Hoi allen,
Wederom iedereen hartelijk bedankt voor de steun, adviezen, lieve woorden enz ...
Update !
Het gaat nu weer goed na een redelijke mentale inzinking, mede veroorzaakt door miscommunicatie.
Dit is gebeurd :
Ik zou, met een slag om de arm, afgelopen donderdag een duo operatie gehad hebben.
Dat zou betekend hebben de eerste en laatste operatie, te mooi om waar te zijn !!!
De slag om de arm was dat de chirurg had gezegd dat hij de definitieve beslissing zou nemen tijdens het openmaken van de wond en door een monstertje te nemen of echt alle bacterien weg waren.
Spannend dus !!!
Nu wordt ik wakker uit narcose op de OR tafel en de anethesist zegt me in zijn gebrekkige engels : Bad news. We loose your ankle.
Boom in my head ...
Ik hoorde hem ook nog iets zeggen over 6 months ...
Marco, ik werd gek.
Kort daarna kwam mijn zusje bij me en ik vertelde het.
Ze ging meteen op jacht naar een doctor voor uitleg en kreeg idd een van de chirurgen aan de telefoon die haar meteen uitlegde dat ik niet mijn enkel verlies maar de beweging in mijn enkel.
Wel een stukkie anders he !
De volgende dag zou hij langskomen om alles verder, in goed engels, uit te leggen.
Door die paardelul van een anethesist was ik het ineens zo zat hier !
Oh de artsen en alles is topklasse hoor dat is het niet maar steeds weer dat taalprobleem is killing me.En andere kleine dingetjes.
Dus ik wilde vanaf toen nog maar een ding : terug naar Holland.
De volgende dag kwam de traumatoloog langs die perfect engels spreekt en zeer tof is en mijn zusje en ik hebben aan hem de situatie uitgelegd dat ik het hier niet langer trek en dat ik naar Holland wilde. Of dat wat hun betreft, medisch gezien, mogelijk was. Na wat heen en weer gepraat zagen ze de noodzaak ook wel in, ik zat er zo doorheen ... en gaven groen licht
De Unive ( reisverz ) zag geen medische noodzaak dus zei nee.
Balletje terug bij de DSW ( mijn ziektekostenverz ) en die zouden as maandagochtend een beleg hebben met doctors om te kijken of mijn psychishe noodzaak kan gelden als medische noodzaak.
Duimen dus !!!!
Verder kwam die mega aardige traumatoloog gisteren, zaterdag nog even langs ( in zijn golfkleren ) en hebben mijn zusje en ik nog vele vragen kunnen stellen waarvan de belangrijkste wel was welk effect een vastzittende enkel op mijn beweging zou hebben.
Wel een beetje zei hij maar je gaat het compenseren met je andere been, heup.
Ook zei hij dat hij iemand kende met een soortgelijke kwetsuur en die man voetbalde weer !
Oke, mischien geen Feyenoord niveau maar wel erg fijn om te horen !
Een andere belangrijke vraag voor mij ( voor als ik toch hier moet blijven ) is een indicatie hoe lang het nog zou kunnen duren : 4 tot 8 weken.
Het is allemaal iets gecompliceerder geworden omdat ze ook een bacterie in een stukje bot hebben gevonden als ik het goed heb begrepen,en ze dat stukje bot ertussen uit moeten zagen.
Verder krijg ik op 3 plaatsten mijn knie die ik die nacht helemaal verrot heb gekropen over het zand en de stenen, rotsen ) en nog op twee andere plaasten kunstweefsel en moet er geloof ik ook nog wat ander weefsel getransplanteerd worden.
Plaat RVS ijzer om het bot, schroeven erdoor, wonden dichtmaken en dat zou het moeten zijn.
Dus zonder complicaties een week of 4 tot 8.
Zoals gezegd hebben we een beste dip gehad maar dankzij mijn zusje, die gisteravond heerlijk voor me gekookt had, bloemkool, aardappelen en een gehaktbal
ook daar weer uit gekomen dus ik zie idd weer licht aan de horizon.
Of dat nu de Hollandse horizon gaat worden of voorlopig toch de chileense horen we maandagochtend en laat ik wel weten.
Ik lig nu op een prachtige prive-kamer met een mooi schilderij met een bijna Hollands landschap, een televisie met veel Engelstalige zenders, en... een vaste telefoon! Hierbij mijn telefoonnummer: 0056 226 853415.
Dit nr zet ik er maar bij omdat een paar mensen mij dit hebben gevraagd dus jullie moeten je niet verplicht voelen om te bellen.
Groetjes Lars
Gewelding dat Nanette er nu is/komt. Nogmaals heel veel sterkte kracht en neem je rust om te herstellen. Groetjes Ellen en Eric
!
