Alleen of samen

[doubletravel]

Ik ben het toch wel eens met Leon.
Je kan zoveel ervaringen lezen die je wilt. Maar als ik e.e.a. zo lees ben je op zoek naar garanties. Die zijn er niet.
Volg je gevoel. Wat wil je het liefst?

En contacthouden / tussentijds afspreken is een goede tip. (of anders een tandem natuurlijk )

[Cuisiner]

Ik sluit me aan bij het laatste voorstel om eens een tandem te proberen, huur er bijvoorbeeld een.

Mijn ervaring, mijn vrouw was absoluut geen fietster en had nog nooit gekampeerd. Sinds haar 6e niet meer gefietst, toen ze op haar 32ste in Nederland kwam wonen is ze beetje begonnen met fietsen (naar de winkel, naar de stad e.d). Toen we enkele jaren later besloten om voor 8 maanden te gaan reizen hebben we vooraf een tandem gehuurd om eens te ervaren hoe ze dat vond. Gelukkig was ze meteen enthousiast en hebben we er een gekocht. Daarmee zijn we op reis geweest en dat is heel goed bevallen. Alhoewel er ook wel mindere momenten waren, maar c'est la vie. Op een tandem ben je altijd bij elkaar en soms vond ik het wel fijner om alleen te fietsen.

Of je zult veranderen op zo'n reis? Dat weet je achteraf pas, in het dagelijkse leven verandert ook alles, jezelf, je vriendin, jullie relatie, de wereld om jullie heen, etc. Misschien in een ander tempo dan wanneer je reist (alleen of met z'n tweeen)?

Succes met maken van een keuze, maar ga in ieder geval op reis!

[Yopie]

Zoals al eerder werd opgemerkt: het gaat hier niet om het wel of niet alleen fietsen maar er wordt gevraagd naar ervaringen van wat het alleen reizen met je doet.

Ik citeer de topicstarter:

Stel dat ik alleen ga fietsen, zes maanden lang de hele dag alleen maar aan mezelf hoeven te denken en met niemand rekening hoeven te houden. Dat doet wat met mij, geen twijfel over mogelijk. Hoe vergaat het me dan als ik weer terug kom in Nederland? Kan ik dan nog wel makkelijk mezelf aanpassen naar de wens van anderen? Kan ik water bij de wijn doen? Ben ik nog wel flexibel of probeer ik linksom of rechtsom mijn eigen wil op te leggen als iets niet naar mijn zin gaat? Ik vrees daar namelijk een beetje voor. Het kunnen maken van concessies en het besef dat je niet altijd alles kunt hebben vind ik een groot goed in relaties, op werk en in het algemeen. Het maakt het leven wat makkelijker voor jezelf en gezelliger. Je leeft eenmaal niet alleen in ons dichtbevolkt landje en je wilt dat je vriendin je nog steeds leuk vindt na 6 maanden. Het is namelijk een bijzonder mooi en tof meisje en daar kom ik graag voor terug.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.

Je gaat alleen op reis, met al je twijfels en hoopt er het beste van maar het zou ook fijn zijn als je van te voren je licht kon opsteken bij andere fietsers/reizigers. Logisch, toch?
Want je bent maanden weg geweest, hebt vele kilometers weggetrapt in vreemde landen met vreemde talen. Wind, regen en zon. En asfalt, grind en modder. Maandenlang primitief gekampeerd, gekookt op een brandertje en gepoept in de bosjes. Weinig aanspraak, alles zelf moeten beslissen en altijd, ALTIJD moeten doorzetten.
Hoe is het om dan weer terug te zijn in je oude leventje, je partner weer te zien, je werk weer op te pakken, in je auto te stappen enz.
En hoe is het voor de partner die achterblijft, voelt hij of zij zich in de steek gelaten of juist schuldig dat die niet mee wilt? Zijn er mensen die daardoor hun reis hebben afgebroken of daardoor zelfs niet aan de reis zijn begonnen, wordt je relatie er beter op of juist slechter? Wil je meteen weer weg en kan je dit wel maken tegenover je partner? Oftewel wat doet het met jezelf, als mens?

Ik kan mij ook heel goed voorstellen dat het samen maandenlang reizen en dan nog wel op een tandem (ik moet er niet aan denken, verschrikkelijk!) je relatie niet ten goede komt.

Groet Yopie

[AB]

Het leuke van reizen en een paar maand/weken primitief leven is bij terugkomst toch wel het blijvende besef dat we hier in NL ons toch wel met heel veel dingen bezig houden die niets met LEVEN te maken hebben.
Denk dat voor mijn pensioen (als dat tegen die tijd nog bestaat) mijn fiets een heel belangrijker item wordt dan de overwaarde van mijn huis .

Wat betreft je partner: die ga je na een paar maand reizen echt wel missen en dat besef is ook wat waard, mits je natuurlijk wel op reis gaat. Bovendien, als jij gelukkig wordt van reizen, dan kan zij daar ook alleen maar gelukkiger van worden, toch?

[doubletravel]

Ik kan mij ook heel goed voorstellen dat het samen maandenlang reizen en dan nog wel op een tandem (ik moet er niet aan denken, verschrikkelijk!) je relatie niet ten goede komt.

Dat bedoel ik dus. Voor ons is het juist dé uitgelezen manier van samen fietsen. sterker nog ik heb haar ten huwelijk gevraagd tijdens een tandem reis
Maar okay, als het topic is: doet 6mnd reizen wat met je. Is het antwoord per definitie: JA. Je maakt zoveel dingen mee die je thuis niet meemaakt, dat je zeker even moet wennen bij terugkomst. Dat gaat uiteindelijk wel weer 'over', maar mijn ervaring is dat als iemand vol van ervaringen zit en de ander niet (werk-/studeerleven gewoon is voortgekabbeld) dan is wat aanpassing nodig. Daarom veel contact, of nog beter samen op pad.
Maar bovenal: je weet pas wat het met jou doet als je het doet. We kunnen schrijven wat we willen, maar de N=1 is nooit gelijk aan het gemiddelde van al onze ervaringen...

[kaasmuis]

ja als zelf niet kan kiezen ben je niet rijp om lang van huis te gaan je moet zelf het gevoel hebben wat bij jouw past ga eerst korter er tussen uit
mij gevoel zeg maak nu altijd de verkeerde keus