Peru=puur.
Ik zal het proberen te omschrijven:
De mensen zijn hartelijk, je moet niet vreemd kijken als je in kleinere dorpjes uitgenodigd wordt
mee te eten of zelfs te overnachten, m.n. in de bergen. Met een beetje Spaans kom je een eind en vrijwel iedereen heeft overal een mening over. Altijd
behulpzaam.
De natuur is prachtig. Je hebt wat natuur betreft er woestijn, hooggebergte, en jungle (van west=kust naar oost=Amazonegebied). En het hoogst bevaarbare meer ter wereld is het
Titicaca-meer: het water kun je nog gewoon zo drinken, want niemand vervuilt het. De rieteilanden hebben ook hun charme en bijzonderheden.
De oorsprong van
's werelds langste én grootste rivier (de Amazone) ligt zo'n 100km ten noorden van Arequipa bij Nevado Mismi.
De
diepste canyon ter wereld (Colca canyon) ligt ten noordoosten van Arequipa.
Qua cultuur is er ook veel interessants te ontdekken. Zowel over de grandioze
Inca-beschavingen als de beschavingen daarvoor.
Hoe krijg je bijvoorbeeld water omhoog door een 10cm breed kanaaltje, zonder een pomp-systeem. Lokale experts zijn daar nu nóg niet over uit (
ruïne van Tipón bij Cusco).
Hoe krijg je zonder wielen grote stenen van duizenden kilo's verplaatst over kilometers afstand door berggebied ? Het antwoord is te vinden bij
Machu Picchu.
En waarom is de graftombe van
El Señor de Sipán bedolven onder het goud ? Bij Lambayeque (in de buurt van Chiclayo in het noorden) ligt het antwoord te wachten.
Dan heb je nog
de lijnen bij Nazca. Een Duitse onderzoekster/wetenschapster heeft er een levenstaak van gemaakt om er achter te komen wat die oude beschaving ertoe heeft gebracht deze figuren aan te brengen in de steenwoestijn aldaar. En wat deden ze met hun overledenen?
En wat te denken van
Iquitos? Een grote stad midden in de Amazone-jungle. Alleen bereikbaar door per boot ca. een week te varen vanaf Pucallpa (vorig jaar waren ontsnapte gedetineerden boten aan het overvallen), of per vliegtuig. Een gebied waar
medicijnmannen nog altijd een invloed hebben. In die regionen worden soms zelfs nog
'nieuwe' stammen ontdekt, waarvan het bestaan nog niet eerder bekend was. De Peruaanse overheid heeft zelfs een heuse functionaris die voor die stammen verantwoordelijk is.
De wegen zijn i.h.a. óf goed geasfalteerd, óf onverharde keienpaden. Langs de kust is het asfalt (Panamericana). Hoe kleiner de weggetjes in het hooggebergte, des te ruwer kan het wegdek zijn.
Uiteraard heeft het ook de
schaduwzijdes: terroristen in de Apurimac-vallei, die samenscholen met de drugshandelaren daar. Die overigens ook richting Tingo Maria actief zijn en in het grensgebied met Colombia.
Gelukkig heeft de regering recent aardig wat vliegtuigen e.d. op de kop getikt ter bestrijding van de drugshandel.
En over de Panamericana kun je tussen Chancay/Huaral en Chincha beter niet fietsen.
Kortom: te veel om op te noemen... 
Nicaragua (wat een bittere ellende na Costa Rica)
