naar een plaats waar we misschien succes zouden hebben. Maar kamperen in hun tuin, daar was geen sprake van. De uiteindelijke kampeerplaats was daar steeds een gemeenschappelijk veldje. Op den duur werden we slimmer en gingen we rechtstreeks naar het gemeentehuis of de pastoor. Zo hebben we geslapen in de tuin van een gemeentehuis, in een speeltuintje van een kinderdagverblijf (ideaal voor onze kindjes!), in een park rond een school en in verlaten klaslokalen.

Straks vertrekken we opnieuw voor enkele maanden. Deze keer gaat het naar Hongarije en Roemenië. Benieuwd welke nu onze gastgezinnen zullen zijn.

Groeten
Geert

[Spinnetje]

Raarste plek?

Vorig jaar onder de muur die Israel om Jeruzalem heen bouwt. We hadden geen puf meer om door te klimmen naar de stad, dus de tent maar opgezet. Vreemd gezicht die muur. Maar ach er wonen veel bedoeiden in Israel/Palestijnse gebieden dus kamperen zal wel in t wild mogen.

Verder: Water meenemen, uit het zicht, hoewel in t zicht ook nooit een probleem gaf, vroeg naar bed.

In Griekenland vind men wildkamperen heel normaal, trouwens.

Groetjes Marieke

[Peter Rodenburg]

Raarste plek?

Ja, ik denk toch die bouwput midden in de stad, Las Palmas de Gran Canaria. Prima geslapen overigens. Vriendelijke bouwvakkers ook de volgende morgen.

[renaw]

We werden eens geweigerd op een camping in de VS. Dat heb je daar wel vaker, campings die alleen maar motorhomes en aanverwante accepteren.

Lars heeft daar de perfecte oplossing voor. Je gaat gewoon achter mensen met een motorhome staan. Sta je nog gratis ook! Zo was het toch, Lars?

Mijn meest aparte plek was in Bristol, UK.
's Avonds aangekomen in het donker, gevraagd naar "public ground", want daar mag je gratis kamperen. Tentje opgezet, heerlijk geslapen. Volgende morgen in T-shirt en onderbroek de tent uit, even uitgebreidt geeuwen en dan ontdekken dat je in het stadspark staat vol met joggende mensen. "Goodmorning!"

Groet, Rena

[Fietsertje71]

Toch kregen we afgelopen vakantie de schrik van ons leven!

El & El

Over fluitende kogels gespoken,

Vorig week stond ik een nachtje op een paalkampeerplek in de buurt van Alphen, loop ik daar een rondje na het eten, kom ik een vrouwlijke jager tegen met geweer aan de arm. Er moesten een aantal bokken afgeschoten worden.....

Ben blij dat ze mij niet bedoelde

(mijn tent is ook nog waterdicht)

[fietsjunks]

Heb je wel lekker gegeten?

[Fedor]

Mijn raarste/leukste kampeerplek?

Iets ten noorden (op zo'n 1800 m hoogte) van de Julierpas in Zwitserland. Heerlijk rustig plekje op een verlaten kazerneterrein (langs een slagboom) bij een beekje en niet zichtbaar vanaf de weg.

Heerlijk rustig... een kwartier later kwam er een andere fietser ook z'n tent opzetten (zou hij me geroken hebben? )!

[Bob1955]

Leuke topic. Ieder heeft zo z'n voorkeur en ervaringen.
In de tijd, dat de meeste bovenstaande antwoorden geschreven werden lagen wij in de Andes. Wij kampeerden het liefst bij scholen, politiebureau's en particulieren. Voordeel je voorkomt op een plek te gaan staan waar het niet mag of "Kedeng!!... whoeshhhh...."en men weet dat je er staat. Daarbij vinden wij contact met locals plezierig. Vaak wijzen die je een goede plek en niet geheel onbelangrijk kun je de fietsen in een schuur stallen. Kan ook handig zijn als je dus zonder lucifers zit........ met je brandertje of voor voedsel bijv. een eitje. Onze ervaring is dat we bijna overal wel (als het ware) in de watten gelegd werden.
Scholen en politiebureau's (ik heb zelfs gelezen kerken) Beheerders bieden vaak aan om in het gebouw te gaan staan, voordeel dat je de buitentent, niet op hoeft te zetten en dus veelal niet nat in hoeft te pakken.
Wij hadden een gele tent maar nu toch een donkerrode gekocht om minder opvallend te zijn, want als het nodig is zal je ook in open veld moeten kunnen staan.
Frank van Rijn heeft in z'n boeken leuke ervaringen geschreven over het kamperen. Bijv. waar zet je de tent neer in een woestijn of nabij een droge rivierbedding.
Onze leukste ervaring was bij een woonhuis. Vragen aan de zoon en toestemming krijgen om voor het huis te staan. Bij het opzetten komt de moeder schreeuwend naar buiten. Oh. Oh. we zullen waarschijnlijk weg moeten. Nee in tegendeel : "je gaat toch niet in de voortuin staan, zet de tent maar op in de huiskamer, want het gaat vannacht regenen".

[Reca]

Mooie verhalen !
Ben ooit eens mijn tent uitgedreven door mijn tent in een "droge" rivierbedding neer te zetten.
Veel gewildcampeerd in Noorwegen( http://members.chello.nl/e.eijsden/)

[bert sitters]

Wildkamperen is bij mij meestal niet zo wild. In Spanje vraag ik meestal in een klein dorpje waar ik mijn tent op mag zetten: aan de burgemeest, de pastoor, de kroegbaas, de winkelier of aan een gewone bewoner. Meestal weten die voor mij een leuk plekje te bedenken waar water is. Voordeel is dat iedereen weet dat je daar staat, want de wereld is klein indat soort dorpjes. In Thailand vraag ik het vaak bij een politiebureau of een school. Die hebben meestal wel een aardig veldje waar je tent kunt neeerzetten. Voordeel is dat je dan gebruik kunt maken van het sanitair van de school of het politiebureau.

[harry-fietsenaar]

Politiebureau's hebben buiten Europa op de een of andere manier een reputatie als het om gratis kamperen gaat. In Marokko dacht ik dat het ook wel zou moeten lukken, politiemensen zijn er over het algemeen erg vriendelijk, ook in Beni-Mellal. Nou nee dus, een hotel was veel beter, ze wisten er wel een voor me. Gratis! Een cadeau van de politie! Dat was niet helemaal de bedoeling maar cadeau's mag je niet weigeren is mij ooit geleerd. Heb het maar geaccepteerd.

[Reca]

Ben wel blij met mijn nieuwe tentje, deze staat zonder haringen.
Ik leg de fietsen op de grond en knoop de scheerlijnen eraan vast, fijn voor rotsige ondergronden
http://members.chello.nl/e.eijsden/

[Fokko]

Wild kamperen,

7 oktober 2006. We vonden dat het weer tijd werd voor ons jaarlijks wildkamperen op het Wad. Vorig jaar, omstreeks dezelfde tijd, hadden Wim, Frank en ik bij Wierum op het Wad gekampeerd. Het licht van de vuurtoren van Schiermonnikoog baande zich ’s nachts een weg door onze tent. Dat was toen de aanzet voor de Hemelvaarttocht door Friesland afgelopen jaar.

Nu stonden we nabij het Groningse gehuchtje Noordpolderzijl, boven Usquert. Regen en wind hadden ons gegeselt die dag en voor slippartijen gezorgd.

Om de tent opgezet te krijgen was al een heel karwei. Het was net of je aan het kitesurfen was, zo hard waaide het. We hadden een leuk plekje opgezocht. Buitendijks, op nieuw aangeworven land, tussen de schapen en de paarden. Toen de tentjes eindelijk stonden, kwamen er 2 vogelaars aan die ons vroegen of we het aan durfden…. Gisternacht was het volle maan (nu ook), harde wind (nu ook) en hoge vloed (en nu???). Dus springtij!!! De troep (takken, zeewier e.d.) die rond onze tenten lag was van die nacht daarvoor….SLIK! Afijn, wij gokten het erop!!! Gewoon wachtlopen! Maar eerst naar de kroeg ’t Zielhoes in Noordpolderzijl.
Dit pand uit 1800, sterk als een fort, diende toen als sluiswachtershuis. In de verste verte was verder niets te zien. Toen we binnen stapten, gaf het ons het warme en welkome gevoel van thuis….een mooi Engels behangetje…een paar mensen rond de tafeltjes. De vrouw des Huizes vertelde ons dat ze eigenlijk gingen sluiten, maar we konden nog wel wat bestellen. Haar man, die er ook bij was, was Wadloopgids, met zo’n woeste zeemansbaard en sigaar.

We luisterden naar de geschiedenis van het pand en bekeken de vele foto’s aan de wanden van de gang en de kamer.

Na enkele biertjes verlieten we anderhalf uur later het Zielhoes, om onze tentjes op te zoeken. We konden nog droog bij onze tentjes komen,…in de verte zagen we de vuurtorens van Schiermonnikoog en Borkum. Zij waakten weer over de veiligheid op zee…wij over de onze…De tassen waren bij voorbaat al gepakt voor een eventuele snelle evacuatie…Van slapen kwam weinig terecht. Het tentdoek klapperde als een bezetene in de harde wind…
Nu en dan ging er een rits naar beneden om even te checken hoe hoog het water stond. …nog niets te zien rond de tent? Dan maar weer even liggen….

Na een lange nacht kwam de zon langzaam weer op en wierp zijn eerste stralen weer over het wad….Het was weer een fantastische en avontuurlijke nacht op het Wad geweest!!!

Voor ons de tijd om de tent weer op te breken en verder te fietsen door het onmetelijke Groningse landschap….

P.S.: Na het weekend las ik dat er diezelfde nacht 16 schapen op Texel verzopen waren door springtij…..

[/img]

[lars de wit]

Lars heeft daar de perfecte oplossing voor. Je gaat gewoon achter mensen met een motorhome staan. Sta je nog gratis ook! Zo was het toch, Lars?

Zo was het idd rena !
Ik denk idd dat dat mijn raarste kampeerplek was. Ik kwam savonds 11 uur aan met de bus vanaf de Grand Canyon. Arriveerde in deze (te) gekke stad, Las Vegas ! Fietsend over ' The Strip ' , geweldig !
Fietste het motorhomepark van Circus Circus op, langs de slagboom, NIET gekeken ri portierslounge, vlug doorgefietst.
Een plekje op het mooie gladde asfalt tussen twee gigantische motorhomes uitgekozen en mijn tentje opgezet. Binnentent staat zonder haringen, de buitentent met de achterkant in de omheinde bosjes, en de voorkant met mijn twee voortasjes verankerd...

Of die keer dat ik aan de rand van een grote canyon stond, een paar meter van mijn tentje een honderden meters diepe kloof...

Of die keren in Afrika, in een midden in de bush gelegen huttendorpje kamperend, mijn moderne tentje naast al eeuwen oude rieten hutjes...

Of toch die keer in Peru, net onder de 4000 meter kamperend aan een smal stroompje. Het regende een beetje en ik had mijn tentje dicht toen ik ineens wat hoorde, naar buiten keek en 3 authentieke indianen al vissend met een net langs mijn tentje liepen...

Of, ach ik kan niet kiezen en nu weet ik weer waarom ik zo van (wild) kamperen hou !

[lars de wit]

Ja, daar was ik al bang voor hi hi, voor het eerst de quote button gebruikend had ik natuurlijk ook moeten unkwooten

[B@se]

Ben wel blij met mijn nieuwe tentje, deze staat zonder haringen.
Ik leg de fietsen op de grond en knoop de scheerlijnen eraan vast, fijn voor rotsige ondergronden
http://members.chello.nl/e.eijsden/

Hi,

je site maar weers een goe bekeken. maar is die tent op de fotokes je nieuwe tent? Das toch geen geodeet? Of tot op heden deze methode nog niet togepast met erg veel regen en wind?

Zelf twee tunnels (westwind en een ander) en een degelijke koepel en de koepel lukt wel (een beetje) met regen em wind, de tunnels minder zegmaar.

Beb benieuwd.

Bas.

[keesswart]

Volgende morgen werd ik wakker met hordes Amerikaanse toeristen om me heen. Bleek ik tussen de attracties te staan

In de buurt van Cork heb ik mijn tentje eens opgezet naast een eerbiedwaardige stone circle. Het leek perfect: een sfeervolle plek zonder huizen, in de verste verte geen kip te bekennen en het was al bijna donker.
Midden in de nacht schrok ik ineens wakker van ronkende generatoren en felle lampen. Een filmploeg had mijn stone circle uitgekozen om opnamen voor een thriller te maken...

[mikefiets]

wanneer het regent heb ik geen zin om te gaan om in een tent te kamperen. Hoe je 't ook wendt of keert, naast de onvermijdelijke natte tent wordt wordt ook een deel van je bagage vochtig. Daarom "kampeer" ik dan wild, namelijk onder een afdak. Grootste nadeel is dat je niet kan douchen. Mijn favoriete plekken zijn afgelegen bushokjes, gebouwen in aanbouw, supermarkten (afdak bij toegang, stalling winkelwagentjes, leveranciersingang), kantoorgebouwen en met name bedrijventerreinen.

Laatste reis in Duitsland/Tsjechie veel regen gehad, en dus veel "wildgekampeerd". Eén keer buiten stad op bedrijventerrein bij een autodealer geslapen. Soort overdekte buitenruimte, zo'n 6 bij 8 meter. Me behoedzaam geinstalleerd. Matje, slaapzak, bliketen en slapen. Wordt ik om 04.00 gewekt door ronkende bestelwagen die bekant over me heen rijdt. Keek met m'n slaperige ogen recht in twee koplampen, en daarbovenop, de bewegingssensor van het beveiligingslicht werd deze keer wel wakker en zette een felle bewakingslamp aan! Bleek deze plek heel handig gebruikt te worden als droge krantendistributieplek! Om 05.00 herhaalde dit ritueel zich toen de kranten verder gedistribueerd werden.