Trektocht door Costa Rica

[lauke]

Vandaag de dag waar we al maanden naar toe leven. Vanavond vertrekt ons vliegtuig van Frankfurt naar San Jose. We hebben alles twee keer in ons handen gehad om zo min mogelijk mee te nemen. We gaan op z'n Jim's door Costa Rica fietsen.
Alleen de vliegreis hebben we geboekt. Daarnaast hebben we op de kaart ingekleurd wat de interessante plekken zijn onderweg. Voor de Garmin heb ik een aantal kaarten gevonden die het gebied dekken. Die heb ik er allemaal in gezet en vanaf hier lijkt dat te werken.
Terwijl een aantal andere wereldfietsers vastvriezen aan een paal in Ulvenhout trekken wij de korte fietsbroek aan, zweethempje erbij en trappen.

[Eric op de Fiets]

Op de kaart van International Travel Maps staat accomodatie met een H teken aangegeven bij iedere plaats. Mijn ervaring is dat die info juist is. (beter dan de Vlieg en Fiets info).
Voor Foto's http://www.ericopdefiets.nl/2008CostaRica/index.html
Veel plezier!

[lauke]

De vliegreis is inmiddels achter de rug. Het is toch iedere keer weer spannend als je bij de lopende band op het vliegveld staat te wachten. Alles is gelukkig heel aangekomen. We zijn voor de eerste twee dagen neergestreken bij Alfred Terstegen, een Nederlander die al drie jaar in de buurt van het vliegveld van San Jose woont. Dat is heerlijk om te wennen. Alfred heeft een huis met een geweldig uitzicht en een grote koibrietuin. In die tuin staat onze tent voor een paar dagen.
Het is hier 28 graden in de schaduw. De zon brand genadeloos op ons witte wintervel. Smeren met factor 30.
Van Alfred hebben we wat tips gekregen om hier in de buurt te gaan bekijken, natuurlijk op de fiets. Morgen gaat de rondreis door Costa Rica beginnen.

[bert sitters]

Ha die Hetty en Lauke,

Hoe smaakt de casado con cebollas bij een soda langs de weg? Slechts 28 graden, maar dat komt dat jullie op zo'n 1000 meter hoogte zitten. Wacht maar tot jullie afdalen naar de Stille Oceaan. Dan voelen jullie echt de warme deken om jullie heen komen.
Zijn jullie al uit het stratensysteem met even en oneven genummerde avenidas en calles?

Houdoe!!!!

[Hennieta]

Hoi Laurant en Hetty,

Veel fietsplezier op Costa Rica!

groetjes,
Hennieta

[bompa]

Dag Lauran en Hetty,
Wij hebben al gelezen dat het ginder 28gr is en wij zitten hier te bevriezen.
Het zal nog niet beter worden hier, want volgens de weerman, morgen en dinsdag van min 8 tot min 15.
Jullie zijn toch wel gelukzakken he.
Wij waren niet bij de koulijders in Ulvenhout, maar toch hebben we hier kou hoor. Maak er een fantastische fietstocht van en laat af en toe eens iets van jullie horen he. Groetjes van Hein en Maria

[Eric op de Fiets]

Hoi Lauran en Hetty,
Ik heb het routeboekje ontvangen. Bedankt.
Heel veel plezier en de warmte went wel. Goed smeren, veel drinken en niet te veel uittrekken!
Groet, Eric

[johntelleman]

Hoi Lauran en Hetty,

Veel fietsplezier in Costa Rica!!!!

Groeten,

John.

[Hetty Willemsen]

Beste mensen,

We zijn richting Poas vulkaan gefietst. Onderweg nog een hele mooie koffieplantage bezocht. Hier laten ze het hele proces zien van koffieboon planten tot en met het zetten van koffie. Komt nog heel wat bij kijken.

Het was een zware klim, 1100 meter klimmen in een keer omhoog! We zijn niet helemaal naar de Poas omhooggefietst, want het was erg bewolkt, en dan zie je toch niets. We hebben geslapen bij wederom een Nederlander, waar we toevallig via een Zwitser terecht kwamen. Vandaar zijn we een dag naar de watervaltuinen bij La Paz geweest. Deze waren echt super.
Het is een stuk Tropisch REGEN Woud, en het deed zijn naam eer aan. Er valt daar 4 meter water per jaar, dus het is niet gek dat je daar nat regent.
Het park laat alles in het klein zien wat Costa Rica op die plaats te bieden heeft. Vogels, Slangen, Apen, Planten, Kikkers en veel natuurschoon. Maar daar heb je veel gelegenheid om op je gemak hele mooie foto´s te maken.Zeker de Colibrietuin was echt geweldig. Maar ook om een wandeling te maken door het Tropisch regenwoud gedeelte. Dit was een extra optie, en we zijn die paar uur echt helemaal niemand tegen gekomen. Veel water, en alle planten die daarin groeien, veel epifieten in de bomen en natuurlijk mossen in alle soorten. Heel veel planten die wij thuis in een potje koesteren en af en toe een bruin blaadje weghalen, snoeien ze hier met de kettingzaag.

Vandaar zijn we vandaag richting het Arenal meer gefietst en nu zijn we in Fortuna. Het is hier knalheet met zeer regelmatig een tropische bui. Het was een mooie tocht, 1600 meter zakken en ondanks dat nog 700 meter geklommen. Het terrein is dus goed bergachtig! Vandaag veel landbouw, veeteelt en fuitteelt gezien.

[lauke]

Vandaag dachten we een vlakke etappe te hebben langs het meer van Aranal. Meren zijn immers plat. Mooi niet dus. We zijn van Fortuna naar Aranal gefietst, Twee plaatsjes die ten opzichte van elkaar 250 meter in hoogte verschillen. De garmin geeft aan dat deze tocht met alle hoogteverschillen toch nog 750 meter klimmen is. Als je dat niet wil moet je naar Denemarken op vakantie gaan.

Vandaag weer veel natuurschoon gezien. Veel plekken zijn zo bergachtig dat je er met goed fatsoen niets anders mee kunt dan "natuurpark" verklaren. De bomen groeien tientallen meters hoog en er is veel onderbegroeiing van allerlei heesters. Het stikt hier van de vogels en de vlinders en een paar keer hebben we een soort apen gezien met een bizonder lange neus. We hebben de weg ten noorden van het Aranalmeer gereden. Van Fortuna tot de Aranalvulkaan is die druk vanwege alle toeristen die op vele manieren die vulkaan gaan bezoeken. Te paard, met busjes en later een stukje te voet, met een quad enz. Verder hadden we de weg zo ongeveer voor ons zelf, een prachtige weg. Fieters hebben we hier niet gezien. Hoe zou dat nu toch komen. We hebben bij een restaurant wel een Zwitsers stel gesproken die zowaar wisten wat een Rohloffnaaf was. De Tico's begrijpen over het algemeen niet hoe wij "zonder versnellingen" de berg op komen, nog wel met bepakking. We moeten wel heel erg sterk zijn. We laten ze meestal maar in de waan.
Een pittigge fietsdag maar toch echt een aanrader voor iedereen die op zoek is naar de mooiste plekjes op deze aardkloot.

Tico's heten trouwens Tico's omdat ze voor alles verkleinwoorden gebruiken. momenTICO is het meest favoriet als je "eventjes" moet wachten. Soms duurt dat langer dan ons geduld groot is.

[Benwilmo]

Ha Broeder en wederhelft,
Jullie hebben het goed voor elkaar daar zo te lezen.
Veel succes tijdens jullie vakantie daar.
Geniet ervan, vooral van het weer, wij kunnen hier de schaatsen onderbinden hier in het brabantsche land.
We zullen af en toe wel even op dit forum kijken wat jullie plaatsen
Ook de groeten van Marleen, Mike en Didi

[bert sitters]

Vandaag dachten we een vlakke etappe te hebben langs het meer van Aranal. Meren zijn immers plat. Mooi niet dus. We zijn van Fortuna naar Aranal gefietst, Twee plaatsjes die ten opzichte van elkaar 250 meter in hoogte verschillen. De garmin geeft aan dat deze tocht met alle hoogteverschillen toch nog 750 meter klimmen is. Als je dat niet wil moet je naar Denemarken op vakantie gaan.

Vandaag weer veel natuurschoon gezien. Veel plekken zijn zo bergachtig dat je er met goed fatsoen niets anders mee kunt dan "natuurpark" verklaren. De bomen groeien tientallen meters hoog en er is veel onderbegroeiing van allerlei heesters. Het stikt hier van de vogels en de vlinders en een paar keer hebben we een soort apen gezien met een bizonder lange neus. We hebben de weg ten noorden van het Aranalmeer gereden. Van Fortuna tot de Aranalvulkaan is die druk vanwege alle toeristen die op vele manieren die vulkaan gaan bezoeken. Te paard, met busjes en later een stukje te voet, met een quad enz. Verder hadden we de weg zo ongeveer voor ons zelf, een prachtige weg. Fieters hebben we hier niet gezien. Hoe zou dat nu toch komen. We hebben bij een restaurant wel een Zwitsers stel gesproken die zowaar wisten wat een Rohloffnaaf was. De Tico's begrijpen over het algemeen niet hoe wij "zonder versnellingen" de berg op komen, nog wel met bepakking. We moeten wel heel erg sterk zijn. We laten ze meestal maar in de waan.
Een pittigge fietsdag maar toch echt een aanrader voor iedereen die op zoek is naar de mooiste plekjes op deze aardkloot.

Tico's heten trouwens Tico's omdat ze voor alles verkleinwoorden gebruiken. momenTICO is het meest favoriet als je "eventjes" moet wachten. Soms duurt dat langer dan ons geduld groot is.

Hoi Hetty en Lauke,

Gaat er binnenkort een extra vlucht van San Jose naar Oudenbosch international airport om al die Ticos uit te leggen hoe een Rohloff-naaf werkt.
Gaan jullie ook nog naar Nicaragua, want daar hebben ze Nicas.
Overigens een wereld van verschil: Costa Rica en Nicaragua!

Houdoe!

[corina]

Beste Lauran en Hetty, zat net jullie berichten te lezen op de site toen Paul uit de kamer riep: aardbeving met een kracht van 7 op de schaal van richter in Costa Rica! Dat kwam hier op het nieuws. Dus toch maar even geregistreerd en aangemeld om te kunnen reageren. Alles met jullie okee? Dan lig je wel even te schudden lijkt me.....? Hopelijk kunnen jullie je vakantie voortzetten....
Hier alles okee, lekker koud veel schaatsplezier. vannacht vroor het -10. Dat is de koudste nacht hier geweest. In Nederland op sominge plaatsen -20. Het is nu een prachtige dag met stralend vriezend winterweer en de natuur is weer zo mooi wit aan gevroren als net voor kerst in 2007. Alleen nu dooit het niet! Wij genieten hier, hopelijk kunnen jullie ondanks de hevige beving ook nog genieten daar in de tropische warmte. gr. corina.

[eindgebruiker]

SAN JOSE/DEN HAAG - Bij een aardbeving in Costa Rica zijn donderdag zeker vijf mensen om het leven gekomen. Volgens mediaberichten raakten meer dan driehonderd mensen gewond.

Een aantal mensen wordt vermist, meer dan duizend Costa-Ricanen zijn van de buitenwereld afgesloten. Als gevolg van de aardbeving zitten tweehonderd toeristen die een uitstapje naar de La Paz-watervallen maakten, vast. Onder hen is een groep Nederlanders, bevestigde het ministerie van Buitenlandse Zaken in Den Haag vrijdag. Volgens een woordvoerder is er geen acuut gevaar voor de Nederlanders. Ze verkeren in goede gezondheid en hebben een ervaren reisleider.
(http://www.volkskrant.nl/buitenland/article1118599.ece)

Het centrum van de aardbeving, met een kracht van 6,1, was in de buurt van de Poas-vulkaan, waar Hetty en Lauran een paar dagen geleden waren:
http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/7819094.stm

Hoe zou dat zijn, een aardbeving op de fiets?

[lauke]

Op 8-1 gaat de tocht verder van Arenal via San Rafael naar Upala. De weg blijkt een keienpad te zijn. Boven in de wolken regent het, het is er mistig, het keienpad is steil en glad. Zo kan het ook, zouden ze bij de SNS-bank zeggen. Het is hier erg rustig, soms een motorfiets en toch komen we een keer een lijnbus tegen. Het afdalen gaat zo mogelijk nog moeizamer dan het klimmen. We stoppen regelmatig vanwege de kramp in de vingers van het remmen. Maar het uitzicht dat we op sommige plaatsen toch nog hebben is het dubbel en dwars waard. Het is hier zo vochtig dat de Vlijtige Liesjes in de bomen groeien.

Tussen San Rafael en Upala ligt een drukke asfaltweg. Hier zijn enorme Ananasvelden. De Ananasen worden met vrachtwagens afgevoerd.

We overnachten in een Cabinas aan het dorpsplein in Upala. Op dat plein staan een 20-tal lage bomen met een volle kruin. Hier strijken tegen zonsondergang wel 1000 zwarte vogels neer. Een soort merels met een lange staart. Ongeveel een uur lang vechten ze om de beste plekjes in de bomen. De politie rukt uit om een misdadiger op te pakken maar de sirene komt niet boven het geluid van de vogels uit.
's Morgens hebben de vogels een soortgelijk ritueel, 1-2 uurtje ruzie maken en dan op pad. Net als wij.

[lauke]

Van Upala rijden we op 9-1 een paar kilometer verhard naar Rosario. Vandaar gaat de tocht weer over een keienpad verder. De weg is hier wel veel beter dan gisteren.

Als we op een bankje wat eten komt er een oud vrouwtje naar ons toe. We praten in gebrekkig Spaans en na verloop van tijd zet ze koffie voor ons. Haar dochter wordt opgetrommeld want die spreekt Engels. Zij verteld dat er gisteren een aardbeving is geweest in Vara Blanca, çs middags om een uur of een. Klaarblijkelijk waren wij toen onderweg van Arenal naar San Rafael. Zo'n 50 kilometer van het epicentrum van de aardbeving. We hebben er niets van gemerkt en horen er nu pas van. We gaan er daarom vanuit dat het allemaal wel mee zal vallen.

Als we de vulkaan de Miravalles passeren zien we een bord met een verwijzing naar een biologisch onderzoek station. We besluiten daar naar toe te gaan voor meer informatie over de aardbeving en misschien te overnachten. Het station blijkt te zijn ontmanteld en is verkocht. We mogen er toch overnachten. Er is en TV en als we de berichten over de aardbeving zien moeten we toch even slikken. Daar in Vara Blanca sliepen we 2 nachten. Nog maar 3 dagen geleden.
Nu we dit schrijven is het inmiddels 10-1 en de eerste gelegenheid een bericht af te geven dat met ons alles ok is.

[Hetty Willemsen]

We hebben gisteren een rustdag gehad op het werkelik unieke plekje bij dat in onbruik geraakte onderzoekstation. Het was een buitenhuis van een welgestelde Tico familie en ze vonden het heerlijk om ons wat Spaans bij te brengen en in de watten te leggen. We mochten meeeten, lekker rijst met bonen als ontbijt, dat is hiet de gewoonte. ´s Middags soep, heerlijke boullion met hele stukken groente erin, is hier ook de gewoonte. ´s Avonds weer rijst met bonen en dan de groenten zo fijn gesneden dat je ze niet ziet.
Maar alles is lekker, dus geen probleem. We hebben een wandeling gemaakt met de schoonzoon van die mensen, we hebben vulkanische activiteiten van de Miravalles vulkaan gezien, lekker warme modder, en allerlei pruttelpoeltjes en natuurlijk de bekende zwavellucht. Verder hebben we een lange wandeling door de bossen rond de krater gemaakt. We hebben een woudreus gezien, echt een ongelofelijk grote boom. Ook een paar leguanen, veel vogels en heel veel vlinders. Waar we sliepen zaten veel witkopapen en bongo´s. Die maakten snachts echt een heleboel lawaai.

Daar vanochtend weer vertrokken. We wilden door de bergen over een paarse weg, dus niet eens de kleinste weg van de kaart, naar Currabande, waar een kamping zou zijn die ik thuis op internet gevonden had. Het begin van het pad was een nieuwe grindweg, nog erg glad maar wel te doen. Maar we hebben onszelf vandaaag wel 6 keer verwonderd dat de weg nog slechter kon worden. Op het laatst liep de weg dood in een rivier. Zo te zien was daar ooit een aardbeving geweest want heel de weg was ingestort. Dat werd dus omdraien. Waren we 7 uur later weer terug op de plek van vertrek. Toen de hoofdweg maar gevolgd, ook niet druk en alleen maar naar beneden. Soms zit het mee! We zitten nu in een dorpje bij de oude hoofdstad Liberia. Net heerlijk gegeten, en we hebben een mooie kamer, dus we zullen wel slapen ondanks dat het nu nog 30 graden is. Morgen weer verder.

Iedereen is hier erg onder de indruk van de aardbeving. ´S avonds volgen wij het nieuws op TV als we kunnen. Er is erg veel menselijk leed omdat de families hier erg dicht bij elkaar wonen, en in het getroffen gebied dus hele families getroffen zijn.

[jimvandenberg]

Hoi Lauran en Hetty,

Dat is echt smullen hoor, die verhalen van jullie.
Ik heb je nog een PB'tje gestuurd.

jim

[lauke]

De laatste 2 nachten hebben we op de eerste camping gestaan die we in Costa Rica zijn tegengekomen. Deze camping wordt gerund door Gerard en Ingrid van Vuuren. (Hollanders zeker he) We hadden deze camping in Nederland al op internet gevonden en op de kaart ingetekend. Hij ligt mooi, in de buurt van Liberia, op de helling naar een oude vulkaan en een nationaal park "Guanacaste" in het dorpje Curubande.
Een heerlijk plekje waar we een paar dagen in de watten zijn gelegd door Gerard en Ingrid.

Gisteren hebben we het nationale park bezocht. Daar hebben we stevige wandeling gemaakt door het park. Dat park heeft van alles te bieden:
Vulcanische activiteit in de vorm van blubber-pruttelpotjes, zwavelgaten enz.
Prachtige oude bomen met enorme stamomtrekken
Vetplanten die groeien en bloeien in het bos
Vergezichten tot de westkust van Costa Rica toe
De dag was weer zo om

6 Weken in Costa Rica lijken lang, maar de eerste 2 weken zijn al voorbij voordat we het weten. Bert Sitters vroeg of we nog naar Nicaragua gaan. Toen hij dat vroeg wisten we dat nog niet, maar ons is al gebleken dat Costa Rica groot genoeg is voor een vakantie van 6 weken op de fiets. We hebben geen doel om een bepaald aantal kilometers te hebben gefietst of bepaalde plaatsen te heben gezien. We laten het hier over ons heen komen en leven van dag tot dag. Van Gerard hebben we veel tips gekregen voor het verkennen van de West kust. Plaatsen die de moeite waard zijn en wegen die door het ontbreken van 15 jaar onderhoud onberijdbaar zijn geworden. Geweldig. Daar kunnen we iets mee.

Groeten uit een zonovergoten Liberia (30+)

[lauke]

Gisteren vertrokken van de camping van de familie Van Vuren en 's middags al in Tamarindo 90 km verderop, aan de kust. We hadden een straffe wind mee en reden hele stukken meer dan 30 km per uur met uitschieters naar 45.

Onderweg komen we voor het eerst op deze vakantie een fietsreiziger tegen. Frank, een Amerikaan. We ontmoeten hem als we het internetcafe in Liberia uit komen. We drinken gezamelijk koffie en wisselen reisinformatie uit. Hij komt vandaan, waar wij naar toe gaan en omgekeerd.

Tamarindo is een soort Renesse in Costa Rica. We doen gewoon mee.
Pizza-tje eten, Banana Split toe, even naar het stand wandelen en in het donker naar de witte schuimkoppen van de oceaan kijken. Sterren kijken, geen Poolster of Steelpannetje, maar wel heel veel andere. Flesje wijn op een luie stoel, buiten, want het is lekker. Zou het nog vriezen in Nederland. Wat een ellende in de wereld, maar niet hier.