AndreD schreef: ↑ma 03 nov, 2025 16:55
Hi Joor,
Aangezien je al een flink stuk hebt gefietst en dan opeens ook de ervaren persoon bent in dit draadje
Heb je een tip hoe je het best naar het begin van de route kan reizen?
In welke periode heb jij hem gefietst?
Benieuwd naar je ervaring. Alvast bedankt.
Nu heet ik Yonna en niet Joor, maar wil toch graag m'n ervaringen delen
Heb, zoals eerder gezegd 't noordelijke deel + Denemarken gefietst, en sommige delen een paar keer.
Bij 't allerlaatste stukje (noorse/finse/russsische grens) ben ik weer teruggereden. Het voelde niet goed daar. Heb een paar keer eerder daar rondgefietst en dat onveilige gevoel gehad. Veel nors kijkende russen, noren die argwanend naar de russen kijken en finnen die bang zijn dat 't oorlog wordt. Kreeg vaak de vraag wat ik (zweedse solofietster) daar te zoeken had, en de meeste leken het niet te begrijpen. Het vrije fietsgevoel en wildkamperen wordt voor mij ook minder bij het ontmoeten van een groepje wodka drinkende jagers of een paar lawaaierige kerels die bij een vuurtje in het bos zitten. Vrouwelijke intuïtie? Geen idee, ik fiets dan iig weg of pak m'n spullen weer in.
Maar ik vind 't hoge noorden prachtig. Er is bijna geen bewoning, je kunt uren fietsen zonder iemand tegen te komen en wildkamperen in échte stilte. Er zijn eindeloze lange wegen, uitgestrekte vlaktes, veel bos en duizenden meren. En als je pech hebt: muggen en knutjes die je levend opeten. Je leert er razendsnel je tentje opzetten, in een leeg blik of pak plassen zodat je niet naar buiten hoeft, en je word blij als het waait want dan kun je zittend eten.
Fiets je in de periode dat de zon niet ondergaat, kun je de hele nacht doorfietsen. Die middernachtzon met 't magische licht vertraagt de tijd, dat blijft een prachtige belevenis
De route in midden zweden, bij de noorse grens, vond ik 't zwaarst. Ik was er begin april en er lag op veel stukken nog sneeuw en vooral lag er een dikke laag ijs op de paden. Ook waren de meren nog bevroren dus moest ik ijs en sneeuw smelten voor drinkwater (kost tijd en veel brandstof). Ik had spijkerbanden (300 spikes per band) maar alsnog was 't langzaam fietsen en erg voorzichtig lopen/duwen. Na een paar ongelukkige glijpartijen, oa behoorlijk hard op m'n knie, ben ik weer naar huis gefietst (ik woon in midden zweden).
Een paar weken later heb ik zomerbandjes op de fiets gezet en heb de route weer opgepakt richting het zuiden.
Denemarken was een waar paradijs na Zweden. Geen ondoordringbare bossen, zompige moerassen en ijspaden meer. Maar mooi weer, échte fietspaden, overal winkels, campings die open waren .. heerlijk relax vakantiefietsen. De route was alleen voor mij niet nieuw, heb vaak door Denemarken gefietst en ken de meeste fietsroutes daar. Dus het was minder avontuurlijk, en vond de route eigenlijk tegenvallen, nogal saai en te gemakkelijk. Maar op 't strand was 't prachtig fietsen, daar waren ook de 10cm dikke Hüsker Dü bandjes blij mee (in de rest van Denemarken waren die overkill).
In Duitsland werd 't mij te warm dus ben ik weer teruggefietst naar Zweden. Heb toen wat meer avontuurlijke routes genomen dus werd Denemarken toch nog wat uitdagender
