Ik krijg sterk het gevoel dat hier een vroeger-was-alles-beter-sentiment speelt.
Vroeger kreeg ik aan het einde van de maand mijn salaris cash in een loonzakje. Veel mensen hadden toen nog geen girorekening.
Vroeger hoefde ik niet op een knop te drukken om de tramdeur te openen. De conducteur kwam vanzelf op je af voor de kaartjesverkoop.
Ik heb nog meegemaakt dat je op het station door de kaartjescontrole moest. Op Amsterdam Centraal was deze controle in de hal bij het binnengaan voor de middentunnel. Uitgaan kon alleen via de zijtunnels. Ook bij het uitgaan moest je door de kaartjescontrole. Nu staan daarop ongeveer dezelfde plaatsen de in- en uitcheckpunten. Je kunt nu wel bij alle drie de tunnels in- en uitchecken.
Als je uitcheckt komt je saldo op het scherm. Als het nodig is kun je meteen even naar de automaat om je saldo op te laden. Is echt zo gebeurd.
Ik heb in het verleden een paar keer een trein gemist, doordat ik in de verkeerde rij bij de loketten stond achter een paar moeilijke gevallen die veel tijd kostten.
Nu ben ik bijna een volslagen digibeet, maar heb geen moeite met het huidige systeem.
Bij mijn Albert Heijn zijn nu nog maar twee kassa's met bediening. De rest is zelfbediening. Ik had er huiver voor, maar de rijen bij die twee bedieningskassa's spoorde mij aan om mij thuis te maken op het systeem. Moest even wennen, maar gaat nu zonder moeite.
Voor de autofans onders ons. Vroeger had je parkeerwachters. Je betaalde cash aan deze persoon. Deze hield ook jouw heilige koe in de gaten.
ik ben blij om autovrij te zijn. Hoef ik me ook geen zorgen te maken waar ik dat ding achterlaat en hoe ik weer het vehikel terug aantref: niet in de natuur, maar ook niet ergens niet al te ver van mijn voordeur. Mijn fietsen gaan gewoon mee naar binnen.
