Vandaar via het mooie,maar erg drukke, Bled weer richting italië. We kwamen zowaar en fietssspad tegen, genaamd D2, en aangelegd op een oud spoorlijntje. We reden dus in en sneltreinvaart en kwamen net voor de grens nog een mooie Eco kamping tegen. Het Eco bleek gen stroom en warm water te zijn..., wel een lekker kampvuur gemaakt om weer op te warmen.
In Italië kwamen we de cyclovia alpe adria tegen. Ook een route die ze aan het aanleggen zijn tot aan Rome toe. Het stuk wat wij gevolgd hebben was grotendeels klaar en liep ook grotendeels over en oude spoorlijn. Heel veel tunneltjes, oude stationnetjes en vals plat naar beneden. Dus kilometers maken. Tot het klaar was en de weg ophield. Er stond een bord hier links, via een gespannen touwtje recht de berg af naar een erg grote weg...
Gisteren een soort verbindingsroute gefietst. Het eerste stuk kwamen we langs een kristal helder meer met blauw groene stenen langs de kant. Prachtig maar het leek bijna ernstige chemische verontreiniging, zo onnatuurlijk lek het.
Er waren daar Raven en heel veel grote roofvogels. Deze zaten zo hoog dat we niet weten welke, maar groter dan een buizerd en met een witte nek en en grote Arend snavel. Misschien wel Arenden?
Daarna kwam er een troosteloze vlakte met twee keer een brug van ruim en kilometer over droge rivierbeddingen. Daartussen willen ze een gebied tot natuurgebied maken. Alle huizen en zo zijn weggehaald. Overal stonden boompjes van een paar jaar oud. Echt een gebied in ontwikkeling aan de voet van de Dolemieten, maar het heeft nog wat tijd nodig.
Nu hebben we een rustdag op een vergane glorie kamping aan Rivine Lago.