Ik vond het vroeger al niks, die enorm hoge temperaturen maar nu ik iets ouder ben merk ik dat ik er nóg minder dol op ben, met andere woorden het lichaam moet gewoon té hard aan het werk.
Vanaf een uur of één tot zes kan de hitte zinderend zijn en probeer dan ook zoveel mogelijk het aantal uur dat je in de middag fietst te beperken. Zéker als het terrein glooiend of zelfs bergachtig is waar je lichaam sowieso al een grote inspanning moet leveren. Het inperken van 's middags fietsen kan tot gevolg hebben dat je niet het aantal kilometers haalt dat je graag zou willen. Pauzeren in de schaduw kan even fijn zijn, maar met meer dan 35 graden is het meestal ook niet meer echt prettig.
Tips voor 35 graden plus: Mijd juli en augustus in Zuid-Europa, doe iets op je hoofd, goed (blijven) drinken, zorg voor wat zouts, vroeg van start, beperk het aantal fietsuren in de middag, let goed op je lichaamssignalen (duizelig, hoofdpijn, niet meer zweten, niet goed meer kunnen praten), fiets liever niet alleen, neem desnoods een stukje de trein om toch je dagbestemming te halen, neem onderweg een duik om af te koelen, lunch in een supermarkt met airco, boek een overnachting met airco.
maar na een goed nachtje slapen heb ik besloten om niét te gaan, ofwel: ik gá wel maar niet nú. Die fietsroute loopt niet weg, ik wacht liever op mijn eigen favoriete seizoenen (lente, herfst) dan dat ik straks ga zitten puffen in de hitte, daarvoor lijkt de route me ook te mooi. Die route is relatief kort, je fietst 'm in 7 dagen. Dat is anders dan de langere routes die ik gefietst heb, o.a. naar de Zwarte Zee en Istanbul. Een paar dagen heet heeft dan niet zo'n impact, je accepteert gewoon wat er op je pad komt en slaat je er wel doorheen. Maar een korte tocht maken en op voorhand weten dat daar 3 snikhete dagen tussen zitten (zie https://www.wetteronline.de/wetter/niedersachsen ...uiteindelijk zegt m'n gevoel dan duidelijk 'nee' (heeft even tijd gekost).
