Forum Wereldfietser

Engels en Duits gaat prima (Duitse vrienden zeggen wel eens dat mijn Duits perfect is, maar dat beschouw ik maar als Duitse höflichkeit. Duitsers horen direct dat ik uit Nederland kom - en beginnen dan soms Nederlands tegen mij te spreken - maar de valkuilen waar de meeste Nederlanders intuimelen, weet ik aardig te omzeilen). In het Frans kan ik me redden op campings en in restaurants. Ik kan het redelijk lezen, maar versta er bijna niks van. Op de middelbare school heb ik Frans in het vierde jaar laten vallen. Liever had ik toen Latijn laten vallen, maar dat kon niet. Klassieke talen waren op die school belangrijker dan moderne talen (het is de school die model heeft gestaan in de roman 'Het Gym' van Karin Amatmoekrim). Hierdoor heb ik in mijn jeugd een overdosis grammatica moeten slikken, met als resultaat een levenslange aversie tegen geestdodend instampen van woordjes en regeltjes. Als tiener ging ik al liever fietsen dan huiswerk maken...
Maar als het echt moet, leer ik de hoogstnoodzakelijke uitdrukkingen en woorden voor dagelijks terugkerende rituelen en boodschappen. Ik moet dan wel weten hoe je die uitdrukkingen of woorden schrijft, want gelezen taal kan ik redelijk goed onthouden, terwijl gesproken taal niet beklijft: het gaat mijn ene oor in en mijn andere oor weer uit. Engels was voor mij vroeger een hele moeilijke taal, omdat Engelse woorden vaak totaal anders uitgesproken worden dan de spelling doet vermoeden. Als ik daarentegen iemand in een rustig tempo Italiaans hoor spreken, kan ik de woorden die ik hoor bijna spellen, zonder de betekenis ervan te weten.
In 1984 heb ik tijdens een fietstocht van Amsterdam naar Gdansk enkele zinnetjes in het Tsjechisch en Pools geleerd. Later heb ik een paar keer enkele maanden in Lesotho doorgebracht, waar het erg gewaardeerd werd dat ik netjes kon groeten en afscheid nemen in het Sesotho.

Wim schreef:Dat geldt eigenlijk voor bijna elke taal: met zelfs een elementaire cursus heb je een goed beginpunt. Zonder dat, en een idee van de structuur van de grammatica, wordt het in de praktijk proberen niets.

Dat is voor volwassenen inderdaad een Condicio sine qua non, helaas...
Alleen jonge kinderen - en misschien een enkele volwassen polyglot - kunnen spelenderwijs een taal leren.

Nederlands, Frans, Duits, Engels, Tsjechisch - uiteenlopende beheersingsniveaus, maar allen goed genoeg voor communicatie onderweg. Daarnaast eigengemaakt Spaans / Italiaans / Portugees op basis van kennis van het Frans. Werkt vaak genoeg ook nog.

Voornaamste succesfactor is niet bang zijn om te proberen, verifiëren door te herhalen wat je denkt te hebben begrepen, expressieve gebaren, goed observeren. Dan lukt het eigenlijk vrijwel altijd.

Tja, en verder natuurlijk oud Grieks en Latijn. Eigenlijk hebben we het daar hier natuurlijk niet over, maar dat Latijn was vandaag in de lunchpauze toch wel handig met al die opschriften op gebouwen.

Ik ben tijdens mijn Amsterdamse schooljaren voor het eerst in aanraking gekomen met de vreemde taal die het Hebreeuws is. Visueel dan, omdat het schoolgebouw midden in de oude Jodenbuurt lag en sommige van de omliggende panden droegen Hebreeuwse teksten op de gevels. De bekende Portugese synagoge aan het J.D. Meijerplein lag dan ook recht tegenover mijn school. Pas in 1966 – ik was 15 jaar – kregen wij Engelse taalles, de leraar was een strenge meneer met zo'n hoornen bril, streepjeskostuum met horlogeketting en sigaar in z'n mond. O wee als je daar fouten maakte, voor straf wel vijf pagina's uit het Engelse lesboek twintig maal overschrijven en morgen inleveren. In 1968 verhuisde de school naar de Derde Kostverlorenkade (vlakbij de brug Overtoomse Sluis) en daar kwam een nieuwe leraar Duits bij. Ook geen gemakkelijke. Wij moesten de Duitse naamvallen en de sterke werkwoorden uit lesboeken van 1921 (!) in onze hoofden gestampt krijgen. Mede daardoor had ik geen mooie rapportcijfers. Nadat ik voor m'n eindexamen gezakt was en de school heb verlaten, maakte ik veel fietstochten in Duitsland – ik was 18 jaar – om de taal al doende 'terug' te krijgen en veel later ben ik ook nog op een molen in Duitsland opgeleid, wat m'n Duits enorm heeft uitgebreid.
Wat betreft het Engels heb ik verder geleerd tijdens avondcursussen op de universiteit van Utrecht, omdat het toch een belangrijke wereldtaal is. En dat betekende 26 km van mijn huis fietsen en 26 km weer terug fietsen.
Op mijn school werd er geen Frans gegeven, veel te moeilijk voor dove mensen. Ik weet niet eens het verschil in uitspraak tussen oui en eau....
Het Italiaans vind ik wel een erg mooie taal om te zien. Ik heb een Italiaanse buurvrouw, vandaar.
Het Zweeds heb ik van 2004 t/m 2008 gestudeerd bij de NTI, aangezien ik een tweede huis in Zweden heb en daar heb ik onvermijdelijk met allerlei papierwerk te maken (bank, verzekering, belasting, nutsbedrijven en zo meer).



Dit Zweedse belastingformulier kan ik net zo makkelijk lezen als een Zweedse krant. En geloof het of niet, die vul ik makkelijker in dan de Nederlandse belastingformulieren! Daarvoor moet ik altijd een accountant erbij roepen.

Latijn (en Grieks) kunnen inderdaad soms handig zijn, maar ik denk dat Bertus Aafjes tijdens zijn "Voetreis naar Rome"(eerste druk 1944) toch zo'n beetje de laatste reiziger is geweest die Latijn nog actief als reistaal gebruikte om onderdak te verwerven bj de diverse pastoors langs de route. Iemand latere ervaringen?

Knap dat sommige zoveel talen kunnen spreken. Ikzelf spreek alleen Nederlands en Engels. Duits versta ik echt helemaal niks van. De ouders van een goede vriend van me zijn duitsers en hun spreken nederlands maar toch met een duits accent , zelfs dat versta ik maar half

Ik denk (en weet uit ervaring) dat de beheersing van vreemde talen er de laatste generaties zeer op achteruit gegaan is, in NL. Niemand van mijn (post)academisch geschoolde vrienden/kennissen (ik ben 43 jaar) beheersen een andere taal dan 'enig' Engels. (men denkt zelf 'vloeiend', het tegendeel is waar)
Redelijk onthutsend.

Wit schreef:

Travelmaster schreef:Spreken is zilver, zwijgen is...

Dus jij gaat voor het Zilver bij de WF?

Nou nee, want hoe vaak ik iets níet zeg, kun je natuurlijk niet zien, want die posts zijn er nooit gekomen

Maar de mensen die écht voor goud aan, hoor je nooit wat van. Flauw he?

Georg schreef:Ik denk (en weet uit ervaring) dat de beheersing van vreemde talen er de laatste generaties zeer op achteruit gegaan is, in NL. Niemand van mijn (post)academisch geschoolde vrienden/kennissen (ik ben 43 jaar) beheersen een andere taal dan 'enig' Engels. (men denkt zelf 'vloeiend', het tegendeel is waar)
Redelijk onthutsend.

Onze westerburen genieten van het mooie Dunglish dat in Nederland gesproken wordt

keesswart schreef:Onze westerburen genieten van het mooie Dunglish dat in Nederland gesproken wordt

Geweldig.
Ik heb er nooit een foto van gemaakt, maar in de vestiging van Perrysport in het centrum van Maastricht heeft minimaal 15 jaar lang boven de trap naar de kelder het opschrift "Cycling, Running, Bad" gestaan, in heel grote letters, goed zichtbaar voor iedereen die door de voordeur naar binnen liep.