di 11 mei, 2004 16:10
Beste mensen,
De eerste twee weken en zo ook de eerste 1000 km
zitten er al weer op! De tijd vliegt voorbij.
Op 12 april ben ik bij mijn ouders in Nijkerk
vertrokken, heb nog een nachtje doorgebracht in het
caravannetje van vrienden en toen begon de werkelijke
fietstocht.
Om even een korte indruk te geven, ben ik langs de
volgende plaatsen gegaan:
Lunteren (NL), Kalkar(DL), Neuss, Rodenkirchen,
Koblenz, Heidenfart, Altstadt, Miltenberg, Creglingen,
Gunzenhausen, Eichstätt, Riedenburg en Regensburg,
daar ben ik nu. Bekijk het op de kaart of in de atlas!
Op vele campings was ik de eerste kampeerder met een
tentje en dat heb ik geweten. Toen ik de eerste
ochtend opstond zat er ijs op de tent.......
brrrrrrrrr. Gek genoeg was het overdag behoorlijk warm
en heb ik zowel mijn neus, als mijn handen en oren
verbrand, de vellen hingen erbij.
Het eerste stuk kwam ik geregeld nog wel fietsers
tegen, maar gek genoeg als tegenligger. Zij zoeken
waarschijnlijk in Nederland wat ik in India zoek of
fiets ik simpelweg voor de fietser achter mij?
Omdat ik niet alles uit de doeken kan doen, schrijf ik
een kort verhaaltje:
Vijfentwintig
In Altstadt bij Hainstadt, loop ik vast. Ik fiets heen
en weer, maar een camping is er niet te zien. Een
ieder die ik het vraag kijkt me verbaasd aan, toch
staat het op de kaart. Het enige wat ik zie is een
vaag woonwagenkamp in de struiken.
Ik fiets maar weer verder en kijk nog eens op de
kaart. Tot mijn grote schrik zie ik dat de volgende
camping pas over 25 km is. 25 km!!! en ik heb er al
meer dan 90 op zitten. Ik fiets een stukje verder,
voorbij een 5 sterren hotel en waag het om in mijn
fietskloffie naar binnen te gaan. De receptioniste is
erg aardig. We bekijken samen een kaart van Altstadt
e.o., een veel gedetialeerdere kaart dan ik heb, en
zien dat er inderdaad een camping moet zijn, zo'n 3 km
terug. Met de stadsplan voor op mijn stuur keer ik
weer dezelfde weg terug. Ik kom weer uit bij het
woonwagenkamp. Rechts daarvan is inderdaad een
camping, maar het hek zit op slot. In het restaurantje
er naast bestel ik een cola... even bedenktijd. Aan de
bediening vraag ik na over de camping. De eigenaar
woont in het volgende dorp en ik mag ze bellen. Een
vrouw neemt de telefoon op en in mijn allerbeste duits
vertel ik dat ik 100 km (overdrijven werkt soms)
gefietst heb, bekaf ben, graag wil kamperen, maar dat
het hek op slot is. "Jammer dan", zegt ze. Ze is niet
van plan om voor mij, een fietser, het hek te komen
openen. Zelfs mijn aardige, smekende doch dringende,
aanhoudende toon doet haar niet overhalen. Dat wordt
dus 25 km verder fietsen. Met lood in de schoenen en
een behoorlijk verstoord humeur zie ik even verderop
een bordje "Hotel 0,5 km" en voor ik het door heb is
mijn fiets rechtaf geslagen richting hotel. Een vrouw
die wat uit haar raam hangt, vraag ik naar het hotel
en vooral de prijs. Voor ze goed en wel antwoord
gegeven heeft, ben ik alweer verder gefietst. Als ik
bij het hotel aankom ziet het er super sjiek uit. De
deur zit echter op slot en ik vrees het ergste, toch
bel ik aan. Een mevrouw spreekt mij via de intercom
toe, ze komt eraan, even geduld. Als de deur open gaat
staat er een sjieke hoogblonde dame in mantelpak voor
me. In gedachte fiets ik alweer verder....... veel te
duur, maar bij navraag zegt ze me een kamer inclusief
ontbijt voor 25 Euro aan te kunnen bieden. Het is dus
of 25 km fietsen of 25 Euro voor een zacht bedje. Ik
weet het wel!!!
Dat was het voor vandaag, volgende keer meer!
Liefs,
Rena
De eerste twee weken en zo ook de eerste 1000 km
zitten er al weer op! De tijd vliegt voorbij.
Op 12 april ben ik bij mijn ouders in Nijkerk
vertrokken, heb nog een nachtje doorgebracht in het
caravannetje van vrienden en toen begon de werkelijke
fietstocht.
Om even een korte indruk te geven, ben ik langs de
volgende plaatsen gegaan:
Lunteren (NL), Kalkar(DL), Neuss, Rodenkirchen,
Koblenz, Heidenfart, Altstadt, Miltenberg, Creglingen,
Gunzenhausen, Eichstätt, Riedenburg en Regensburg,
daar ben ik nu. Bekijk het op de kaart of in de atlas!
Op vele campings was ik de eerste kampeerder met een
tentje en dat heb ik geweten. Toen ik de eerste
ochtend opstond zat er ijs op de tent.......
brrrrrrrrr. Gek genoeg was het overdag behoorlijk warm
en heb ik zowel mijn neus, als mijn handen en oren
verbrand, de vellen hingen erbij.
Het eerste stuk kwam ik geregeld nog wel fietsers
tegen, maar gek genoeg als tegenligger. Zij zoeken
waarschijnlijk in Nederland wat ik in India zoek of
fiets ik simpelweg voor de fietser achter mij?
Omdat ik niet alles uit de doeken kan doen, schrijf ik
een kort verhaaltje:
Vijfentwintig
In Altstadt bij Hainstadt, loop ik vast. Ik fiets heen
en weer, maar een camping is er niet te zien. Een
ieder die ik het vraag kijkt me verbaasd aan, toch
staat het op de kaart. Het enige wat ik zie is een
vaag woonwagenkamp in de struiken.
Ik fiets maar weer verder en kijk nog eens op de
kaart. Tot mijn grote schrik zie ik dat de volgende
camping pas over 25 km is. 25 km!!! en ik heb er al
meer dan 90 op zitten. Ik fiets een stukje verder,
voorbij een 5 sterren hotel en waag het om in mijn
fietskloffie naar binnen te gaan. De receptioniste is
erg aardig. We bekijken samen een kaart van Altstadt
e.o., een veel gedetialeerdere kaart dan ik heb, en
zien dat er inderdaad een camping moet zijn, zo'n 3 km
terug. Met de stadsplan voor op mijn stuur keer ik
weer dezelfde weg terug. Ik kom weer uit bij het
woonwagenkamp. Rechts daarvan is inderdaad een
camping, maar het hek zit op slot. In het restaurantje
er naast bestel ik een cola... even bedenktijd. Aan de
bediening vraag ik na over de camping. De eigenaar
woont in het volgende dorp en ik mag ze bellen. Een
vrouw neemt de telefoon op en in mijn allerbeste duits
vertel ik dat ik 100 km (overdrijven werkt soms)
gefietst heb, bekaf ben, graag wil kamperen, maar dat
het hek op slot is. "Jammer dan", zegt ze. Ze is niet
van plan om voor mij, een fietser, het hek te komen
openen. Zelfs mijn aardige, smekende doch dringende,
aanhoudende toon doet haar niet overhalen. Dat wordt
dus 25 km verder fietsen. Met lood in de schoenen en
een behoorlijk verstoord humeur zie ik even verderop
een bordje "Hotel 0,5 km" en voor ik het door heb is
mijn fiets rechtaf geslagen richting hotel. Een vrouw
die wat uit haar raam hangt, vraag ik naar het hotel
en vooral de prijs. Voor ze goed en wel antwoord
gegeven heeft, ben ik alweer verder gefietst. Als ik
bij het hotel aankom ziet het er super sjiek uit. De
deur zit echter op slot en ik vrees het ergste, toch
bel ik aan. Een mevrouw spreekt mij via de intercom
toe, ze komt eraan, even geduld. Als de deur open gaat
staat er een sjieke hoogblonde dame in mantelpak voor
me. In gedachte fiets ik alweer verder....... veel te
duur, maar bij navraag zegt ze me een kamer inclusief
ontbijt voor 25 Euro aan te kunnen bieden. Het is dus
of 25 km fietsen of 25 Euro voor een zacht bedje. Ik
weet het wel!!!
Dat was het voor vandaag, volgende keer meer!
Liefs,
Rena
Bij de twee verhalen kon ik je bij wjize van spreken ook al bijna in het echt horen &$%&^%... 
