Ja, deze tocht juni/juli 2022 uitgevoerd.
Uiteraard een indrukwekkende ervaring. Valt dus aardig wat over te vertellen. Maar dit draadje gaat specifiek over zo'n rit per e-bike. Dus bij deze een beknopte samenvatting van deze rit waar het specifieke e-bike perikelen betreft.
Ik heb mijn fiets laten verschepen door een cargo agent op SPL. Zou eerst per zeevracht (uit Rotterdam) gaan, maar om onduidelijke redenen werd 'de boot gemist', en is de fiets per vrachtwagen naar Köln/Bonn verstuurd, en daar op een vrachtvliegtuig naar New York gezet. Een Apple AirTag aan de fiets was wel heel fijn, want daarmee zag ik dat het fout ging, en uiteindelijk zag ik 'm naar de Köln/Bonn bewegen, op het vrachtplatform aankomen, en even later zag 'm in New York staan. Geeft een boel zekerheid in dit nogal lastige gedeelte van het hele avontuur.
Vervolgens ben ik zelf naar NY gevlogen. Daar liep ik tegen het volgende probleem aan: ik had van de lader een 'spec-sheet', waar als ingangsspanning 100-240V 50-60HZ stond. En omdat ik gewoon ben dat tegenwoordig alle chargers deze voltages aankunnen, heb ik er verder geen aandacht meer aan geschonken. Niet zo slim natuurlijk, maar ja... Dus bij de eerste maal laden op een hotelletje in Queens, NY, bleek dat mijn lader een iets ander modelnummer had, en een 230V 50 Hz versie was. Vette pech. Ik heb toen bij Amazon een omvormer besteld die 110V naar 220V brengt, en deze laten opsturen naar vrienden die in Washington DC wonen. Ben zelf in een paar dagen van NY naar Wash. gefietst, via de East Coast Greenway route, zonder ondersteuning. Daar heb ik die omvormer, een stalen kast ter grootte van een kleine schoenendoos, en 5 kg zwaar, op mijn fiets geladen, en die de eerste tijd gebruikt om de accu te laden. Dat ging in ieder geval probleemloos.
In de tussentijd bij een Duits leverancier de juiste BMZ lader besteld; deze naar mijn huisadres laten sturen, zodat mijn vrouw na ontvangst 'm naar een postkantoor op de route kon sturen, waar ik op dat moment nog een week fietsen vandaan was. Heb uiteraard ook nog moeite gedaan om een lader ter plekke aan te schaffen. Wat ook nog niet zo eenvoudig was, want mijn systeem gebruikt een Rosenberger plug als aansluiting. Afijn, ergens eentje gevonden die redelijk op mijn route lag, maar daar bleek ie ondanks dat alles klopte, niet te laden. Na 19 fietsdagen vanaf NY, kon ik dan mijn 'normale' lader in ontvangst nemen, en me ontdoen van die koelkast achterop de fiets.
Dit was natuurlijk allemaal extra avontuur, wat ik had kunnen vermijden door ff beter op te letten. Voor wat betreft het afleggen van de route op een e-bike, is het wat mij betreft niet zo spannend. Omdat ik met weinig ondersteuning fiets, bijna altijd 5%, en als het zwaar was 10% van het maximaal te leveren motor-vermogen, heb ik een range van 150-200+ km. Dus het e-gedeelte is een no-brainer. Elke nacht de accu laden, dan had ik er overdag geen omkijken naar. Ik heb nooit tussendoor geladen. En het moet wel raar lopen als je op je overnachtingsplek niet ergens een stopcontact vinden. Eigenlijk is alleen wildkamperen iets wat dan niet lukt, maar dat is sowieso niet echt iets voor de Trans-Am.
Technisch geen enkel probleem gehad; niet met het ondersteuningsgedeelte, en ook niet met de rest van de fiets. Enkel 3 lekke banden.
Dan nog wat over de route zelf. Over het algemeen vond ik de gekozen wegen vaak net iets (of veel te) druk om lekker te fietsen. Vond ik best een tegenvaller voor zo'n route als de TA. Probeerde zelf ook nog wel eens een alternatief te vinden, maar dat is toch lastiger dan in Europa. Verder is -ik noem een waarde- zo'n 10 à 15% van de automobilisten ronduit vijandig tegen fietsers. Ook dat viel me tegen, want Amerikanen zijn over het algemeen zeer vriendelijke mensen. Maar blijkbaar zien ze je op de fiets niet meer als mens, maar als zo'n
fucking liberal van de East- of Westcoast. In ieder geval tonen ze gedrag dat je in Europa maar zelden meemaakt. Verder vond ik het eerste 3e stuk, vanaf de oostkust tot het begin van de vlaktes van Kansas, al met al behoorlijk saai. Landschappelijk gezien, en uiteraard hoef je het ook niet van de dorpjes of stadjes te hebben. Een gemiddelde route door Frankrijk is vele malen mooier; op alle vlakken.
Ook de honden van Kentucky en Missouri zijn wel een dingetje.
Maar daarna begon het dan ook mooi te worden; ik vond vooral de eindeloze vlaktes geweldig, echt fantastisch! Ondanks, of dankzij (?) het 'heerlijke weer' met temperaturen van 30-40°C. Ook alles daarna, in de Rockies e.v.: wat een schoonheid, wat een leegte, wat een avontuur!!
Ik heb het totaal in 69 dagen op de fiets gezeten; 7400 km en 75.500 hoogtemeters afgelegd; ook maar 4 rustdagen genomen (meer was niet nodig). De eerste weken alleen, en daarna met een paar andere fietsers in wisselende samenstellingen en schema's samen gefietst.
Ben wel zo verslaafd geraakt aan die leegte van het Amerikaanse continent, dat ik van plan ben in het vroege voorjaar 2024 de
Southern Tier te fietsen van Oost naar West.
Als je meer wilt horen, dan stel maar vragen.
