Wereldreis....onverantwoord???!!!

[Marco Meijerink]

Beste Fietsers,

Kort geleden heb ik op de website de poll laten zetten
"Gaat je wereldfietsreis dit jaar van start?"

Ik was/ben heel erg benieuwd naar de reacties. 46 mensen hebbben nu gestemd waarvan een groot gedeelte van de stemmers op weg gaat of plannen heeft om te vertrekken.

Maar óók zie ik 15% van de stemmen die aangeeft het maken van een wereldreis en de daarbij behorende opgave, onverantwoord te vinden.
En dát vind ik erg interessant.

Tijdens de Op Pad Beurs gaf ik een lezing over het voorbereiden van een wereldreis. De hele zaal zit dan vol met mensen die graag op pad willen.
Wat ik alleen niet vertel tijdens die lezing zijn de redenen om NIET te vertrekken. Voor mijzelf kan ik ze maar heel moeilijk vinden maar ik vind wel dat wanneer je iets verteld over de voorbereidingen je óók moet aangeven waarom je het niet zou moeten doen.

Mijn vraag is dus:
Om welke reden hebben mensen, die toch geïnteresseerd zijn in het maken van fietsreizen, aangeven dat ze het maken van wereldfietsreizen onverantwoord vinden?
En waarom zijn deze mensen dan wél lid geworden van De Wereldfietser?

Ik ben dus niet geïnteresseerd in de reden waarom je het niet gedaan hebt (werk, inkomen, toekomst, enz) maar vooral waarom je het ONVERANTWOORD vindt. Want dat is namelijk veel sterker dan een afweging van de voors en tegens.

Kortom: wie vind het hele idee van het maken van wereldfietsreizen flauwekul en kan aangeven waarom hij/zij dat vindt.

Groet,
Marco Meijerink

[Leon]

Ik ben dus niet geïnteresseerd in de reden waarom je het niet gedaan hebt (werk, inkomen, toekomst, enz) maar vooral waarom je het ONVERANTWOORD vindt. Want dat is namelijk veel sterker dan een afweging van de voors en tegens.

Euh, ik zie het andersom. Ik vind werk, inkomen en toekomst een reden om een wereldreis onverantwoord te vinden, maar de reden waarom ik het niet doe (cq. niet gedaan heb) is dat ik denk dat ik het na een maand wel gezien heb, vooral in geval ik alleen zou gaan.
Groeten, Leon

[Wilco]

Nou ja, Onverantwoord is natuurlijk een groot woord. Zoals jij zelf ook al aan geeft is het uiteindelijk een afweging van voor en tegens. Bij terugkeer geen werk kunnen vinden, achterstand in de carriere en (vermeende) gezondheids- en veiligheidsrisico's zijn dan een aantal tegens.

Afhankelijk van de persoonlijke situatie kan ik me best voorstellen dat mensen sommige van die nadelen als onverantwoord risico kwalificeren. Ik denk aan bepaalde ziektes die betrouwbare medische hulp noodzakelijk maken en extreem slechte positie op de arbeidsmarkt. Of dit voor 15% van toepassing is durf ik te betwijfelen.

Ik moet hierbij wel opmerken dat ervaring mijn perceptie stevig beinvloed heeft en ik er nu heel anders over denk als toen ik nog nooit buiten Europa was geweest en nog nooit langer dan drie weken had gereisd. Ondanks dat ik nu wel redelijk 'licht' denk over het risico voor carriere en gezondheid, blijft het een grote stap om ontslag te nemen, weer langdurig op reis te gaan en achteraf weer 'opnieuw' te beginnen.

Het lid worden van de wereldfietser staat naar mijn mening geheel los van het wel of geen wereldreis maken. Iemand die twee weken in het buitenland gaat fietsen loopt immers tegen vergelijkbare zaken aan als iemand die dat voor 2 jaar doet. De naam roept misschien iets andere associaties op, maar de wereldfietser probeert zich toch vooral te profileren als een vereniging voor fietsreizigers. Dat reizen hoeft niet perse lang en/of ver te zijn.

mvg
Wilco

[Sandra de G.]

Tja Marco, je stelt het nu wel erg zwart/wit.
Ook ik gaf het 'gewraakte' antwoord. Niet omdat ik een wereldreis onverantwoord vind. Integendeel. Maar wel omdat ik het op dit moment, in deze fase van mijn leven, onverantwoord om een aantal dingen op te zeggen om voor lange tijd weg te gaan (want ik ging er vanuit dat je daar op doelde). En ja, dan gaat het toch vooral om werk. En daarnaast hebben wij te maken met leerplicht voor onze oudste zoon (6 jaar).

Dat een wereldreis flauwekul is, zul je uit mijn mond dus niet horen . Wij zijn dan ook zeker van plan om, als de jongste uit de luiers is, weer eens naar een verre bestemming te gaan. Tot die tijd peddelen we lekker door Europa.

Mag ik toch lid van de Wereldfietser van je blijven?

[joggerke]

Hi Marco,

Ik vind ook dat je het een beetje zwart wit stelt.

Er zijn momenten in ieders leven dat je er tussenuit kan knijpen en dan kan je inderdaad een wereldreis gaan doen. Na een tijdje werken geraak je gevangen in ons lekker kapitalistisch systeem met de nodige verplichtingen en verantwoordelijkheden. Het is niet iedereen gegeven om dit zomaar op te geven. Moest ik een beroep hebben dat me toelaat om op elke plek ter wereld een inkomen te verwerven, ik zou misschien durven vertrekken.

Vele mensen dromen om een dergelijke wereldreis te doen, maar je mag zeker niet de financiele gevolgen onderschatten. Trouwens, wat zijn de gevolgen voor je pensioen en sociale zekerheid ? Na enkele jaren terugkomen en niets meer hebben, terug van nul beginnen ? Voor mensen met kinderen vind ik dit een zwaar risico

Alleen achter blijven is nog zo een punt. Ik bewonder mensen zoals Tilmann Waldthaler (zie outdoor magazine 04-2004) die in 25 jaar 400.000 km afgelegd hebben, maar wat gaan die mensen doen met hun oude dag ? Wie kennen ze nog ? Het doet mij soms denken aan die sukkelaars van het Frans Vreemdelingen Legioen die na 20 jaar afzwaaien en tot de constatatie komen dat er niemand meer is die ze kennen, alsook dat ze niet meer aarden in eigen land. Als je eenmalig voor enkele jaren weg gaat dan kan ik dit begrijpen, tientallen jaren constant met de fiets rondtrekken is een zware hypotheek leggen op de rest van je leven.

Mag dit me beletten om in eigen land enkele weken rond te trekken ? Zeer zeker niet ! Mag dit me beletten om te dromen ? Zeer zeker niet !
Vergelijk het met al de sportclubs: hoeveel van de aangesloten liefhebbers gaan ervoor en halen een hoog niveau, hoeveel anderen doen het juist voor de fun en weten goed genoeg dat ze nooit goed gaan worden. Toch blijven ze tegen beter weten in doorgaan en oefenen. Voor dezelfde reden ben ik aangesloten bij Wereldfietser, al denk ik dat de Vlaamse naam, de vakantiefietser, misschien beter toepasbaar was geweest. De schat aan informatie die hier te vinden is is niet uitsluitend nuttig voor een wereldfietser, dit forum is een bron voor informatie voor al wie recreatief met fietsen bezig is. Misschien dat deze mensen zeer veel van fietsen houden, maar geen haar op hun hoofd denkt eraan om alles wat ze hebben in de steek te laten en een wereldreis te beginnen. Misschien verklaart dat je hoge percentage stemmen ?

Wim

[Marco Meijerink]

Bedankt voor de reacties.

Even een correctie....in mijn vraag heb ik géén stelling gedefinieerd, dus ook geen zwart/wit stelling. Mijn mening is (nog) niet naar voren gekomen.
Wel is de vraag redelijk zwart/wit. Maar dat is ook een beetje de handicap van zo'n kleine poll.

Nog een aantal vragen:

Bij terugkeer geen werk kunnen vinden, achterstand in de carriere en (vermeende) gezondheids- en veiligheidsrisico's zijn dan een aantal tegens.

Klopt dat inderdaad? Is er inderdaad geen werk te vinden?
Is de "achterstand" in je carriere onoverbrugbaar?
En wat doet zo'n reis met je gezondheid?

Vele mensen dromen om een dergelijke wereldreis te doen, maar je mag zeker niet de financiele gevolgen onderschatten. Trouwens, wat zijn de gevolgen voor je pensioen en sociale zekerheid ? Na enkele jaren terugkomen en niets meer hebben, terug van nul beginnen ? Voor mensen met kinderen vind ik dit een zwaar risico

Wie heeft grote financiele gevolgen ondervonden? En was dit oplosbaar?
Wat heb je gedaan om ook na het fietsen tijdens je pensioen er warmpjes bij te zitten?
En wat is het gevoel bij terugkeer? Heb je echt het gevoel vanaf nul te beginnen? Wat is "nul" dan voor je? En wat is "niets" meer hebben?
Hoe hebben mensen met kinderen dit opgelost?

En als laatste vraag: hoe zien de wereldfietsers het maken van wereldreizen? Als iets wat je éénmaal in je leven doet of iets wat een manier van leven is?

Groetjes,
Marco

PS: één van de redenen waarom ik fiets is het feit dat ik geconfronteerd wordt met veel verschillende mensen. Als de wereldfietser zou bestaan uit louter één type mens dan zou de vereniging voor mij niet erg interessant zijn. Gelukkig is dit niet het geval.
De reden dat ik dit soort vragen stel is om iets meer te weten te komen over de beweegredenen van mensen om iets te doen waar ze achter staan. Of dat nu een succesvolle carriere is of een wereldreis. Het principe is volgens mij hetzelfde. Je doet datgene waar je achter staat.........of niet?!

[els]

ik heb niet gestemd in de poll omdat ik me in geen van de antwoorden kan vinden.
'Ja, ik trek de weide wereld in.' en
'Nee, maar ik zou wel erg graag een wereldfietsreis maken.' komen voor mij redelijk overeen, als ik echt een wereldfietsreis wil maken, dan doe ik dat, maar ik kies er nu voor om dat niet te doen. Als je echt wilt, dan kan het ook, je hoeft niet te wachten op het miljoen in de staatsloterij....voor ieder probleem is wel weer een oplossing te vinden, als je het echt wilt.

het laatste antwoord 'Nee, ik vind het opgeven van alles onverantwoord' daar zit voor mij te veel een waardeoordeel in, zo van dat kun je niet maken.

voor mij is er in essentie weinig verschil tussen hier leven en reizen, ik kies heel bewust op dit moment voor een regelmatig leven en werken hier in nederland met leuke reizen tussen door, maar ook als ik een middagje hier in de polder fiets dat kan ik dat vrije gevoel ervaren dat ik met reizen associeer. Het is dus meer een gemoedstoestand dan waar ik me op dat moment bevind. ook op reis voelde ik me soms niet happy, net als thuis.

wat bij mij zeker meespeelt om er niet voor te kiezen om weer voor langere tijd op pad te gaan is dat het terugkomen mij niet gemakkelijk is gevallen. we zijn in 1999/2000 16 maanden weggeweest (vooral op de motor, maar het thuiskomen blijft hetzelfde) en ik vond het heel moeilijk om de draad weer op te pakken. Werk vinden was niet moeilijk, maar voor mijn vriend heeft het 2 jaar geduurd voordat hij ook weer leuk werk had. een bewust genomen risico, maar 2 jaar werken op een niet leuke werkplek is hem toch zwaar gevallen. Verder toch een breuk met een aantal vrienden, die geen interesse voor ons konden opbrengen, terwijl wij ons best deden om wel hun te volgen in de belangrijke dingen in hun leven.
Marco, wat voor jou een van de redenenen is om te fietsen, nl interessante mensen ontmoeten, is dat zeker voor mij ook, maar ik miste na 16 maanden toch heel erg de wat langere contacten. hele boeiende mensen en gesprekken, maar omdat je elkaar vaak net ontmoet ontbrak het nog wel eens aan diepgang. De eerste contacten met reizigers zijn toch vaak van wat doe jij en wat doe ik en vaak blijft het daarbij. ook veel contacten met lokale mensen zijn beperkt door taalproblemen.
pensioen, cariere enzo daar kan ik me niet zo druk over maken, als je iets leert van reizen is dat je het met heel weinig kan redden. financieel hoefden wij ook niet van 0 te beginnen, want wij hadden ons huis verhuurd toen we weg waren, wat en geld opleverde en er voor zorgde dat we weer lekker op ons eigen stekkie terug konden keren.
Gezondheid is voor mij ook een reeel punt van aandacht, ik heb nl een vorm van reuma die zorgt voor pijn in banden en pezen, maar dat is voor mij geen reden om geen grote reis te ondernemen, juist als je zelfstandig reist, kun je doen wat je lichaam aankan en ook nu op kortere fietsreizen doe ik wat ik kan, en dat zal allicht minder ver/zwaar etc zijn dan anderen, maar ik doe het wel.
gezondheidsrisico's op reis zijn naar mijn idee als je je gezond verstand gebruikt niet enorm. je past je aan naar waar je bent, zowel qua verkeer als wat je wel en niet eet.
Veiligheidsrisico's is toch vaak een kwestie van veel pech, als je op de verkeerde plek bent op de verkeerde tijd.... en je moet goed luisteren naar andere mensen die bepaalde gebieden bezochten en het gevaar ook niet op gaan zoeken.
Zoals ik er nu over denk zou ik een hele grote fietsreis met kinderen niet doen, omdat ik op reis dingen heb gezien die ik mijn kinderen (die overigens nog erg hypothetisch zijn) niet aan zou willen doen, maar een paar maanden door europa....misschien

Wat het reizen mij vooral gebracht heeft is dat ik niet meer zo nodig moet, ik doe waar ik me prettig bij voel en op het moment dat ik me hier niet meer goed bij voel, dan is het tijd om misschien andere keuzes te maken

groetjes els

[Dick en Els]

Volgens mij hoef je daarvoor niet zo ver te gaan... voor de weidewereld. Zelfs in de randstad hoef je daar maar een kilometer of tien voor te fietsen.

Daar hoef je toch geen forumvraag voor op te stellen?

Of zie ik dat misschien verkeerd en neemt de moderne wereldfietser tegenwoordig al een sabattical om door het zuidhollands polderlandschap te trappen?

Dick