Het was een legendarische tocht, zaterdag om 7:15 op de fiets door de onaangeroerde sneeuw richting het station. Dan een uurtje treinen waarbij zich langzaam een zwembad onder mijn fiets begon te vormen. Na een warme beker koffie op het station in Zwolle en een extra paar sokken aangetrokken te hebben zijn we dan met zijn 5'en op pad gegaan, al glibberend over de wegen en paden.
Al waren die wegen paden af en toe niet te herkennen door het dikke pak sneeuw. De GPS gaf aan dat er een pad was, in de verte stonden paaltjes, maar waar is het pad en waar is het gras? Daar was alleen proefondervindelijk uit te komen. Dankzij de geweldige hamburger super-extra-speciaal van Ricardo in Deventer (enorm aangeraden door zijn zus die ons de weg wees), hebben we het toch gehaald naar Hall.
Haringen de grond in krijgen ging niet al te makkelijk met die bevroren grond, maar het bleek dat cleats een prima plaatsvervanger voor een hamer of een steen waren. Na een heerlijke kop warme chocolademeld - met rum - was ik opgewarmd genoeg om de barre tocht naar het toiletgebouw te maken. Gelukkig waren de douches lekker warm en was het gebouw zelf ook verwarmd.
Na een enorm lange douchebeurt - ok, dan nog één keer op het knopje drukken - was ik net op tijd terug in de recreatieruimte voor het fondue, gevolgd door een heerlijke Sint- en Piettaart. Na een hilarisch Sinterklaasspel vol met schelle bellen en duplicate rijmen ben ik snel mijn koude bed ingekropen.
Gedurende de nacht ben ik er achter gekomen dat voor deze nachttemperatuur mijn slaapzak toch niet echt toerijkend was, maar door alle kleding die ik bij me had als extra dekens te gebruiken heb ik toch nog wat kunnen slapen. Gelukkig stond de volgende morgen de koffie al klaar, dus ik was snel weer warm. Het ontbijt werd gevolgd door een grote afwas, en toen was het alweer tijd om te gaan.
Ik had geen zin om nog een dag te glibberen over halfbevroren paadjes, dus ik ben linea recta via het mooie fietspad langs het Apeldoorns Kanaal naar Apeldoorn gefietst alwaar ik de trein terug naar Utrecht pakte. In Utrecht bleek gelukkig een speelgoedwinkel open waar ik nog snel cadeautjes kon kopen voor nog een Sinterklaasfeest, nu met mijn neefje van 2.
Rest mij nog om iedereen, maar vooral Suzanne en Patrick, te bedanken voor dit koude, glibberige, maar geweldige Sinterklaasweekend.
dus vandaar dat ik ze hier nog even neerzet. En wellicht ter inspiratie voor de Sinterklaastocht van 2011!