Carl schreef: Een schild natuurlijk! Nog twee horens op je helm, en dan ben je helemaal compleet. Wel je
baard laten staan, Yopie...
Een schild, wat moet je daar nou mee?? Dacht zelf aan een supergroot chocolade paasei die eerlijk in tweeën was gedeeld, daar heb je tenminste wat aan.
En als ik win zal ik een nepbaard opplakken! Wordt dan wel moeilijk zien wie er onder al dat haar zit want die haardos van mij groeit altijd alle kanten op, zal wrs op een blonde trol lijken.
alma schreef:Mooie plannen, Yopie. Hoop dat je een teamgenoot vindt, zodat je mee kan doen. Zal vast wel weer een hoop mooie verhalen opleveren.
Dankjewel Alma. Is dat trouwens ook niet wat voor jou, meedoen aan een gestoorde mtb-race? Je hebt een superbike, kunt geweldig fietsen en je bent een soort van gek dus je hebt alle ingredienten.
Wat betreft het gewicht. Soms werkt het nog veel sterker door dan lineair. Als het namelijk boven een bepaalde grens komt, kan het zijn dat je je fiets op lange steile hellingen simpelweg niet meer naar boven gesleept krijgt, en dan kom je dus stil te staan. Die ene kilo kan dus het verschil maken tussen nog net wel vooruit komen en niet meer.
Dat heb ik zelf gelukkig nog nooit gehad. Nou ja, niet helemaal waar want heb vaak op hele steile berghellingen stilgestaan: een paar meter tillen, duwen, klauteren over grote rotsblokken heen, dan hijgend en blazend met de remmen dichtgeknepen stilstaan, dan weer een paar meter tillen, klauteren .. en ga zo maar door. Dat is pas echt kruipend omhoog
en van het uitzicht genieten is er op dat moment ook niet bij. Maar als je eenmaal boven bent of op een soort hoogvlakte staat voel je je geweldig sterk en supertrots dat je daar met je fiets staat. En elke slok koffie of stukje chocola smaakt dan verdomd lekker! Plus de mooiste kampeerplekken die je maar kunt wensen: bergen, woest landschap, stromende rivieren, de machtige koningsarend die boven je zweeft .. en zover je kunt kijken geen menselijk ingrijpen te zien. Prachtig vind ik dat, elk zweetdruppeltje en blauwe plek driedubbel waard.
Eind deze week ga ik weer het zweedse gebergte in, bepakt met oa een packraft. Wordt een dikke maand fietsen, bikeraften, duwen, klimmen, afzien en höpelijk veel genieten. De packraft gaat na een week met de post terug want die weegt 3.2kg en met ook nog een peddel en zwemvestje is dat wel erg veel bagage. Weet nog niet goed hoe alles mee moet. Heb vandaag met de tweedelige peddel aan de rugzak een stukje gefietst maar dat was niet echt een succes, bij het afstappen bleven ze vaak aan 't zadel hangen. Ben bang dat 't met een zadeltas alleen maar erger wordt, dus moet nog iets slims verzinnen .. Er moet ook nog een dikke week aan voedsel/brandstof mee en tis een gebied waar niemand woont, geen paden zijn en waar het al kan vriezen dus wil eigenlijk 3 setjes kleding mee, kan nu geen natte foutjes maken dus wordt wrs veel bagage, mss wel teveel.
Maarrr gelukkig is er nooit een tekort aan drinkwater in Lapland!
Daarna wil ik op de fiets höger het gebergte door, met oa een fles whiskey en het potje as van een geweldige vriend in de rugzak. Wordt nog een hele tocht om de juiste plek te vinden om hem uit te strooien en ook zeker een verdrietig afscheid maar ook zeker een mooi passend vaarwel. Had begin van het jaar niet verwacht dat ik het zou kunnen maar het voelt nu goed. Zal nog wel af en toe flink op de pedalen stampen en het afzien expres opzoeken zodat het verdriet minder aanvoelt maar dat hoort blijkbaar bij mij.
Wil alleen graag bij het as uitstrooien een klein kampvuurtje maken, wat lekkers grillen en Johnny Cash horen zingen want dat hoort bij het afscheid nemen. Heb alleen geen flauw idee hoe je een vuurtje maakt boven de boomgrens (houtjes meenemen is echt geen optie) en hopelijk zit er nog genoeg stroom in de smartphone voor Johnny Cash en is er ook nog wat voedsel om te grillen. Maar anders is er altijd nog de fles whiskey die me warm maakt en ga ik zelf maar zingen.
Verder gaat helaas drie/vier weken aan voedsel meenemen niet lukken dus moet ergens de bewoonde wereld weer in en ik stuur daar nu ook al een paar nieuwe drybags heen want mijn ervaring is dat ze op dit soort tochten niet lang overleven.
Mocht er nog iemand tips of ideeën hebben, over bikeraften, peddels op je fiets, voedsel of over de as van een dierbare uitstrooien, verdriet, dronken worden of wat dan ook .. graag!
