Forum Wereldfietser

renel schreef:

aandegracht schreef: (Het was niet mogelijk om de afmetingen van de afbeelding te bepalen. Controleer of de URL die je hebt ingevoerd juist is....) desalniettemin
http://pix.toile-libre.org/?img=1512593604.jpg.......

Zo dan:

Weer wat geleerd, de link met upload erin doet het inderdaad wel. Of deze: in het klein. Tnx

Ondanks alle ontmoedigingen die ik kreeg, heb ik mijn eerste fietsvakantie in 1988 gedaan.

Mijn vakantiefiets was een Union racefiets. Oorspronkelijk was die oranje, maar ik heb hem later rood geschilderd, voorzien van de letters "Champion", uitgerust met dragers, en van een triple crankstel. Het kleinste verzet was 1-op-1.

Mijn fiets juist voor het moment van vertrek: Ik weet nog goed dat de eerste kilometers de fiets heel instabiel was, en dat ik dacht: dit kan helemaal niet, ik moet terug naar huis. Maar terugkeren staat niet in mijn woordenboek, en na een tijd doorfietsen kreeg ik de slag te pakken.

De reis ging vanuit thuis naar Zwitserland. De eerste Alpenpas in mijn leven werd de Grimsel, aan die klim leek geen einde aan te komen, en in de de afdaling was ik overmoedig en werden mijn velgen te heet, en deden mijn remmen het daarom niet meer. Zodoende heb ik geleerd dat je met zeer hoge snelheid een haarspeldbocht kunt nemen.

Het was ook een reis met gebreken: als eerste lieten de plaatjes onder mijn raceschoenen los (die zaten toen nog met spijkertjes vast), vervolgens liep de rechter cup van de trapas eruit (de draad bleek weg te zijn, de cup werd vast gelast), en ten slotte brak in de Champagne streek een bout van mijn derailleur.

Deze Union was mijn eerste racefiets die ik toen in 1980 van mijn spaargeld gekocht heb. Nadat ik twee jaar later Sirocco gekocht heb, werd de Union de veldrijfiets (tegenwoordig gebruik ik daar de ATB voor). Na het crossen in het bos ben ik met deze fiets eens hard tegen een schutting aan gereden, en verboog daarbij de stuurbuis. Deze reis werd de laatste carrièrestap voor mijn Union, daarna heb ik hem af moeten danken.

Een Fongers!
3 Sturmey Archer (kan dat?) versnellingen en trommelremmen.
Ik schat 35 kg bagage achterop, Primus, extra petrolie, tent van 6.5 kg etc etc.
Hij steigerde dan ook behoorlijk.
In 1968 naar Engeland, geen idéé dat daar heuvels waren!
Van Dover naar Bath.
Toen de trein naar Londen, dwars door Londen fietsen en vervolgens weer Dover-Oostende naar huis.
Mooie tocht!
Oh ja, ik stuurde elke dag een postcard naar huis, voor 't contact. Heb ze nog allemaal.

senior schreef:3 Sturmey Archer (kan dat?) versnellingen

Euh, ja...
https://en.wikipedia.org/wiki/Sturmey-Archer
"Sturmey-Archer's most widely known product is the AW three-speed hub gear, introduced in 1936 and still in production as of 2016."

In 1998 een Gazelle Medeo. Net zulke "spannende" uitstapjes mee gemaakt als waar de fiets zich voor leende.
Ik moet wel zeggen dat mijn focus vanaf de begin jaren '90 meer op het wielrennen en mountainbiken lag, waar ik de meeste kilometers mee gemaakt heb. Dit bleek een goede basistraining voor mijn andere hobby: alpinisme.

In 1982 een Bridgestone Submariner gekocht met achter een trommelrem en voor een velgrem. 2x 7 versnellingen. Mee gereden in Nederland (82), Noorwegen-Zweden-Denemarken (83), België-Luxemburg (85) en Engeland (86). Begin jaren 90 ingeruild voor een stadsfiets.
Trommelrem was niet zo optimaal (blokkeerde nogal eens) maar wel blij mee bij een afdaling in Noorwegen waar ik de bocht en mijn snelheid verkeerd inschatte....

-Jan

Mijn 1e vakantiefiets was een Koga miyata “adventure” uit 1997 , ik gebruik hem nog dagelijks rondom huis.
Ik had hem wel enigszins aangepast aan mijn eisen,zoals rechter stuur,combi pedalen en Bar-ends.
Inmiddels gaat hij wel naar 80.000 km.

Rij nu met een VSF 1200 waar inmiddels ook al weer 10.000 km op zit

Dirk

Mijn allereerste 'vakantiefiets' was een Koga Miyata Gents-Touring uit 1977 met aluminium dragers waarop ik achtertassen en voortassen plus stuurtas had bevestigd.
Mijn fietstochten gingen naar Engeland waaronder het Lake district.
Toen al probeerde ik mijn bagage beperkt te houden tot het hoogst nodige. Heb het nooit gewogen, maar vermoed dat het niet boven de 25 kg kwam.
Regelmatig was het banden plakken door de smalle bandjes die erop zaten.
Fiets woog zelf iets minder dan 10 kg!
In de jaren 90 naar Hamburg gefietst waarvan een deel langs het Mittelland Kanaal en over de Lüneburger heide op onverharde paden. Het plakken van de binnenbandjes bleef dus onverminderd doorgaan.
Een fantastische fiets tot ik er een keer mee over de kop vloog in een greppel op een weiland. Dat kwam het frame niet ten goede.
Beginjaren 2000 verruilde ik hem voor een mountainbike; een Specialized HR Pro.

Geweldig...
Wat een deja-vu's. Op m'n 15e samen met de buurjongen heel Nederland rond, iedere dag een provincie, op de Gazelle Impala. Het jaar daarop hadden we zo de smaak te pakken dat we net zo lang hebben aardbeien geplukt dat een Gazelle Sprinter Race aangeschaft kon worden om naar Wales te karren [ we waren 16....]. Onverwoestbaar , ok ik woog 52 kilo, en 2*5 vits bracht ons overal. Na 160000 km ietsje slap ,ging het frame naar de buurjongens.Dat fietsen ook erg goed kunnen zijn lees ik hier niet zo vaak .Zelf rij ik nu mijn 3e vakantiefiets , 40 jaar later en 370000 km in 51 landen . Dat waren dus die Gazelle, Cannondale T600 en Koga worldtraveller. Groeten van Pier.

Eerste vakantiefiets, een Giant Terrago mountainbike van (naar schatting) de eerste helft van de jaren '90 uitgerust met bagagedrager en gebruikt om van Antwerpen naar Stuttgart te fietsen (dus niet echt heel ver). Werkte prima, maar toch wat minder stijf dan mijn Santos travelmaster 2.6.

(Tweede vakantiefiets: Een Nazca Fiero ligfiets, voorganger van: https://www.nazca-ligfietsen.nl/nl/list/models/item/27/ Met alle voor- en nadelen van een ligfiets en gebruikt om een week met een groep door Nederland te fietsen.)

Renaat

P.S.: Kan er iemand de titel van dit onderwerp aanpassen naar 'Je allereerste vakantiefiets'.

[quote="piviets"]Geweldig...
Wat een deja-vu's. Op m'n 15e samen met de buurjongen heel Nederland rond, iedere dag een provincie, op de Gazelle Impala. Het jaar daarop hadden we zo de smaak te pakken dat we net zo lang hebben aardbeien geplukt dat een Gazelle Sprinter Race aangeschaft kon worden om naar Wales te karren [ we waren 16....]. Onverwoestbaar , ok ik woog 52 kilo, en 2*5 vits bracht ons overal. Na 160000 km ietsje slap ,ging het frame naar de buurjongens.Dat fietsen ook erg goed kunnen zijn lees ik hier niet zo vaak .Zelf rij ik nu mijn 3e vakantiefiets , 40 jaar later en 370000 km in 51 landen . Dat waren dus die Gazelle, Cannondale T600 en Koga worldtraveller. Groeten van Pier.[/quote]

Na, 160000 km etc...
160.000 ?
Geen wonder: [i]"ietsje slap"
[/i]
Maar mooi verhaal hoor!

senior schreef: Na, 160000 km etc...
160.000 ?
Geen wonder: "ietsje slap"

De ouderdom van het frame heeft volgens alle informatie die ik daar tot nu toe over heb gelezen geen enkel invloed op de stijfheid. Zolang er geen structurele schade is aan het frame moet het gevoel van slapheid dus in andere factoren gezocht worden.
Toenemende vermindering van de stijfheid van een frame zelf wijst op een dusdanig groot probleem met het frame dat het onverantwoord is het nog verder te gebruiken.

Renaat

Allen dank voor de leuke reacties op dit topic tot zover !

De Bridgestone fiets van RVS was mij ontschoten maar werd hier weer genoemd. Dat vond ik ook een erg mooie destijds, en met een uniek uiterlijk.

Batavussen en Gazelles, en de toen net nieuwe Giant (Expedition) zijn hier in jullie berichten al voorbij gekomen. Die laatste had ik bijna gekocht, toen ik een overjarige Koga zag die ik vervolgens kocht, afgeprijsd van fl. 2195 voor iets meer dan de nieuwprijs van de Giant Expedition. Komend jaar heb ik 'm 30 jaar wie had dat toen gedacht.

Leuk ook dat diverse fietsen nog steeds gekoesterd worden, in gebruik zijn en/of er goede herinneringen aan zijn.

In 1983 was mijn eerste trip naar Noorwegen. Ik kreeg wel last van spaakbreuk want de wielen van mijn Motobecane (weet niet meer welk type) waren niet geschikt voor bagage. In het jaar daarna met betere wielen probleemloos naar de Noordkaap gefietst.

Een Sparta Delphi Marathon uit 1998. Kostte toen omgerekend 750 euro incl voortassen. Zag er in de brochure flitsend uit!



Het stelde ons in staat om in 2000 met vrienden op honeymoon te gaan:





Toen nog met verstelbare stuurpen (niet stijf), standaard (niet nodig), alu dragers (gebroken), vast slot (nooit doen), en banddynamo. We namen natuurlijk veel te veel spullen mee. Mocht de pret niet drukken. We reden over mooie wegen in Slovenie en stoven met 70-85 km/u de Wurzenpass af.

Ik heb er diverse kortere vakanties mee gedaan, nog steeds met te veel zooi:

Colle del Fauniera


Noord-Engeland


Tijdens de fietsvakantie in Engeland (2006) was ik klaar met deze zwabberfiets, en kon ik onder het mom van een fietstocht naar IJsland voor mijzelf verantwoorden om een nieuwe fiets te kopen (en de Delphi nog een paar jaar als ww-fiets te gebruiken). Ik wist toen ook precies hoe mijn ideale fiets eruit moest zien, en die heb ik dan ook gekocht, en daar rijd ik sindsdien naar volle tevredenheid op.

willem.m schreef:Een Sparta Delphi Marathon uit 1998. Kostte toen omgerekend 750 euro incl voortassen. Zag er in de brochure flitsend uit!



Het stelde ons in staat om in 2000 met vrienden op honeymoon te gaan:





Toen nog met verstelbare stuurpen (niet stijf), standaard (niet nodig), alu dragers (gebroken), vast slot (nooit doen), en banddynamo. We namen natuurlijk veel te veel spullen mee. Mocht de pret niet drukken. We reden over mooie wegen in Slovenie en stoven met 70-85 km/u de Wurzenpass af.

Ik heb er diverse kortere vakanties mee gedaan, nog steeds met te veel zooi:

Colle del Fauniera


Noord-Engeland


Tijdens de fietsvakantie in Engeland (2006) was ik klaar met deze zwabberfiets, en kon ik onder het mom van een fietstocht naar IJsland voor mijzelf verantwoorden om een nieuwe fiets te kopen (en de Delphi nog een paar jaar als ww-fiets te gebruiken). Ik wist toen ook precies hoe mijn ideale fiets eruit moest zien, en die heb ik dan ook gekocht, en daar rijd ik sindsdien naar volle tevredenheid op.

Op wereldreis geweest?
(Grapje hoor!!)

Mijn eerste, een Santos Travelmaster. Heeft veel van Frankrijk, België, Luxemburg en Nederland gezien.
Hier tijdens een 2-daagse in de Vogezen.

Mijn allereerste vakantiefiets was deze donkergroene Locomotief, die ik op mijn 15e verjaardag in 1966 van mijn moeder cadeau heb gekregen. Hier op het station van 's-Hertogenbosch in 1970. Hij is echt heel intensief gebruikt! Al in 1972 helemaal 'op'. Zijn opvolger was een donkerrode Raleigh, welke hieronder staat afgebeeld in Massachusetts (USA) in 1973. Ik was toen 22 jaar jong en dit was al mijn tweede fietstocht in Amerika!

Dag mede-fietsers,

Toevallig kwam ik hier (weer) eens langs (ik keek eigenlijk naar wat er aan Bridgestone's tweedehands werd aangeboden*).

En toevallig kwam ik onlangs een oude foto tegen die ik gedigitaliseerd had ... dus daarom hier mij eerste bericht:

Mijn allereerste vakantiefiets - Een zwarte Gazelle met een 3-speed Sturmey-Archer naaf (oorspronkelijk had de fiets een Gazelle 3-speed naaf) trommelremmen en als extra voor en achter velgremmen en een verchroomd-draadstalen bagagerek voorop (zo-eentje met verende klem waar een draadstalen mandje op geklemd kon).
Met die fiets, belast met 4 canvas Slee-fietstassen, een pseudo-leger-pukkel voorop en de tent op de bagagedrager (fiets + bagage woog toen meer als ikzelf) reed ik in 1976 in 9 dagen van Utrecht naar Zuid-Bretagne. (Daarna ook weer terug, via een hoekje Noord-Bretagne, en ook een uitstapje richting het puntje van Normandië -- deze toevoeging is m.i. essentieel; de fietsers die slechts eenmalig enkele reis fietsen moet je de kost niet moeten geven.)
Dit alles in de beroemde zomer van 1976 - ik was toen 20. Onderweg kampeerde ik "wild" achteraf gezien had ik net zo goed geen tent meegenomen, iedere ochtend hoe vroeg ook, kon ik de tent droog oprollen.

Vier jaar later kocht ik een Bridgestone (eentje van het toen overjarige type met echijfrem). Je zag toentertijd inmiddels meer vakantiefietsers maar eigenlijk steeds op te lichte fietsen (type tour/race van toen), en die fietsen waren eigenlijk altijd veel te licht, je kon er minder bagage op meenemen als ik normaal in mijn rugzak deed (meer kon ook wel maar dat ging dan gepaard met spaakbreuk of erger). Vanwege de "ellende" die ik hoorde en zag bij de te lichte vakantefietsen hield ik vast aan mijn onhandig degelijke Gazelle ... totdat een vriendin verteld dat ze haar te licht gebleken mixt-frame KogaMiyata ging inruilen tegen een Bridgestone ... degelijk, schijfrem ... een randonneur avant la lettre.
O ja, met die nieuwe Bridgestone reed ik weer naar Bretagne ... en ik merkte ... ik was geen 20 meer (dat is in het Frans een "vaste" uitdrukking). Belangrijk was ook dat het weer een stuk minder was in 1980, tegenwind en regen (en vuursteen-steenslag die bij regen in de band sneed alsof iemand zijn zakmes had uitgeproveerd).

Sindsdien rijdt ik dus op Bridgestones, in 1985 kocht mijn toen nog redelijk prille wederhelft ook een Bridgestone, en gelukkig liet ze zich overtuigen een heren-frame te verkiezen, dus sindsdien rijden we Bridgestones.
De Bridgestones zijn inmiddels wel iets aangepast: het belangrijkste zijn wel de 48 spaaks tandem-wielen (waarop de Dinex rem weer gemonteerd kon worden). Het aantal versnellingen ging ook van 10 naar uiteindelijk 24, en voor alle zekerheid is er ook een derde rem (want met volle bepakking een steile helling af wil je best hard gaan en dus wil je ook altijd kunnen remmen).

Ik kijk nog graag naar waar anderen op rijden, maar eigenlijk zie ik nooit een fiets waarvan ik direct roep: doe die maar voor mij ...
Het heeft ook wel wat, een fiets van meer dan 30 jaar oud, en daarbij is zo'n partieel RVS fietsframe ook heel mooi (in mijn ogen). In ieder geval is het ook een heel stabiel frame gebleken, ook onder zware lasten, ook bij hoge snelheden (helling af) en bij ander misbruik.

• * Ik keek nu weer eens naar tweedehandse Bridgestones om dat ik twee weken geleden omver werd gereden, dwz in de mangel genomen door iemand die ineens zo strak rechts voorsorteerde dat er tussen haar auto en de geparkeerde auto's net genoeg ruimte was voor twee autospiegels (maar dus niet voor een fietser).
  De Bridgestone leek ongeschonden maar bij nader inzien wilde ie alsmaar rechtsaf, de fietsenmaker ontraadde het richten van de voorvork, het risico van breuk op een ongemakkelijk moment leek hem te groot. Dus moest er één van mijn voorraad-Bridgestones aan geloven ... daarmee is mijn voorraad reserve-voorvorken stevig geslonken,en dus is er weer plek voor een loper of een sloper.