renaw schreef:Ik ben verbaasd over de dingen die ik lees.
Verbaasd omdat ik dingen lees als:
"Bij de oprichting van de Wereldfietser heb ik wel degelijk een commerciele poot in gedachten gehad"
Waarom dan blijven vechten en maar zeggen dat de commercie nooit aan de orde is geweest? Dat er niks aan de vereniging verdient wordt of zal worden.
Het verhaal gaat zo nog verder en verder en dan maak ik daar toch uit op dat de WF dus bedoelt is om van alles en nog wat commercieel (profesioneel?) op te zetten en de vereniging (leden, de mensen die het mogelijk maken en/of hebben gemaakt) worden dan de koper/klant/je markt/etc. etc. oftewel de mensen aan wie je verdient.
Dat kan niet de bedoeling zijn!
Het is dus eigenlijk wachten geweest totdat het draagvlak (ledenaantal) groot genoeg was om een slag te kunnen slaan.
Laat degene die ergens een gat in de markt ziet daar vooral lekker op inspringen omdat hij of zij daar persoonlijk iets in ziet. Maar moet het nou echt zo zijn dat de vereniging zich daarvoor in moet zetten?
Rena, waarom zie je het zo negatief? Als ik geld wil verdienen, moet ik me niet bezig houden met de Wereldfietser. Ik heb een goedlopend bedrijf (het hoveniersbedrijf, niet de beurs) dat vele malen meer per uur oplevert dan werken voor de Wereldfietser. In die zin verdien ik niets aan de Wereldfietser; is het feitelijk inkomstenderving.
Het gaat ook niet om het geld verdienen. Het gaat erom dat een mens een inkomen nodig heeft om rond te komen. Vijwilligers hebben maar beperkte tijd. De vereniging heeft er alle baat bij als enthousiaste mensen zich full time kunnen inzetten voor de vereniging. Als de vereniging inkomsten kan genereren, waardoor mensen betaald de essentiele taken kunnen uitvoeren, is dat toch winst voor iedereen?
Het gaat er ook helemaal niet om, dat IK geld verdien aan de vereniging. Ik zit echt niet vastgebakken aan mijn rol als uitgever. Het probleem is dat tot nog toe niemand zich heeft aangemeld, die die taak op zich wil nemen, op zich kan nemen (boven de partijen staan, ervaring met tijdschriften e.d. zijn wel nodig), en wil garanderen om gedurende een aantal jaren de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor het hele traject van verhalen verzamelen tot aan de ter post bezorging.
Brandjes blussen, steeds weer mensen om de tafel proberen te krijgen om zaken uit te praten, vrijwilligers motiveren; dat is echt niet mijn hobby. Het tijdschrift is de inkomstenbron van de vereniging; de huidige riante financiele reserve is opgebouwd dankzij al die mensen die lid zijn geworden vanwege het tijdschrift. Ik wil een zo goed mogelijk tijdschrift. Dat vind ik een mooie uitdaging en het is ook van vitaal belang voor de vereniging. Daarom zet ik mij al 14 jaar in voor het tijdschrift (en de vereniging). Houd de boel in de gaten en kom in actie als dat nodig is. Of dat nou gaat om goede contacten onderhouden met de Vlaamse Vakantiefietser, om het zoeken naar een nieuwe eind- en hoofdredacteur, om het oplossen van conflicten binnen de redactie, of om dwars te liggen als het bestuur m.i. het tijdschrift ondermijnt. Dat laatste is mij ongetwijfeld de afgelopen periode verweten. Maar dat heb ik niet gedaan om geld te verdienen, niet gedaan vanwege een of andere geheime agenda. Ik heb dat gedaan, omdat ik vond dat het nodig was in het belang van de vereniging.
En als ik de vereniging op enigerlei wijze schade berokkend heb door mijn eigen belang te laten prevaleren, hoor ik dat graag.
renaw schreef:Ik ben verbaasd over de dingen die ik lees.
"uitgeverij De Wereldfietser... Wat doe je liever?: een goed fietsboek kopen van uitgeverij Elmar of van uitgeverij De Wereldfietser"
Mij als koper maakt het niks uit wie dat boek uitgeeft. En waarom de markt van een ander willen dwarsbomen of overnemen? Iets wat al gedaan wordt hoeft niet meer gedaan te worden, maar doet men enkel als men denkt er beter van te worden.
Als ik een fiets bij Vittorio koop of Dynamo of Snel of Marten heb ik er alle vertrouwen dat ik een fiets koop bij een bedrijf dat vol enthousiasme en inzet die ene fiets voor mij in elkaar zet. Dat is me heel wat waard. Dat gevoel heb ik niet bij een Batavus. Waarom zou dat met boeken anders zijn. Elmar wil geld verdienen. Uitgeverij de Wereldfietser roept bij mij het gevoel op van een uitgever die goede fietsboeken wil verkopen. Dat is heel wat anders.
renaw schreef:
ps: In de afgelopen jaren zijn er ik weet niet hoeveel mensen geweest en nog steeds die van alles en nog wat voor de vereniging hebben gedaan. Die de vereniging op "sleeptouw" hebben genomen. Al die vrijwilligers zijn ontbetaalbaar. Altijd al geweest en nog steeds. Zij hebben zich kostenloos met alle passie en liefde ingezet voor de vereniging. Vergeet hen niet.
Waardeer als je op handen wordt gedragen, maar ga niet op een voetstuk staan!
Ik ben ook heel blij met al die mensen, met hun inzet. Ik ben blij met alle activiteiten, het voortreffelijke eten op het afgelopen kampeerweekend, dat er mensen zijn die zich inzetten voor het informatiebestand en ga maar door. Maar je vergist je, als je denkt dat dat altijd is geweest. Zeker de eerste jaren kwam het regelmatig voor dat vrijwilligers van de ene op de andere dag stopten en de boel de boel lieten. Dat er niemand was voor de stand op de Op Pad, dat ik m'n eentje de hele inrichting moest doen, dat driekwart van de redactie tegelijk op vakantie ging of er mee stopte, dat niemand beschikbaar was voor het centrale emailadres, dat de toenmalige penningmeester de boel fleste maar dat gelukkig het meeste geld op de tijdschriftrekening stond. Ik ben soms tot 6 uur in de ochtend doorgegaan met de vormgever of met het wikkelen van tijdschriften voor de verzending omdat niemand zin of het kwam niet uit.
Dit is de eerste keer in 14 jaar dat ik hier over rep; als ik behoefte had om mezelf op een voetstuk te plaatsen, had ik dat wel eerder gedaan.
Waar het mij om gaat, is dat ik keer op keer probeer duidelijk te maken dat je de werkdruk voor vrijwilligers niet te hoog mag laten worden, maar dat tegelijkertijd een aantal zaken wel moet gebeuren. Die tegenstelling is onoplosbaar tenzij je betaalde krachten (of uitbesteding) toelaat. En daarvoor heeft de vereniging inkomsten nodig.
Ik heb steeds Perry en Pien als voorbeeld aangehaald, omdat ik vind dat zij buitengewoon loyaal en plichtsgetrouw jarenlang zoveel werk hebben gedaan. Maar ik vind ook dat je een plan B paraat moet hebben, ook al geven vrijwilligers aan dat ze er nog mee door willen gaan. Soms moet je mensen ook beschermen tegen zichzelf. En soms zijn er prive omstandigheden waardoor mensen opeens moeten stoppen.
Daarom ben ik zo'n twee jaar geleden begonnen over uitbesteding van de ledenadministratie, weet je nog, toen op die bestuursvergadering.
Maar ik ben blij dat de discussie hier steeds meer op dreef komt.
Wel meer activiteiten rond die kern ontplooien (zie lijstje).