Additionally, paste this code immediately after the opening tag: acclimatiseren voor een pas van > 4500 m ? - Forum Wereldfietser

acclimatiseren voor een pas van > 4500 m ?

Medefietsreizigers,

Hoe doen jullie dat ?
Als je van zeeniveau een hele hoge pas wilt beklimmen van boven de 4500 m.

Doe je dat in 1 dag ?

Of fiets je de eerste dag tot zeg 2500 m, slapen en de volgende dag de rest ?

Of, en dat was mijn eerste ( ondertussen achterhaalde ) gedachte, fiets je wederom tot zeg 2500 m en ga je op die plek 2 dagen acclimatiseren om vervolgens de rest te doen ?

Eigenlijk best een rare vraag voor een redelijk doorgewinterde wereldfietser die in Tibet over de 5000 meter heeft gefietst maar dat was op een starthoogte van rond de 4000 meter en volledig geacclimatiseerd.
En een eerdere poging in Peru om vanaf Nazca naar Cuzco over de Andes te fietsen strandde destijds vanwege hoogstwaarschijnlijk hoogteziekte.

Ik had deze vraag ergens in Argentinie willen stellen vlak voor Paso del aqua negra maar doe het nu vanuit het ook mooie en witte nederland :?
Het lijkt me niet verstandig om dat in 1 dag te doen, voor zover dat al mogelijk is...

Meestal gaat het gewoon geleidelijk, dan maak ik me op de fiets niet zoveel zorgen. Je doet er langer over, dus acclimatiseer je ook in een rustig tempo. Ik heb gewoon 1 regel: luister naar je lichaam!
Het ligt er ook aan waar je die dag slaapt. Bovenop de pas lijkt me dan niet zo verstandig.
Het verschilt ook erg van persoon tot persoon of je last van hoogteziekte krijgt. In Amerika sliepen we vorig jaar op dag 2 al op ruim 2500m en dat was m'n broer niet goed bevallen. De volgende dagen kreeg hij last van hoogteziekte toen we een pas van >3000m over moesten. Gelukkig daalden we ook weer af dus toen ging het weer wat beter.
Dat van in 1 dag zo'n pas over was ook niet echt serieus.

Wat wel serieus is is het volgende : Je start op dag 1 in plaatsje A wat op 750 meter ligt. De top van de te berijden pas ligt op 75 km afstand en op 4770 meter.

Hoe pakt men dit aan ?
Hoi Lars,

Als het maar één pas is en je kan daarna afdalen naar een lager hoogte moet het geen ramp zijn om de pas in 2 dagen te doen (ergens op de helft slapen). Voor de meeste mensen krijg je last van de hoogte na 3-4 dagen, dus als je voor die tijd weer beneden ben is er niks aan de hand.

Ik had op vrij laag hoogte al last van de hoogte maar wel na 4 dagen (8 uur per dag) fietsen. Maar als vermeld door tovenaar voor iedereen is het persoonlijk.

Ik zeg gewoon doen. Als het erg lastig wordt kan je altijd je duim omhoog steken.
Shane schreef:Voor de meeste mensen krijg je last van de hoogte na 3-4 dagen, dus als je voor die tijd weer beneden ben is er niks aan de hand.
Dat maakt het dilemma nog groter: doorfietsen om er in 3 dagen over te zijn of op 2000 en 3500 meter een rustdag houden om er 5 dagen over te doen?
Leon
Ik ben ook geen arts, maar als je het in 3 dagen zo opbouwt (hoogte van je slaapplek): 750m-2000m-3500m dan lijkt me dat te snel gaan, tenzij je die week daarvoor al op hoogte bent geweest.
Als je sterk genoeg bent zou ik proberen het in 2 dagen te doen: eerst van 750m naar pakweg 2500m en vervolgens in één keer naar de 4700m-pas waarna je kan afdalen om weer lager te slapen. Die tweede dag is loodzwaar en dus cruciaal. Wat doe je als je denkt het niet te halen, heb je een alternatief?
Hier in grafiekvorm nog een voorbeeld hoe het niet moet op onze tocht in Utah vorig jaar ;-)

Dag 1: Vanuit NL meteen op 750m hoogte gestart en op 2500m gekampeerd:
Afbeelding

Dag 2 weer iets afgedaald:
Afbeelding

En op dag 3 ging het bijna mis: :cry:
Afbeelding

Maar nogmaals hoogteziekte verschilt van persoon tot persoon. Je kan er ook helemaal geen last van hebben.
Beste Lars,

Misschien hier even kijken http://www.hoogteziekte.info/
Hoi,

Ik denk dat ik me het meest bij Jim aansluit, de eerste dag slapen op zeg 2500 m en de tweede dag over de top en lager slapen.
Al lijkt het me best pittig van 2500 naar 4700 meter maar wel een leuke uitdaging natuurlijk !

Nog andere suggesties ?
lars de wit schreef:Al lijkt het me best pittig van 2500 naar 4700 meter maar wel een leuke uitdaging natuurlijk !
2200 meter stijgen in een dag is voor mij erg veel maar jij kunt dat. Heb je er rekening meer gehouden dat dat op zulke hoogte zwaarder is?
Groet,
Leon
Leon schreef:
lars de wit schreef:Al lijkt het me best pittig van 2500 naar 4700 meter maar wel een leuke uitdaging natuurlijk !
2200 meter stijgen in een dag is voor mij erg veel maar jij kunt dat. Heb je er rekening meer gehouden dat dat op zulke hoogte zwaarder is?
Mee eens. Het lijkt me handig om plan B in één van je 7 fietstassen paraat te hebben, want haal je het niet dan strand je op pakweg een hoogte van 3500-4000m; daar zou ik daar niet mijn kampement willen opslaan.
Ook mee eens. Soms zit je gewoon lekker in je vel en schiet je omhoog, soms heb je gewoon last van de hoogte. Ik zou rekening houden met 2 nachten:

2500 meter
3500 meter
pas over en slapen op 3500 meter...

We zijn ooit de Paso Agua Negra zo over gegaan: ik meen slapen op 3000 meter, slapen op 4000 meter, volgende dag de pas over 4774 meter geloof ik en weer slapen op 4000 meter.

Wegdek ik slecht, hoogte speelt mee.. bovendien kwam het qua watervoorziening zo ook heel erg goed uit. Bij elke overnachting liep er een klein beekje en dat was toch wel heel erg handig!
Hoi,

Ik heb eerder, in Tibet, al eens geslapen op 4300 meter hoogte. Ging prima, mede omdat ik toen al meer dan een week boven de 4000 meter zat, helemaal geacclimatiseerd dus.
Ik ging toen een pas over van 5150 meter en vanaf de 4700 meter ging het idd aanmerkelijk zwaarder, soms stopte ik al na 200 meter fietsen om weer op adem te komen :)

Ik denk dat plan B acclimatiseer problemen kan gaan geven, hadden jullie daar, El en El, geen problemen mee ???
Lars, de hoogste pas die we over zijn gegaan, was de Taglang La in India. Iets van 5300 meter als ik het goed heb?

We hebben destijds voor de pas overnacht op ik denk iets van 4700 of 4800 meter en dan na de pas weer iets op 4200 meter denk ik. De laatste paar honderd meter voor de pas gingen (bij mij) vreselijk langzaam! Inderdaad moest ik soms om de 200 meter stoppen om op adem te komen!! Daarom was het niet mogelijk om qua tijd de pas in 1x over te gaan, we gingen (door mij) gewoon te langzaam.

Slapen op die hoogte vond ik ook niet echt mijn allerbeste overnachting te noemen! ;) Ik weet niet of ik het zo juist omschrijf, maar dit is wat ik weet: op het moment dat je in slaap valt, slaat je hart even een slagje over. Dat is normaal geen probleem, alleen op hoogte merk je dat dus wel. Dus in slaap 'vallen' is al een hele uitdaging! ;)

Maar ach, we hebben het gehaald, fietsend ook nog... alleen gewoon langzamer dan normaal. Nahja, lekker belangrijk denk ik dan. :)
Ik zou gewoon rond de 1200 hoogtemeters per dag stijgen. Dan acclimatiseer je veel beter. Slapen kan op iedere hoogte. Houdt dan wel rekening met kou. Op 4800m hoogte was ik wel erg blij m'n -18ºC slaapzak dicht te kunnen snoeren. Op grotere hoogte is namelijk de luchtdruk lager en zal warmte ook makkelijker de slaapzak verlaten.

Dit alles werkte bij mij in Peru van Casma naar Huaraz: 100km omhoog fietsen en 30km naar beneden. Frank van Rijn heeft dat traject andersom gefietst... :roll:
Hoi Lars

Toen wij begin dit jaar Aqua Negra over zouden gaan. Kregen we een artikel toegezonden door mijn ouders (beide huisarts) over hoogte ziekte. Hierin werd een aantal casus besproken van toeristen die het loodje legden door hoogteziekte. Wij hebben toen besloten om ons aan het advies te houden dat gegeven werd. Aqua Negra was de eerste hoge pas op onze reis door Zuid-Amerika dus we waren echt nog niks gewend. Alleen Libertadores (3200) tussen Mendoza en Santiago.
Het advies luidde: boven de 2500 tot 3000 meter per dag niet hoger te slapen dan 300 tot 500m hoger dan de vorige nacht. Hoeveel je overdag klimt maakt niet uit, zolang je 'snachts dus niet veel hoger ligt dan de nacht ervoor. Wij zijn van 800 naar 2500, naar 3000, naar 3600, naar 4000 geklommen. Op 4000 merkten we zeker de hoogte wel. De volgende dag over de 4700m en afgedaald tot ong 3200.
Dit hebben we beide goed doorstaan.
De passen hierna (sico) en Bolivia merkten we duidelijk dat we aan de hoogte gingen wennen. Hier hebben we ons dan ook niet meer gehouden aan dit strakke maar veilige schema.

Groet
Joris
www.buurma.nl