Ik heb wel eens gehoord (een documentaire op canvas) van mensen die met een behoorlijke voorraad water door de woestijn, ik geloof de sahel, trokken, naar een gebergte toe, met een voorraad water, het was enkele honderden kilometers, en die hebben het dus niet gehaald, maar werden later wel opgehaald met een helikopter die wist waar ze heen gingen.
Uiteindelijk was het een probleem, de oriëntatie, ze deden een tocht die ook door kolonisten moest zijn gedaan, en probeerden dus iets wat volgens de geschiedenis echt moest gebeurd zijn in een tijd zonder de huidige (geografische,...) kennis.
Doordat ze dus verdwaalden, hadden ze een tekort aan water, en dus ook aan eten, aangezien ze van die poedermaaltijden bijhadden.
Met wat geluk werden ze gevonden.
Op zich was hun grootste probleem water. Het was zeker in het begin te zwaar.
En naar het einde toe waren ze lichter, maar moesten ze dus bezuinigen op het water, en dat was niet meer te doen. In combinatie met de grote temperatuursverschillen.
Het lijkt me vreemd om zo een tocht alleen te doen, riskant zelfs.
Maar goed. Je zult wel beter weten wat je doet dan ik.
Willem
.
