Ik probeer me wat moed in te praten om volgend jaar (mei juni) in het koude, natte, dure en alcoholvijandige calvinistische noorden te gaan fietsen. Veel ervaring met veerboten in Zuid-Europa: als fietser kan je daar zo goed als altijd last minute op terecht, ook als de kajuiten en het autodek vol zitten. Hoe zit dat in het noorden? Ik denk in eerste instantie aan de overzet naar Kristiansand, die vanuit Traavemunde naar Zweden of Helsinki-Tallin. Moet je daar lang op voorhand voor reserveren? Zijn er goedkope tickets voor dekpassagiers? Verder ook de kleinere veerboten op de fjorden in Noorwegen, moet je daar systematisch een ticket voor reserveren? Hoe zit het met de frequentie? Hou niet erg van strak geplande schema's als ik op de fiets zit maar dagenlang in havens rondhangen is natuurlijk ook niet de bedoeling.
Nee. Voor fietsers en voetgangers zijn ze tegenwoordig zelfs vaak gratis.
Noorwegen is een schathemeltjerijk en zeer ontwikkeld land met een zeer hoge levensstandaard hèVerder ook de kleinere veerboten op de fjorden in Noorwegen, moet je daar systematisch een ticket voor reserveren? Hoe zit het met de frequentie? Hou niet erg van strak geplande schema's als ik op de fiets zit maar dagenlang in havens rondhangen is natuurlijk ook niet de bedoeling.
Op 'doorgaande' verbindingen gaan er meestal meerdere boten per uur, bijvoorbeeld hier.
En ook naar bijvoorbeeld een eilandje als Sekken met maar 150 inwoners gaan meerdere boten per dag.
Het grootste 'probleem' voor fietsers is eerder dat Noren niet van wachten houden maar liever lekker doorkachelen met hun Tesla, en op steeds meer plekken het leuke veerpontje wordt vervangen door een tunnel waar je met de fiets niet door mag. Maar dan is er altijd een bus waar je fiets in kan.