"Hoe sterk is de eenzame fietser, die kromgebogen over zijn stuur, tegen de wind, zichzelf een weg baant?" Tja, goede vraag..
Vanochtend pas om elf uur vertrokken, half zeker dat ik alles bij me heb. Wouwse Plantage, Essen, Nispen, Zundert. Als vaste routewijzers fiets ik langs of door de verschillende dorpjes. De gebruikelijke route naar het oosten voert me over de LF13. Landgoederen, bossen, hei. Het is allemaal bekend terrein. Bekend, maar het straalt wel een soort serene rust op mij af. En de zuidwestenwind, die heb ik mee.
Tegen de schemering kom ik aan bij de boer. Moeders de vrouw weet ervan, ik zet mijn tentje tactisch op een hoger plekje op het grasveld, waar het broertje van Flappie de Kerst dit jaar doorgebracht lijkt te hebben. De andere fietsers komen aan. De hele dag tegen de wind in. Handen worden geschud. Inmiddels in het donker hoor ik bekende en nog onbekende stemmen. Een mengelmoes van mensen waarmee ik eerder heb gefietst en mensen die nieuw voor me zijn. Maar allemaal voelen we ons fietsreiziger, het verbindende element.
Een nieuwe dag breekt aan. Als vliegtuigen die opstijgen ronken de koffiezetapparaten. Het vlammetje bij het opstarten zorgt voor een soort kampvuur, zo 's ochtends in het donker. Gezellig worden we wakker met een bakje koffie of kopje thee.
Vooraleer we bij 's-Hertogenbosch de verloren zoon en verloren dochter ophalen, banen we ons een weg in het ochtendzonnetje. Meanderend door het landschap volgen we het afwateringskanaal van 's Hertogenbosch. Kamp Vught laten we deze keer rechts liggen, voor de verandering.
Na 's-Hertogenbosch weten we via vele omzwervingen de bekende ophaalbrug te bereiken. Tenten worden weer vergeleken. Na het gezellige eten koken worden de (sterke) verhalen weer ten gehore gebracht en kan iedereen genieten van het Wereldfietser zijn. Moe, maar heel cliché voldaan, zoekt eenieder zijn of haar bedje.
Na een afwisselende Oudjaarsdag fietsen zijn er twee kookgroepjes. Wordt het de hutspot á la Sanne, of toch de zuurkoolstamp á la Henk? Welke het ook geworden is, de Top 2000 op de achtergrond helpt de sfeer binnen naar een hoogtepunt, onderwijl de natuur de tentjes niet spaart van enige neerslag. Hé, een Bruna-kwartetspel in de algemene ruimte! Al dan niet vals spelend of de regels oprekkend volgen een paar spannende potjes kwartet, terwijl een tafel verderop de kaart van Chile grondig wordt bestudeerd. Met zoveel gezelligheid is het moment van de champagne al snel aangebroken en niet lang daarna vullen de tentjes zich met warme en vermoeide lichamen.
De wind is nog niet gaan liggen en ook de regen weet van geen wijken. Tot het laatste uurtje voor vertrek. De spullen nagenoeg droog ingepakt staan we klaar, wanneer het toch weer begint te miezeren. We laten ons niet uit het veld slaan en gaan (op Ton en Annemieke na, die ieder een eigen route naar huis fietsen) op pad voor de gewone route van 80 kilometer. Met de juiste kleding is immers ieder weer 'goed weer', toch? Krap een uurtje onderweg, we fietsen net over een smaller zandfietspad langs een breder modderpad, openen de hemelsluizen zich volledig. Als groep vechten we ons tegen de wind en nattigheid. Het fietsen als groep maakt de omstandigheden een stuk milder dan ze werkelijk zijn. Het gele stipje voor ons, dat is de route. Die nieuwe fluo-jas van James doet zijn werk goed in dit weer. Iets verderop schuilen we doorweekt onder het afdak van een 'gewoon gastvrij' 'Fietscafé'. Op Nieuwjaarsdag is het blijkbaar minder gewoon om gastvrij te zijn, maar we kunnen er wel even droog eten uit de tassen.
Na wijziging van de plannen fietsen we een directe route naar 's-Hertogenbosch. Eerst nog in de (miezer)regen, maar toch krijgt het zonnetje ook even de overhand. Het laatste stuk over een parallelweg, als forenzen die teveel bagage bij hebben. Maar het is 1 januari en we komen aan in 's-Hertogenbosch. De treinen gaan met enkele minuten, anderen fietsen (gedeeltelijk) terug naar huis. We zeggen gedag.
En de eenzame fietser die zichzelf tegen de wind een weg baant? Geen idee, maar als groep is de Wereldfietser sterker dan welke tegenwind ook.
