vr 06 feb, 2015 19:33
Ik ben geen verteller van reisverhalen. Ik kan mijn reizen niet dusdanig omschrijven dat anderen er warm voor zouden lopen.Ave Gone schreef:Noem eens wat fictieve omschrijvingen van lezingen die je wél interessant had gevonden. Er is zéker altjid behoefte aan goede ideeën. Misschien kun je zelf een lezing geven?stef.l schreef:Het aanbod qua lezingen is jaar in, jaar uit ook niet bepaald spectaculair te noemen. Wat er voor mij dit jaar uit sprong was The Arctic March. Het merendeel van de rest is toch een beetje van wat je qua standaard reisverslagen al kunt lezen op blogs/fora/social media. En hoewel zelfs de wat minder buitengewone dingen soms toch leuk kunnen zijn, wordt het in de bijgaande beschrijvingen er nu niet bepaald uitnodigender op gemaakt.
Of mijn mening terecht is of niet, geen idee. Maar de organisatoren van de beurs zelf doen in ieder geval ook niet voldoende naar mijn mening om dat beeld te doen veranderen. Ik zie mijzelf dan ook niet snel naar de fiets en wandelbeurs gaan.
Een fictieve omschrijving geven is dan ook zinloos. Eveneens als het zelf geven van een lezing. De toevoeging van nog een inspiratie loos verhaal zal dan ook niet heel veel opleveren.
Voor wat betreft suggesties? Ik zou zeggen dat voor een beurs als deze eigenlijk hetzelfde geldt als wat geldt voor de congressen binnen mijn eigen beroepsgroep (medisch). En ook van wat geldt voor beurzen gerelateerd aan overige hobbies (hardware, video games).
- Meer is niet altijd beter. Wees als organisator kritisch in welke lezingen je accepteert. Twee parallel sessies gevuld met boeiende verhalen waarbij het publiek op het puntje van hun stoel zit is nog altijd beter dan 5 parallel sessies met slechts zo nu en dan een goed verhaal tussendoor.
- Langer is niet altijd beter. Sessies van een uur zijn al snel rampzalig. Weet een spreker niet te boeien? Dan zit je er een uur aan vast. Mensen verlaten tussendoor de ruimte, komen elders binnenvallen, etc. Ook voor sprekers is het vullen van een uur aan materiaal, welk ook nog eens de aandacht vast kan houden, vaak erg lastig. Voor mensen onder ons welk wel eens college geven zal dit niets nieuws zijn. Sessies van 20 - 30 minuten zijn over het algemeen dan ook veel beter om de aandacht bij te houden. En de spreker wordt verplicht kritischer te kijken naar wat te vertellen, en zet daarmee over het algemeen ook een beter verhaal mee neer (uitzonderingen daargelaten uiteraard).
Bekende sprekers welk door het publiek over het algemeen als uiterst positief ontvangen worden zoals opgemaakt a.d.h.v. enquêtering kunnen bij terugkeer in andere jaren juist meer tijd gegeven worden indien de spreker zelf denkt dit te kunnen vullen.
- Geef hands on workshops mogelijk juist iets meer tijd ter beschikking. Vaak zijn 60 minuten hier juist erg kort. Maar dit zal uiteraard afhankelijk zijn van de interactie met het publiek. Maar plan deze voor de geïnteresseerden bij voorkeur buiten de reguliere sprekersessies. Bijv. vroeger in de ochtend of later in de avond.
- Keynote speakers. Verzorg als organisator iemand welk hier ruime ervaring in heeft. Een eigen verhaal heeft, dit in het perspectief van de beurs weet te plaatsen, en hier gedurende de sessie de aandacht van het publiek weer op de volle 100% zet. En adverteer hier ook mee! Redmond O'Hanlon en Bernice Notenboom hebben beide meer spreektijd verkregen, maar of ze er als keynote zijn ingehuurd of niet? Geen idee. Goede marketing ook hierin is vaak al het halve werk. Hoewel een keynote speaker geen garantie biedt tot een goed verhaal, is het in meeste gevallen dat wel. Zeker indien de organisatoren een eerdere sessie van de keynote speaker zelf hebben bijgewoond (en hun smaak overeen komt met dat van hun publiek). En soms kan een goede, bekende keynote speaker op zich al reden genoeg zijn voor mensen om een beurs bij te wonen.
Een strak programma, gevuld met kwalitatief goede sprekers met inspirerende verhalen zal al een hoop helpen om het aanbod qua lezingen interessanter te maken voor jongeren zoals mijzelf.
